het eerste kwart

Het leven zien als 4 kwarten. 20 jaar per kwart. Dan eindigt het bij de 80 jaar. Ouder worden kan natuurlijk ook en dat noem ik dan bonusjaren. Je kunt ook jonger sterven. Zelf denk ik niet de 80 te halen. We zien wel.

De basis wordt gelegd in de eerste 20 jaar van het leven. Ik kom dagelijks veel mensen tegen die in dit eerste kwart zitten. Op de fiets en in de vele bussen die over de Boslaan rijden en die ik dan zie als ik op het muurtje zit. Echt contact heb ik verder niet met ze.

Het systeem moeten we natuurlijk in stand houden en dan moet je de mens goed opleiden zodat ze een plekje vinden in het systeem. Je kunt natuurlijk ook het systeem geen leuk systeem vinden. Zelf vind ik dat ook. Meer en meer moet kan niet zonder grenzen en eindigheid. Op een dag loopt het goed vast. Dit laat ik nu maar even buiten beschouwing.

Werken moet en daar hoort vaak een goede opleiding bij. Het leven is natuurlijk meer dan werken moet en daar hoort dan ook een goede basis bij.

Al die bussen met scholieren die ik zie langskomen. Ze worden klaargestoomd voor het systeem. Niet iedereen zal maatschappelijk slagen. Ook zitten er dus mensen bij die en je weet nooit wie of wat of hoe.

Men doet wel alles om te voorkomen dat mensen uit zullen vallen. Ik denk even aan de jeugdzorg en meer. Of het zal helpen en of het zal zorgen voor minder uitval ? Geen idee.

Het eerste kwart van mijn eigen leven en ik denk even aan mijn pubertijd en op naar de 20. Hoe ik alles alleen moest doen en goede begeleiding ontbrak. Dat zorgde later voor veel pijn en ellende. Had het voorkomen kunnen worden ? De jaren 70 waren echt anders dan de jaren 20 nu. Ik laat het verder maar even voltooid verleden tijd. Het is voorbij en ik leef nu. Later kon ik een paar anderen niet de begeleiding bieden die nodig was. Het is goed gekomen en dat laat ik dan ook verleden tijd.

De eerste 20 jaar kunnen dus bepalend zijn voor de rest van je leven. De basis wordt daar gelegd. Hoe belangrijk een goede basis kan zijn en is.

Ruimte voor mensen op wie die scholing geen vat heeft. Voor wie het systeem niet echt passend is. Ook dat zal voorkomen. En dan natuurlijk intelligentie. Dus dan zitten er tussen al die scholieren die ik elke dag zie ook mensen die nooit echt succesvol zullen zijn. Misschien komen ze ook wel in de psychiatrie terecht of ze raken verslaafd of wat dan ook.

Zelf vind ik dat er ruimte moet zijn voor mensen die anders zijn en die niet echt mee kunnen doen. Die ruimte is er gelukkig wel een beetje. Ook als je nooit zult kunnen werken is er goede daginvulling te vinden en wordt er goed voor je gezorgd....

Het leven zal voor de mensen die nu in het eerste kwart van hun leven zitten anders zijn dan voor de mensen die hun voorgingen. Men heeft het dan over een generatie die het niet beter zal krijgen dan hun ouders. En dan al die andere grote uitdagingen die er aan zitten te komen. Ik benijd ze niet. Hopen dat het meevalt.