Op mijn 16de mijn eerste pilsje. Al heel snel meters bier. Naar een discotheek op fietsafstand. 10 kilometertjes fietsen en ze verkochten er meters bier. Lekker en veel lol. Horen dat er nu nog weinig meters bier worden besteld. Het is te duur geworden.
En natuurlijk
naar Normaal. Het helemaal beleven en daar hoorde een pilsje bij. In het begin
vaak op fietsafstand. Vaak gooide ik meer bier de lucht in dan ik opzoop.
Mijn
diensttijd en ook daar stond bier drinken in de vrije tijd op 1. 13 weken opleiding in Nijmegen en samen met
maten elke avond feest. 1 keertje ging
ik te ver en dat weet ik nog : -( Vaker
nog bleef ik binnen de limiet. Na die 13
weken opleiding in de bewaking in Duitsland. Ook dat ging niet zonder
bier. Het was een leuke tijd.
Bier drinken
zien als een feestje en dat was het ook.
In 1985 kwam
ik alleen terecht op een flatje. Niet geleerd om het alleen te doen en nog veel
meer niet geleerd. De rol van het bier
veranderde. In 1986 overleed mijn vader
en niemand meer om het voor te doen of voor te laten.
Bier werd ook
iets om de pijn niet meer te voelen. Weg willen zijn van de wereld. Nog 1 kameraad die regelmatig kwam. Alleen
voor het bier en het feestje. Ik doe mee.
ZZ top en.. Muziekavonden en veel lol.
Daarna weer de echte blues en het alleen zijn.
1987 tot en
met 1991 en ik ben meer bij de GGZ dan thuis. Crisisjaren. De medicatie doet
zijn intrede en in combinatie met alcohol. Dat was geen goed idee. Meer een zombie dan een mens.
1992 naar
huis en ik kan weer op een min of meer normale manier met bier omgaan. Het
feestje komt een beetje terug. Nog steeds depotmedicatie en ik stop ermee. Discussie bij de GGZ en ze vinden het nodig.
Ik niet want het bier smaakt zonder vele malen beter.
Medicatie
nodig hebben en steeds minder zin in bier drinken. Bier om de pijn niet te
voelen. Ook het alleen een biertje drinken doet zijn intrede. Maar het smaakt niet meer.
4 jaar
geleden tijdens een vakantie mijn laatste pilsje gedronken. Ik stop met die
rommel en rommel is het inmiddels geworden.
Terugkijken
en blij dat het niks beneden de 18 is geworden. Bier is lekker en bier kan meer
dan lekker zijn. Totdat en dan is het
niet lekker meer en wordt het een straf.
Nu haat ik
bier/alcohol. Te veel offers voor
gebracht en te veel pijn. Zonder was het veel leuker geweest.
Soms lukt
het. Even weer positief denken over bier. Dan denk ik weer aan die mooie en
wilde jaren en toen bier voor mij nog een andere rol had. Vaker nog denk ik dan
aan al die bluesjaren. Dus nooit meer alcohol.
Mamma woar is
mien pils en mien pilsje heb ik inmiddels teruggevonden. Figuurlijk en niet
letterlijk. Een flesje water en een
kopje koffie is mijn pilsje geworden en ik ben er blij mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten