Solidariteit

Vanaf nu werkt iedereen voor de samenleving. Werken voor je geld is uit de mode.

De grote verschillen tussen steenrijk en straatarm zag ik een tijdje geleden in een tv programma met die titel. Zien hoe steenrijk leeft en zien hoe straatarm leeft. Een paar keer gezien en ik weet weer hoe asociaal geld kan zijn.

Steenrijk die bewust een stapje terug doet. Dat zie je dan niet.  Wel hoe steenrijk het heel normaal vindt om met zoveel geld te leven. En hoe straatarm worstelt met het leven.

Wat meer solidariteit zou dan niet misstaan. Steenrijk die een groot gedeelte van dat geld deelt met straatarm en niet alleen voor de tv.  Meer belasting betalen voor steenrijk zodat ze minder rijk zullen zijn.

Het een eer vinden om wat meer bij te dragen aan het grote geheel. Dat zie ik dan ook niet vaak. Wel rijke Nederlanders die ergens anders gaan wonen. Omdat ze alleen maar rijker willen worden en als het kan niets willen afstaan aan het land. Een voorbeeld is die Nederlandse formule1 coureur en het Nederlandse volk maar juichen. Ook vinden ze het heel normaal dat die sporter verder financieel niets bijdraagt aan het land. Sommigen vinden het zelfs slim.

Samen zijn we ons landje en samen moeten we het doen. Ook een leuk idee en de praktijk is iets anders. Zoveel mogelijk willen verdienen en daarvan zo veel mogelijk willen overhouden.

De sterkste schouders die het een eer vinden om de zwaarste lasten te mogen dragen. Ook dat is niet meer dan een droom en een onmogelijke droom. Meer moet. Ook voor steenrijk.

Armoede is ons landje is natuurlijk anders dan armoede in een echt arm landje. Ook daar zie ik voorbeelden van en dan heeft armoede in ons landje niets te klagen.

Het systeem zoals we die nu kennen brengt grote verschillen met zich mee. Ook die verschillen zijn we als heel normaal gaan zien.  Solidariteit kom je nog maar weinig tegen.

Het ikke en ikke regeert de wereld. Zelf doe ik daar ook een beetje aan mee. Roken bijvoorbeeld en hoe ik maar weinig van mijn sigaretten deel met anderen. Ook asociaal natuurlijk. Ik heb ze en kan het betalen en waarom een ander niet.

Net als geld. Meer hebben dan straatarm en delen wil ik het niet. Soms een beetje en dat is dan alles. Laat eerst steenrijk maar gaan delen. Voordat ik !

Alle geld op een bult en een ieder krijgt een gelijk deel. En dan is het over met steenrijk en straatarm zijn.  Ik kan natuurlijk ook niet alle leed van de wereld op mijn schouders nemen. Ik draag naar vermogen mijn steentje bij.

Een maximum aan geld wat iemand mag bezitten en mag verdienen lijkt me een goed idee. Net zoals er een minimumloon is.   Werken moet natuurlijk lonen maar grenzen zijn dan wel belangrijk.