Mijn levensmotto. Lekker rustig aan doen zonder echte hoogte en dieptepunten. Dieptepunten genoeg gehad en ook hoogtepunten ontbraken niet. Het leven is meer dan een feestje en ook veel meer dan een tranendal.
Ook als het
om meedoen aan bijvoorbeeld het consumeren is het leuk om rustig aan te doen. Soms
schieten we dan door naar de andere kant. Dat kan omdat we het 90 procent van
de tijd rustig aan doen.
Rustig an
wieter goan naar het einde. Weten dat het leven op een dag stopt. Tot die dag
mag je leven. Je mag meedoen aan het systeem : -) Het systeem waar ik van alles van vind en wat
toch wel deugt of wat misschien niet deugt.
Is er iets
anders dan het kapitalisme. Is er iets
anders dan er tegenin gaan. Is er iets
anders dan ?
Mijn leven
vergelijken met het leven van een hondje of kat. Zij sterven ook zonder zich af te vragen of
er een leven na de dood is. Het boeit ze niet. Hun brein is ook niet te
vergelijken met het brein van de mens.
Dat is dan ook weer zo. Soms
jaloers op hun brein. Zijn ze ook jaloers op ons brein of is dat voor hun geen
onderwerp om over na te denken. Denken
ze ? Of laten ze het denken aan ons
over.
Denken is ook
iets waar je niet jaloers op hoeft te zijn. Het maakt het leven alleen maar
gecompliceerder. Het leven kan al lastig genoeg zijn. Laat me maar gewoon lekker rustig aan doen.
Gas erbij
zingt Bennie Jolink en dan komt het goed. We geven al jaren gas er bij en gang
is alles. Gang is alles en de gang mag ook met tussengas. Over de poot van het
gas. Alleen maar gas geven is het ook
niet.
Wat is het
dan wel ? Alweer lekker rustig aan doen.
Lijkt me wel een goed advies voor het systeem. Haal die poot even van het gas
en doe eens een tijdje lekker rustig aan.
Even niet
meer moet en even niet meer meer en meer.
Eeuwenlang deden we het lekker rustig aan. Er veranderde weinig. De
laatste eeuw is er veel verandert. We zijn gas gaan geven en dan gaat het snel.
De wereld van
de auto. De wereld van de computer. De
wereld van de mens die gas is gaan geven.
Ik pas en ik doe lekker rustig aan.
Totdat ik moet sterven en dan mag ik eeuwenlang rustig aan doen.
Geen ruzies
meer en geen meningsverschillen. Het
lijkt belangrijk maar hoeft niet belangrijk te zijn. Na het leven en in het laatste hemd zijn we
allemaal hetzelfde. Een lichaam en meer
ook niet.
Een lichaam
dat rustig aan mag vergaan. Wat overblijft is stof en meer ook niet.
Afscheid
nemen van gas erbij en de poot op het gas.
Tijd nemen om verder te komen.
Verder komen doe je dan door pauze te nemen. Lijkt me wel leuk. We nemen even pauze van en
doe een eeuw of zo lekker rustig aan. Generatie na generatie die niet meer wil
maar even minder.
Dit stukje
even online zetten. Met jullie delen en
dan weer verder met mijn koffie. Verder niet veel plannen vandaag. Oh ja lekker rustig aan doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten