Family tree

De familie Staats.  Foto van begin jaren 80

Family tree. Een mooie Engelse naam voor stamboom. Hoe mijn ouders met zijn tweetjes begonnen. Ze kregen 7 kinderen. 4 zoons en drie dochters. Ik mag 1 van de zoons zijn.  Die 7 kinderen kregen samen 10 kinderen.  De 4 zoons samen 1 en de drie dochters samen 9. De zoons laten het afweten. 1 zoon krijgt een dochter en die heeft geen kinderen. Die dochter is inmiddels overleden. 

9 kleinkinderen die ook weer kinderen krijgen.  Of het een beetje verdeeld wordt.  De jongste dochter heeft 4 kinderen en al die kinderen hebben weer kinderen.  De op 1 na jongste dochter heeft 3 kinderen en 1tje ervan heeft kinderen.  De oudste dochter heeft twee kinderen en 1tje ervan heeft kinderen.

Een stamboom en zo heb ik de stamboom van mijn vader lang geleden een keertje bekeken. De familienaam Staats en waar het is begonnen en waar het zal eindigen.  De Staats naam sterft in ons tak uit. Of ik dat erg vind ?  Nee en dat is het leven.  De zoons zetten het niet voort….

Familietrekjes va n mijn ouders en ik zie ze bij mezelf en ook bij mijn broers en zussen dingen terug. Hoe het bij de kleinkinderen is ?  Al iets minder. Wat zijn de trekjes van mijn vader en ook moeder ?  Ik zie ze soms terug. Familietrekjes en een dochter van mijn oudste zus heeft het over Henktrekjes die ze ziet bij haar zoon.  Doet me goed om dit te horen.  Zo sterf ik nog niet uit : -). Misschien zijn het wel trekjes die 1 van mijn opa's had of nog verder terug in de tijd. 

Mijn grootouders. Van beide kanten en ik heb ze niet allemaal persoonlijk gekend. Zagen mijn ouders bij ons sommige trekjes terug. Vragen kan ik ze niet meer.

En dan verder terug in de tijd. De mens en evolutie en dan een bloedband en bepaalde eigenschappen die je dan terugziet bij het nageslacht. 

Sommige eigenschappen slaan een geheneratie of soms twee generaties over zegt men dan.  Ook verder niet veel mee bezig willen zijn.

Mens zijn en nu willen leven. Toch lukt het me niet het altijd los te laten. De family tree van mijn moeder niet echt kennen. Binnenkort maar even op zoek. Weten dat een neef het heeft uitgezocht. 

Over honderd jaar ben ik ook niet meer dan een naam in een family tee en niemand is nog met me bezig.  Getrouwd en geen kinderen.  Een sterretje voor mijn naam en een kruisje achter mijn naam.  Ik zie het nu staan in de stambomen van mijn ouders en ik weet verder niets meer van hen.

Meer dan een fokschema is het niet zegt een kennis.  Bij dieren maken we sosm een fokschema met als doel perfectie. Bij mensen iets anders en dan mag aantrekkingskracht en liefde ook een grote rol spelen. Soort zoekt soort : -). Als het zou gaan om topfokkerij en perfectie moet je sommige mensen verbieden kinderen te nemen. En dan ga je uithuwelijken en de perfecte keuze maken. Of dat bestaat ?  De perfecte keuze voor de mens. Ik denk het niet.  

De genen en eigenschappen van je ouders meekrijgen en dan heb je niets te kiezen. 

Ziek worden en erfelijke eigenschappen. Meer dan het leven is het niet.  Leven en soms zit het tegen en soms zit het mee.  En alles van te voren weten maakt niet gelukkig.