het verhaal achter het muurtje

Een inloopster is benieuwd naar het verhaal achter het muurtje. 15 jaar geleden gestopt met werken op de sociale werkplaats. Ook gestopt met de GGZ. Ik ga het op eigen kracht doen. Ook toen al begonnen met zitten op het muurtje bij de Hema. De rust en vooral de ontspanning zoeken en mensen kijken. Niet veel later ook het muurtje bij het station. Ook ontspanning en : -)

Jarenlang naar de GGZ. Niet alleen schizofrenie. Angstklachten hebben en die waren heftig en verlammend. Niets meer kunnen. Vooral in sociale situaties. En dan wat mensen er van maakten en maken. Ook moeite hebben met uiten en toen ook het schrijven voor mezelf uitgevonden. b

Het muurtje en meer als ontspanning is het niet. Stressvrij willen zijn en buiten willen zijn en tijdens het zitten iets te doen willen hebben. Achter thuis buiten zijn is ook een optie en dan zie ik niets.

Angstklachten en dan de behandeling. Het voorbeeld van Pavlov of zoiets. De hond die kwijlde bij het eten. En dan laat je tijdens het eten ook een belletje horen. Dan duurt het niet lang en hij gaat ook bij het horen van het belletje kwijlen enzovoort en enzovoort. En niemand weet nog dat het bij het eten is begonnen. Dit voorbeeld werd vaak door die psycholoog aangehaald.

Voor mij de reden om het waarom het zo is los te laten. Dan noem ik het maar gewoon pijn bij sommige sociale situaties. Niet alleen dan en soms ook meer.

Het verhaal achter het muurtje is gewoon ontspanning en even niets willen en van mezelf verwachten. Even geen stress. Dat je dan ook gezien wordt is iets waar ik niet mee bezig was en ook niet te veel mee bezig wil zijn. Ik vind het wel grappig om gezien te worden en dat er dan over gepraat wordt. Iedereen weet dan waarom ik er zit : -)

Anoniem het graf ingaan zonder dat ik mezelf heb laten zien was ook een angst. Nu allang niet meer. Weten dat velen me kennen en dat sommigen ook mijn verhaal kennen.

En dan alles wat ik tijdens al die opnames heb meegemaakt. Ook dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Leuke en vele minder leuke dingen en dan de verhalen die je hoort van de mensen met wie je op de gesloten afdeling zit. Ook dat is pijn en ook dat is zwaar.

Er is meer dan schrijf ik vaak. Hoe vaak ik verhalen van mensen over mensen hoor en ze weten niet de achtergrond. Of ze maken er zelf wat van. Ook dat is mens zijn. Voor mij een reden om zo min mogelijk over mensen te praten. En wanneer ken je het hele verhaal ? Crisistijden en wat je dan hoort van mensen. Altijd weer er is meer dan !

Het verhaal van het muurtje is gewoon ontspanning en even alleen willen zijn. Ontspanning en even geen pijn. Genoeg pijn gehad in mijn leven en soms nog. Psychische pijn en dat kan heftig zijn en er zijn geen pijnstillers voor. Gemakkelijk is anders maar een manier van leven gevonden die er bij past en die het hanteerbaar maakt.