mijn zestig+ jaren

In mijn 50+ jaren gestopt met werken. Accepteren dat ik arbeidsongeschikt ben. Gestopt met alcohol. Gestopt met muziek. Muziek draaien en kopen doe ik niet meer.  De radio hou ik natuurlijk in ere.  Ik hou van : -)  Maar niet meer dan dat.  Gestopt met de GGZ. Op eigen kracht. Begonnen met schrijven. Een mooie manier van uiten.  Oh ja Het Pieterpad gelopen.  Drukke jaren.  De balans opmaken en wat wil ik en wat wil ik niet meer. Dat waren mijn 50+ jaren.  Oh ja ook opa geworden. Het allerbelangrijkste.

Nu alweer 64 jaren oud zijn. Dus al een tijdje in mijn 60+ jaren. Of het anders is dan mijn 50+ jaren ?  Wel een beetje. Minder conditie om maar iets te noemen. En af en toe ben ik te lui : -)

Begin dit jaar of was het eind vorig jaar ging het psychisch weer even helemaal mis. Hoe zwaar het leven kan zijn !  Ik weet er alles van.  Maar ik ben er weer. Nooit meer en zeg nooit nooit. Maar ik ga mijn best doen voor nooit weer. Ik kan het niet meer aan.

In april dit jaar naar de kapper geweest en vele reacties op mijn korte haren. Wel leuk. Misschien wel de laatste keer kapper in mijn leven.

Ik vergelijk mijn leven weleens met het leven van mijn vader. Hij werd in 1980 64. Hij mocht 70 worden. Hoe anders zijn leven er toen uitzag dan de mijne nu.   Sinds de geboorte van mijn oudste broer zijn mijn ouders geen dag meer met zijn tweetjes geweest. Altijd kinderen over de vloer.  Gelukkig is het voor ons anders.  We zijn al een tijdje met zijn tweetjes.  Hij had 7 kinderen ik 0 en de wereld ziet er nu natuurlijk veel anders uit dan in 1980. Of ik op hem lijk ? Ik denk nee of een beetje. 

Roken deed hij en ik ook. Volgens mijn broers en zussen had hij er een hekel aan. Hij deed het met tegenzin. En dan zijn pogingen om te stoppen. Een worsteling en hij kon het niet.  Voor mij de reden om niet echt met stoppen bezig te willen zijn. Ik zie wel. En ik doe het niet met tegenzin.

Mijn jaren 60 en haal ik mijn jaren 70. Geen idee en ik hoop het wel.  3 broers en 3 zussen hebben en twee zijn inmiddels overleden. De 1 heeft de 70 niet gehaald. De ander werd 75.  1 broer hebben die de 80 al is gepasseerd. En 1 broer die volgend jaar 80 wordt.  Ze roken niet.

Met pensioen zijn of ik doe alsof en dan kan het echt voelen. Alles een beetje afgebouwd en lekker rustig aan wieter willen goan. Het leven is niet altijd gemakkelijk. Ik heb het dan over psychische pijn. Zo noem ik het nu. Soms aanwezig en gelukkig vaker niet. Het is wel zwaarder geworden….

Samen met pensioen en samen lekker rustig aan wieter goan. Aan geld geen gebrek. Ook blij mee. Ik hoef niet elk dubbeltje om te draaien en voor onze levensstijl hebben we meer dan genoeg.

Blijven schrijven is belangrijk en blijven delen. Het muurtje bij het station en enkele andere plekjes. Je zult me er nog veel zien. De inloop hou ik in ere. Alleen al voor de vele herinneringen die ik aan dat plekje heb.

Ouder, wijzer en grijzer willen worden.  Mijn doel voor de rest van mijn leven en ik zie wel hoeveel tijd me nog is gegeven.

Samen met mijn lief. Ook blij mee of heel blij mee. Zonder haar had ik de 64 niet gehaald. Zij is inmiddels in haar 70+ jaren.  En maar hopen dat ze minimaal 80 mag worden.