Een
inloophuis is natuurlijk iets anders dan een echt café. Het is voor mensen die
een steuntje in de rug nodig hebben. In het begin echt voor ggz cliënten en ex
ggz cliënten. Mensen met een rugzakje en mensen die bijzonder kunnen zijn.
In den
beginne mag ik lid zijn van team Inloop. Samen met een medewerkster en andere
vrijwilligers. Ik ben de vrijwilliger
voor de zondagmiddag. Elke zondagmiddag inloop en ik zorg voor de koffie en de
frituur. Leuke tijden. Het vertrouwen krijgen en ik kon het. Verder ook veel
doen. De medewerkster ondersteunen bij van alles en nog wat. Dienstbaar zijn.
Wieter goan
in de tijd en in december 1999 ga ik aan de slag bij de sociale werkplaats en
is er weinig tijd meer voor de inloop. Wel elke vrije dag eventjes naar de
inloop. Los laten lukt niet.
In 2010 stop
ik met de sociale werkplaats. Niet leuk meer en nog een paar redenen. Me weer
volledig inzetten voor de inloop. Wel anders dan de beginperiode. Het maandblad opstarten en voortzetten. Met
de website was ik al iets eerder begonnen. En natuurlijk leuke dingen mede
organiseren.
2020 en andere
leiding. Ik ga het ook een beetje anders
doen. Stoppen met het maandblad en gelukkig is iemand anders bereid het voort
te zetten. Ook stoppen met de medezeggenschapsraad en de activiteitencommissie.
Andere en nieuwe medewerksters
die niets weten van de geschiedenis en er blanco instaan. Dat is ook wennen .
Nu het
stamcafé gebeuren. Ik ben niet de enige die er al 30 jaar komt. Samen
herinneringen hebben en elkaar goed kennen. De band die je na 30 jaar hebt is bijzonder. Ook nieuwelingen dus mensen
die nog niet zo lang komen. En ze weten niets van : -)
Zelf kom ik er dus al 30 jaar. Ik ben 64 dus bijna de helft van mijn leven kom ik er. Ook ben ik in het jaar van de opening mijn lief tegengekomen en ook nog steeds samen !
Inmiddels is het ook wat minder GGZ en wat minder….
Het gebouw is
voor mij ook bijzonder. Gebouwd in de jaren 30 van de vorige eeuw en voor ons
had het verschillende functies. Het
langst is het nu een inloophuis. Ook achterstallig onderhoud. Bijvoorbeeld nog
steeds enkel glas en gaskachels. Ik vind het heerlijk om in de herfst en winter
bij de kachel te zitten. Doet me denken aan mijn jeugd en aan
Nu gewoon 1
van de bezoekers zijn en niet meer iemand die van alles doet. Met pensioen en
lekker genieten van het niets doen. Wel
heb ik nog een sleutel van het gebouw. Ik denk dat bijna niemand dat weet :
-) Misschien lezen sommigen dit
stukje. Ik ga die sleutel ook niet
inleveren : -) Ik gebruik het verder ook
niet. Het ligt gewoon in de kast.
2026 en nu
nog niet bekend of het inloophuis aan de Boslaan blijft en of er nog een inloop is. Soms het onderwerp van gesprek en dan hebben we het over al
die jaren en al het lief en leed dat we mochten delen. Als dat straks misschien niet meer kan, zullen we dat ontzettend gaan missen. We zien wel en het beste er maar van hopen.
Oh ja ook geen alcohol binnen de inloop. Voor mij ook belangrijk. Niets leukers dan een stamcafé zonder bier !!
Meer willen weten? inloophuisemmen.nl De website die ik nog steeds doe !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten