met tevreden zijn doe je de grote baas verdriet

Afgelopen weekend een mooi verhaal in de krant.  Iemand heeft weer een leuk alternatief bedacht voor de groei-economie.  Iets anders dan meer moet.  Af en toe lees ik dan weer een verhaal van iemand die net als ik vind dat groei tot onze ondergang zal leiden.  Aan alles moet een limiet zitten. Ook aan groei.

Doet me ook denken aan tevreden zijn. Met weinig tevreden kunnen zijn is altijd mijn streven. Ook omdat je door steeds maar meer te willen nooit tevreden kunt zijn.

Iedere keer weer dat stofje zegt iemand tegen me.  Een stofje in ons brein waar je steeds weer aan toe moet geven. Het zit in ieder mens. Dat zegt men dan. Het zorgt ervoor dat we steeds weer meer willen.

De vrouw denk ik met een glimlach kan een goed voorbeeld zijn. Elke keer meer kleren willen hebben. Het is nooit genoeg.  Verslaafd zijn aan. Niet alleen de vrouw. Ik ken ook mannen die iets verzamelen en het komt nooit af. Altijd is er wel iets wat…... Af is het nooit.  De mens.

Af is het nooit. Ook als je dan kijkt naar de geschiedenis. Af is het nog nooit geweest. En genoeg is genoeg bestond ook niet. Of bestaat nog steeds niet.

Het stofje in ons brein zorgt ervoor dat we aan de gang blijven. En dan altijd maar meer en meer willen. Je mag even tevreden zijn en dan is het weer meer moet.  Op een dag is er een pilletje die zorgt dat……

De economie zoals we die nu kennen en die we al eeuwenlang kennen. Tevreden mag het niet zijn. Een oneindige cirkel van.  Totdat de aarde het niet meer aankan. En dan ? Geen idee.

Je kunt voor jezelf en in het klein wel een punt zetten aan nooit tevreden mogen zijn. Ook al doe je de grote baas daarmee verdriet. Ik ken ze. Mensen die gestopt zijn met meer moet. Ik kan daarvoor soms ook in de spiegel gaan kijken 

In sommige opzichten is het voor mij (jammer genoeg) ook nooit genoeg. Ik denk aan mijn schrijven over. Genoeg mag het niet zijn. Of is het gewoon wat te doen willen hebben. Dat kan natuurlijk ook. Soms noem ik het gewoon mijn typevaardigheid op peil houden.  Ook al komt elk verhaal op hetzelfde neer.

Ons leven zin geven en dan geven we al eeuwenlang ons leven zin met meer en meer moet. Rijkdom is en was het streven. Hoe we als Nederlandse volk al heel rijk zijn geweest. Ook armoede kennen we als volk. Steeds weer het kapitalisme als uitgangspunt. Ook gebruik maken van de zwakte van anderen. Ook dat zie ik terug als ik kijk naar de geschiedenis. Is het gebruik maken van je eigen kracht of misbruik maken van de zwakte van anderen ?

Dromen van een andere economie. Ik vond het een leuk verhaal. Een zorg en welzijnseconomie en geen recht van de sterkste meer. Oh ja, het recht van de sterkste wordt de plicht om de zwakkeren te helpen.

We zitten al eeuwenlang gevangen in meer moet en genoeg mag het niet zijn. Zelf zit ik ook een beetje gevangen in meer moet.  Ik doe mijn best om met mijn eigen meer moet zo min mogelijk schade aan te brengen aan de aarde… Ik kan ook geen genoeg krijgen van schrijven over genoeg is genoeg en minder is leuker : -)

Tevreden zijn is ons streven. En op een dag zijn we het echt…. 

perfectie

Een topschaatser vertelt. Het gaat niet alleen maar om hard schaatsen en winnen. Het is voor mij meer dan.  Dan is het de perfecte race willen schaatsen. Dat lukt maar een paar keer in je leven.  De keren dat alles goed gaat en je het zelf ook de perfecte race vindt. Als je dan ook nog eerst wordt kun je meer dan tevreden zijn.

Het is voor hem topsport.  Het hele jaar toewerken naar de perfecte race. Het kwam volgens hem niet vaak voor.  Een paar keer is het meer dan perfect.  Al die andere winnende races ben je zo weer vergeten.

De naar perfectie strevende mens. De keren dat je echt tevreden over iets kunt zijn. De keren die je wat dat betreft nooit meer zult vergeten.

Of ik zelf ook een perfectionist ben ?  Jaren geleden vond een hulpverleenster van wel. Waarom moet het altijd goed gaan ?  Waarom mag het niet een keertje wat minder.  Waarom niet klein beginnen en dan wordt het steeds beter.

Of ik mezelf een perfectionist vind ?  soms wel en vaker nog probeer ik het los te laten.  Een machine kan perfect zijn en de mens niet. Zo denk ik er nu over. Misschien is dat ook wel perfectionistisch denken : -)

Naar vermogen mijn best doen kan ook perfectionistisch denken zijn. Mijn mens zijn of is het meer dan mijn mens zijn.

Schrijven en het is bijna dagelijkse kost geworden. Mijn vingers op het toetsenbord en gaan met die banaan. Op zoek naar het perfecte stukje. Ook niet belangrijk. Gewoon iets te doen willen hebben en mijn medemens laten weten hoe ik denk en wie ik ben.

Onthoud je alleen maar de perfecte dagen en momenten en vergeet je de rest ? Veel weet ik nog en veel ben ik vergeten. Zijn het de perfecte momenten die ik nog weet of is het iets anders ?  Vaak is het iets anders.

De topsporter die het hele jaar traint voor de winnende race.  De eerste plaats is het enige dat telt.  De andere topsporter die het doet voor en weet dat hij of zij nooit eerste zal worden. Het gaat ook vaak om grenzen verleggen. Een nieuwe persoonlijke toptijd.  Totdat dat niet meer mogelijk is.

Het leven zien als een wedstrijd en dan van een ander willen winnen. Gelukkig mag het ook anders.

De perfectie loslaten en gewoon leven zonder er iets van te verwachten.  

Ik denk ook even aan de gelovige medemens.  Goed leven en de beloning zal er zijn. Of ik daar ook 1 van ben ?  Soms wel.  Goed leven en weten dat het dan uiteindlijk goed komt.

Het leven en elke dag weer opstaan en iets doen wat je wil doen. Ook dat kan topsport zijn. En dan al die medemensen die     Ook dat kan lastig zijn.

Perfectie van jezelf verlangen en daardoor ook perfectie van de ander verlangen. Al die meningen die daardoor ontstaan.  Laat mij maar alleen zingt een zanger en liedjesschrijver.  Gemakkelijker dan om steeds weer aan de verwachtingen van een ander te moeten voldoen.

De mens zien als verre van perfect.  Als de mens perfect zou zijn, krijg je een mooiere wereld.  Zonder strijd, zonder oorlog en zonder nog veel meer....  Misschien is dit ook weer een perfect streven.  En er is meer dan 

zonder geld

Lang geleden ging de Europeaan in rijkdom geloven. In goud en geld.  Op vele andere plekjes deed men dat niet of nog niet.  De Europeaan die de wereld ging ontdekken. Alleen maar om er beter van te worden. En op vele plekjes brachten ze het geld en het goud. Of men wilde of niet.  Ze moesten.   Zo zijn er vele leuke manieren van leven vernietigd door de komst van het geld en het goud.

Nu anno 2025 zijn er bijna geen plekjes meer te vinden waar men het doet zonder geld en goud. Rijkdom en armoede zijn overal gangbaar geworden. Een keuze is er niet.

Zit het in de genen ? Ik denk het wel. Er zijn nog steeds mensen bij wie het niet in de genen zit. En dan ?  Tja en dan.

Of ik zelf ook iets heb met geld en met meer moet ?  Soms wel natuurlijk. Ik ben een Nederlander en dat zit het in je bloed.  Al eeuwenlang.  Jammer en helaas. Wel de gekte zien en kennen van rijkdom en armoede.  Lang geleden is het uitgevonden en het is een erfenis uit het verleden en voor de toekomst.

Zelf ben ik niet echt bezig met geld en bezig met meer en meer. Protest. Ik word gek van al die reclame en al dat aanzetten tot kopen en kopen en meer moet. Dus ik doe er als het even kan anders. Het zorgde lang geleden wel voor een gedwongen opname in de GGZ. Ik werd gek van en men vond me een gevaar en nu met een glimlach : -)

Nu een stuk wijzer geworden en weten dat ertegen vechten geen zin heeft en ook meedoen niet verplicht is. Ook weten dat het niet te veranderen is.  Die gekte is sterk en veel te sterk voor mij. Meedoen is het enige dat rest.

Geluk met het feit dat ik in Nederland mag wonen en dat er ruimte is in het systeem om niet mee te doen.

Genoeg hebben voor wat ik echt nodig ben en meer hoeft ook niet.  Zeggen dat geld niet bestaat en meer. Het is een leuk ruilmiddel. Voor mij persoonlijk wel. Het kan ook gif zijn.  Vraag maar aan de nakomelingen van die Aboriginal. Vraag maar in Afrika.  Vraag maar aan de oorspronkelijke bewoners van de VS ?  Bij hen zat het niet in de genen en ze waren te zwak voor.

Dan wil ik leven zonder dat spul. Dan wil ik leven zonder te streven naar meer moet. Dan wil ik leven in een andere wereld.

In ons landje heb je die vrijheid. Gratis een beetje geld voor wie niet kan meedoen. Niet willen meedoen is iets anders want meedoen is verplicht tenzij het niet kan.

Gek word ik er niet meer van of ik heb een manier gevonden om ermee om te gaan. Er tegen vechten heeft ook weinig zin. Ook al kan ik dat vaak niet laten en als een boer met kiespijn : -) Gewoon binnen de regels het anders doen. 

Het zien als een andere wereld en zo zijn er vele werelden waarin je kunt gaan leven. Ook dat is ontwikkeling en wijzer worden.  In ons landje is die ruimte er. Op vele andere plekjes niet. Dan moet het en is er geen keuze.  Jammer genoeg niet.

Op een dag zien we massaal de gekte van het geld, het goud en van het kapitalisme. En geven we iedereen waar ook ter wereld de ruimte om er niet aan mee te doen. We weten dan dat het niet voor iedereen de waarheid is of hoeft te zijn.

van analoog naar digitaal

Het grootste gedeelte van mijn leven speelde zich analoog af. Het internet moest nog worden uitgevonden. Verder was veel van wat we nu normaal vinden anders. Zonder de computerchip en de snelle ontwikkeling van dat ding was er veel nu nog niet geweest.

Analoog leven. Velen weten niet meer hoe dit was. Zet de computer uit en je weet. Ik denk even aan mijn crisisjaren 80 en meer. Moeite met me uiten en mijn zenuwen. Hoe ik pas mezelf kon zijn als alles klopte en vaak klopte niet alles.  Mijn zenuwgestel was zwak en soms nog. Opvliegers en meer. Het verlamde. Afgewisseld met goede periodes. Dat gelukkig wel. En toch had ik nooit het idee dat ik helemaal uit de verf kwam.

Mijn jeugd en later de pubertijd. De alcohol en de keuzes die ik toen maakte. Meestal waren het geen keuzes en gewoon het leven.

In de jaren 80 al mijn eerste kennismaking met het digitale leven. De toekomst. In de jaren 90 een cursus en de mogelijkheden zien. In de jaren 00 een paar jaar computerles gegeven. Ook voor mezelf natuurlijk. Dan moet je meer weten dan de cursisten. Computerbladen kopen en meer. Uren op mijn computerkamertje boven. Downloaden van muziek, films en noem maar op.

Begin jaren 10 van deze eeuw  facebook en ik ontdek het delen. Moeite met mezelf zijn in het analoge leven en ook geen mensen om me heen bij wie ik mijn ei helemaal of echt kwijt kan. Wel een lief en dat is toch iets anders.

Ik ontdek het schrijven en ik besluit mijn schrijfsels ook te delen. Om mijn andere kant te laten zien. Er is meer dan die zwijgzame Henk en er is meer dan.

Soms vind ik mezelf een echte schizofreen. En dan die gespleten persoonlijkheid : -) Lekker vrij zijn met de laptop op schoot en mijn vingers doen de rest. Blij met het feit dat ik blind kan typen. En daarnaast de andere analoge Henk.

Jarenlang was anoniem mijn graf ingaan een nachtmerrie. Nu niet meer. Heel soms zin om met al mijn digitale activiteiten te stoppen. En dan na verloop van tijd weer lekker anoniem over straat kunnen.

Aan de andere kant ben ik ook wel verslaafd aan facebook en aan schrijven. Houden van delen en houden van. En dan neem ik de nadelen maar gewoon voor lief. Mensen die echt willen en die me echt kennen weten dat er meer is dan.

Mijn digitale mens zijn en mijn analoge mens zijn. En de grote verschillen tussen die twee. En houden van allebei.

Soms zin om mijn analoge leven weer iets meer voorrang te geven en wat meer te ontwikkelen. . Op zoek naar mensen bij wie ik mijn verhaal wat beter kwijt kan. Zodat het niet altijd digitaal hoeft.  Wat me tegenhoudt ?  Geen idee en misschien ooit. Zolang ik het nog kan doen met het toetsenbord en het kan delen kan ik ook tevreden zijn.  En dan neem ik de vele nadelen maar gewoon voor lief.

Af en toe kom ik mensen tegen die mijn digitale leven niet kennen. Ook heel blij mee en ik laat het dan maar gewoon zo….

Diagnoses en meningen

Lang geleden gaf een psychiater me de diagnose schizofrenie met paranoïde trekjes.   Zelf gebruik ik het weleens als geuzennaam. Proud to be a schizo. Soms denk ik er iets anders over.

Dan lees ik weer in de krant dat een schizofreen iemand anders iets ergs heeft aangedaan. Of ik kijk tv en ik zie wat verward zijn ook kan zijn.  Dan heb ik geen schizofrenie en ben ik ook nooit verward geweest.

Later die psychiater even weer opgezocht. Ik wilde meer weten over het hoe, wat en waarom van die diagnose. Ik kwam niet veel verder. Hij had het over soorten en maten van schizofrenie.  Hoe het een ernstige ziekte kan en hoe het heel soms mee kan vallen. Bij mij valt het volgens hem mee.   Hoe serieus ik die diagnose moet nemen…. Of is het niet meer dan de mening van die psychiater ?

Lichamelijk ziek zijn lijkt me toch simpeler.  Ik ben benieuwd of ik ooit een echte ziekenhuisopname mag meemaken. Het lijkt me geen pretje. Soms nachtmerries over en dan word ik wakker door.  Een lichamelijke diagnose lijkt me wel gemakkelijker dan een psychiatrische diagnose maar niet zeker weten. Het psychiatrisch ziekenhuis ken ik goed of kende ik goed. Veel tijd doorgebracht. Bij elkaar opgeteld bijna 3 jaar.   Met het echte ziekenhuis heb ik (nog) geen ervaringen.

Meningen en feiten is ook wel iets over te zeggen. Al die meningen over me en heel soms negatief.  Dan is er niets goeds over me te zeggen. Meningen is dan ook iets waar je niet tegen kunt vechten. Vele meningen en het 1 is nog niet weg of er ontstaat een andere.  

Mijn zenuwgestel speelt dan soms ook een rol. Niet in staat om onder alle omstandigheden en bij iedereen mezelf te zijn.  Opvliegers en angst. Gelukkig is dat met het ouder worden wel minder geworden. Ook in het openbaar spreken zal me denk ik nooit lukken. Of een vraag stellen tijdens een lezing.  Te veel stress en dan hoe ik me daaronder voel.  

Meningen en laat ik het maar positief houden en weten dat velen positief over me denken en soms zelf bewondering voor me hebben. Hoe doet hij dat toch en meer.  Dan facebook wereld en het schrijven. De invloed die dat heeft op de mening die men over me heeft.

Ik ben in het echte leven ook niet echt een prater. Ook wordt mijn humor weleens verkeerd begrepen. Intelligentie speelt dan ook weer een rol. Zoals het bij veel een rol speelt.

Diagnoses en pillen. Even weer iets anders. En dan de psychiaters die soms voor iedere klacht wel een pilletje heeft. In het verleden gaf ik iemand weleens het advies de psychiater niet alles te vertellen. Net zoals je dat niet moet doen bij een psycholoog.  Soms kan het natuurlijk wel maar zelf heb ik daar minder goede ervaringen mee. Het blijft mensenwerk….  Kan AI het beter ? Nu nog niet. En in de toekomst ? #twijfel.

Een diagnose of een mening. Zo kunnen vele diagnoses allebei zijn en soms niet natuurlijk. Het blijft mensenwerk. Ook vertrouwen speelt dan ook een rol. Hoeveel vertrouwen heb je in die ander en kan die ander zich in jouw verplaatsen. Psychiatrisch en lichamelijk kan een wereld van verschil zijn. Of is een wereld van verschil.

Zelf zeg ik nu vaak dat ik psychosegevoelig ben, Ook daar kunnen anderen dan weer verschillend over denken. Open zijn ! Het blijft lastig en het kan vele nadelen hebben.

het ontregelde brein

Ik kijk tv.  Een uitzending vanuit een gevangenis. Er zitten veel mensen met psychiatrische problematiek.  Sommigen zijn psychotisch en weigeren medicatie. Dwangmedicatie is het vervolg. Psychotisch zijn en verward en wat is dat ?  Ik zie en ik denk even aan mijn eigen psychoses.

Hoe anders ze zijn en waren dan die psychoses van die mensen in die gevangenis. Zie ik wel vaker.  Wat is dan een psychose ?

Ik lees de krant en weer een berichtje over een psychotisch iemand. In zijn psychose vermoordt hij iemand.

Wat doet dat met de mening van het volk en de meerderheid over wat een psychose is ?  Dan ga je niet echt positief denken over de psychose en over de diagnose schizofrenie.

Dat de 1 niemand dan kwaad zal doen en de ander wel.  Dat verschil verdwijnt als sneeuw voor de zon en voor iemand met de diagnose schizofrenie moet je oppassen. Ze kunnen levensgevaarlijk zijn en meer.

Hoe het ene ontregelde brein anders kan zijn dan een ander ontregeld brein. Daar sta je niet bij stil.

Altijd heel open over mijn diagnose zonder stil te staan bij wat de ander er van kan maken.  De media en de krant en weer iemand die TBS met dwangverpleging krijgt opgelegd.  En dan heeft die man tegenover je het over het mooie van een psychose.  Niet te snappen en die is echt gek.

Intelligentie en mens zijn speelt natuurlijk altijd een rol. En dan drugs en alcohol en hoe die bij overmatig gebruik een psychose en gekte kunnen aanwakkeren. Er is meer dan.

Er is meer dan.  Dat zeg ik best vaak of ik schrijf het vaak.  En wat is dan een psychose ? Meer dan wat je in de krant leest en op tv ziet.  Gelukkig zijn er dan mensen die dit doorhebben en er bij stil staan dat het meer is dan.

Proud tob e a schizo. Ik blijf het schrijven en gebruiken. Maar weten dat het voor veel mensen een bedreigende en idiote wereld is.  Wie zegt dat nou ?  Blij zijn met de diagnose schizofrenie ?  En als je dan de volgende dag de krant leest…. 

Wat is dan het verschil tussen het ene ontregelde brein en het andere ontregelde brein. Hoe geen brein hetzelfde is en hoeft te zijn.  Er is meer dan.

Voor mij wel een reden om open te zijn over mijn diagnose. Laten zien dat niet iedere psychose eng hoeft te zijn. En wat is verwardheid ? Vele soorten en maten.

En dan de rol van intelligentie. Heel belangrijk als het om psychoses gaat. En niet te vergeten je mens zijn.  De ene mens zal nooit iemand kwaad doen. De ene mens zal dat onder normale omstandigheden nooit doen. Psychotisch zijn kan dan anders zijn maar dat hoeft niet.

Als het om geweld gaat. Er worden nog steeds meer psychotische mensen slachtoffer van geweld dan dat ze geweld plegen. In de daklozenwereld zijn psychotische mensen altijd aan de beurt.

Zelf zal ik het blijven doen. Open zijn over mijn diagnose en gelukkig ben ik niet meer psychotisch en heb ik mijn brein weer onder controle.  Ook weten dat dit anders kan zijn.    

There is someone up above

Een avond bijgewoond over het onbehagen van Juf Ank. Een boek over het Nederlandse volk. Een boek over het gebrek aan het gevoel van veiligheid. Een gevoel over geborgenheid missen en nog veel meer missen.

We hebben het goed met zijn allen of de meerderheid heeft het meer dan goed.  Maar verder is er bijvoorbeeld weinig vertrouwen. Het vertrouwen in de politiek is onder alle groepen laag. Ook voor het eerst. Alle groepen : -)  De politiek heeft een bult werk te doen.

Ook over misdaadcijfers van dit moment en die zijn laag.  Weinig misdaad of relatief weinig misdaad. En toch voelen we ons niet veilig. Hij noemt al die beveiligingscamera’s die we installeren. Om ons veiliger te voelen.

Een sterke en betrouwbare overheid kan ook zorgen voor een behaaglijk gevoel en voor een gevoel van geborgenheid.  Vertrouwen in de politie is er volgens hem wel. .  Weten dat als er problemen zijn er altijd iemand is die zal helpen.

Ook noemde hij het gebrek aan Geloof. Weten dat er altijd iemand is die op je let en die er is als het nodig is. Veilig in Jezus armen. Dat geloof kom je steeds minder tegen. Je moet het zelf doen en er is niemand bij wie je kunt schuilen.

Ze zijn er natuurlijk nog wel.  De mensen die geloven dat Jezus is gestorven voor de zonden van de mens.  En als je dat accepteert weet je of geloof je dat alles goed zal komen.

Of ik dat zelf ook geloof ?  Geen Bijbelkennis hebben. Of van lang geleden. 1 keertje lezen kan genoeg zijn. Gelovig als kind en puber en wat blijft er dan van over.

Weten dat er een Hogere macht is die zal zorgen dat. Of ik dat geloof. Soms is het meer dan geloven en dan is het zeker weten.

De spreker van deze avond noemt dit ook als oorzaak van het onbehagen. Niet meer geloven en niet meer zeker weten dat er someone is up above. Het is allemaal onzin.  De meeste mensen zeggen dan wel dat er meer is dan. Wat dat meer dan is weten ze niet.

Een veilig gevoel kun je ook te danken hebben aan een veilige kindertijd. Je welkom voelen kan daarvan afhangen.  Ook dat is waar en ik merk het aan mezelf. Voel ik me welkom in deze wereld ?  Soms of is het vaak niet.  Weten dat het komt door mijn eerste levensjaren en meer is het niet.

Onthoud altijd dat er iemand is die op je let en onthoud dat Hij er altijd voor je zal zijn. Dat geloof heb ik wel. Lijden heeft ook altijd zin. Als het maar niet overheersend is.  En dat is het bij mij niet.

Leven en wonen in een rijk westers land. En toch mis je dan iets. Het ontevreden gevoel kan groot zijn. We mopperen graag en veel kan beter.  De imperfectie van het systeem en de imperfectie van de mens.  Zelf heb ik dat wat minder.  Je kunt de krant aan de kant gooien en de tv uit het raam. Wat blijft er dan over van dat ontevreden gevoel…… Ik mag leven en wonen in het paradijs…..    Ons landje is voor velen een mooie droom en het paradijs. Zelf zien we dat niet altijd.  Jammer genoeg niet. 

10-10-2025

 @Marco Peters

Hoe zou het zijn om er niet meer te zijn?

Hoe zou het voelen om niets te voelen?

Zal de rust voelbaar zijn?

Want DAT lijkt mij hemels fijn

Op 10 oktober 2020 kwam er een einde aan het leven van Marco. Vandaag precies 5 jaar geleden. Psychisch ondragelijk lijden en euthanasie zag hij als een gemoedelijke en zachte dood.  Ik volgde zijn strijd voor euthanasie en gemakkelijk was het niet.  Het is hard werken om op een zachte en gemoedelijke maner te mogen sterven.

Jaren lang was hij ermee bezig en vele tegenslagen. Al die jaren kwam hij af en toe in de Inloop. Hij deed mee aan de tweemaandelijkse bowlingmiddagen die ik organiseerde. Af en toe weer een berichtje van hem. Wanneer is het bowlen ? Hij genoot ervan.

Ook was hij fan van mijn schrijfsels en dan ook af en toe een mailtje met het verzoek om hem de blogs toe te zenden. Hij bewaarde ze en zette ze op zijn externe harde schijf. Zijn nalatenschap zoals hij dat zelf zag.

Ondragelijk lijden en je weet pas wat het is als je het ziet. Een paar keer zijn echte lijden gezien en toen snapte ik pas zijn wens voor helemaal niets.  Als helemaal niets zag hij het zelf niet.  Verlost van het mens zijn en dan iets anders.

Psychiatrie en psychisch ondragelijk lijden. Hoe voorzichtig men dan is met zoiets als euthanasie. Zolang er leven is kan er hoop zijn.  Euthanasie is dan bijna onbespreekbaar. Soms ziet men het als onderdeel van het ziektebeeld en dan ?

Het leven zien als iets dat je lief moet hebben. Dan is vrijwillig stoppen met leven ook mogelijk. Lichamelijk ondragelijk lijden met geen zicht op verbetering. Dan komt euthanasie vaak voor. Bij psychisch lijden zie je het wat minder.   Zelfmoord komt wel voor en dan is het ook afgelopen.

Het inloophuis zien als een plekje voor mensen met een ondersteuningsvraag bij psychische problemen.  Dan hoort lijden er jammer genoeg bij.  Gezelligheid is soms troef in de inloop maar ook de andere kant komt voor.  Het hoort bij het leven.

Net als afscheid nemen van mensen door sterven.  Van een aantal bezoekers hebben we afscheid moeten nemen. Lichamelijk ziek met de dood tot gevolg.

Psychisch lijden en dan de dood als verlossing zien. Nu een paar keer meegemaakt in die dertig jaar inloop. Marco was er 1 van. In de begintijd ook een paar keer maar dan anders. 

Vorig jaar kwam er nog een einde aan het leven van Cora. Ook euthanasie en ze had echt alles geprobeerd  voor anders. Later horen hoe blij ze was dat ze mocht sterven.  De dood als verlossing.

Zelf weet ik ook een beetje wat psychisch lijden is. Gelukkig maar een beetje. Gezien hoe zwaar echt psychisch lijden kan zijn en is en dat is geen feestje.

Af en toe kom ik in de inloop en het is weer gezellig en weer feest.  Vaak geen zin om er aan mee te doen. Ik ben dan te veel bezig met de andere kant van het leven.

Ik kan het dan niet laten om even terug te denken aan al het lijden wat ik er heb gezien. En hoe belangrijk het inloophuis ook voor hen was. Meer dan feest en meer dan gezelligheid.

Ik zal me dan ook altijd blijven inzetten voor iets meer dan feest en iets meer dan gezelligheid. Denkend aan het lijden !!   Zonder verdriet geen feest.  Zonder tranen geen vreugde.  En dan even terugdenken aan al die mensen voor wie het leven alleen maar verdriet en tranen was.

Blij dat zoiets als euthanasie voor mensen die psychisch ondragelijk lijden steeds normaler is geworden….. En dat het kan !

meer dan alleen maar protesteren.

Meer dan alleen maar veur het goede doel !

Ik kom dit tegen in de krant. Een artikel over Extinction Rebellion. Een groep mensen die zich samen inzet tegen met name klimaatverandering. Minder fossiele brandstoffen en minder van nog veel meer is de boodschap.

We zitten met zijn allen op de verkeerde weg. Zo kun je de boodschap ook lezen. Het neokoloniale kapitalistische systeem heeft zijn langste  tijd gehad. Het moet anders. Als we dat niet doen gaan we met zijn allen ten onder. Eeuwenlang meer en meer eist zijn tol en op een gegeven moment is dat te veel voor de planeet. Goed dat ze het doen en goed dat ze laten horen dat !!

Zelf vind ik al jaren dat er een einde zit aan meer en meer moet. Het kan niet oneindig doorgaan. Er zijn ook leukere manieren van samenleven te bedenken.

Hoe natuurvolkeren het deden. Totdat wij kwamen en zorgden voor anders. De hele wereld is in de ban van het kapitalisme en van meer moet. Dan zijn die protesten maar een druppel op de gloeiende plaat. Of dat demonstreren helpt ? Het kan ook te laat zijn.  Dan kun je beter met een glimlach dan met een spandoek over straat lopen. Omdat we toch vrolijk lachend naar de bliksem gaan.  Doe me nog maar een pilsje……

Ik lees enkele reacties op het plaatje op facebook. Laat ze maar aan het werk gaan. En met de acties zorgen ze ervoor dat werkenden niet naar hun werk kunnen. En dan de financiële schade die ze ermee aanrichten. Asociaal wordt het genoemd. Door mensen die gevangen zitten in het systeem. Die vinden dat het niet anders kan. Het kapitalistische en economische systeem als enige ware geloof. 

Die klimaat maar onzin vinden en ook al bestaat het.   De problemen die het met zich mee brengt lossen we wel op de traditionele manier op.  Met meer moet natuurlijk. Minder kan niet en is onzin.

Zelf protesteer ik al jaren op mijn eigen manier. Door niet mee te doen aan….  Niet mee doen is ook protesteren. Ik hoef niet zo nodig een snelweg te blokkeren. Soms wel zin om met ze mee te gaan doen. Dat dan weer wel.  Er zijn natuurlijk veel meer mensen die weigeren nog langer mee te doen.   Die wakker zijn en afscheid hebben genomen van.  Maar de meerderheid zit gevangen en is te blind om te zien….. Henk en Ingrid zijn in de meerderheid en voordat zij zien dat het anders moet en belangrijk dat het ook anders kan zal het te laat zijn.

De natuur heeft natuurlijk zoals altijd het laatste woord.  Van die 8 miljard mensen nu op aarde zullen denk ik niet veel overblijven. Of en hoe en wat ?   De toekomst zal het ons laten zien. En misschien denk ik wel verkeerd. Dat kan natuurlijk ook.

Misschien is er een God en die zal dan ingrijpen. Niet omdat Hij dat wil maar omdat het moet.

de toekomst

Een rijtje met rijkdom. En rijkdom als het om landen gaat. We staan in Europa als land in de top 10.  Veel is er in overvloed en ook als het om de mogelijkheid tot kopen gaat is er overvloed.  Ik lees iets over de miljarden spaargeld die we als volk hebben.

Het zit in ons DNA denk ik dan. Meer moet en dan van generatie op generatie. Hoe we in het verleden ook rijke periodes kenden. Misbruik maken van de zwakte van andere volkeren was de reden. Hoe we daar goed in waren. Volkeren die niets gaven om meer moet werden door ons ?  Wat werden ze door ons ?  Ik denk even aan het slavernijverleden van ons landje

Het recht van de sterkste zie je dan duidelijk terug. Ook iets wat in ons DNA zit. Het recht van de sterkste. Meegenomen vanuit de dierenwereld en we houden ervan.

Geld is wat dat betreft ook een leuke uitvinding. De sterksten die houden van het verzamelen van dat spul. Natuurlijk zijn er dan ook mensen die er iets goed meededen en doen. Voor de samenleving. Het merendeel gebruikt die rijkdom alleen maar voor zichzelf. Ook dat zit in ons DNA,

Afstammen van de dieren en als je dan de dierenwereld een beetje kent. Dan weet je dat wij er ook niets aan kunnen doen. Het zit in ons DNA,

Kan het anders ?  Volkeren die het in het verleden anders deden ?  Ze waren er…. Maar wij waren sterker en namen het over. Een weg terug is er niet meer.

De wil om te overleven gaat denk ik in de toekomst een grote rol spelen. De aarde die laat weten dat genoeg meer dan genoeg is.  Dat zullen we denk ik wel gaan zien. En alleen de sterkeren zullen het overleven.

De mens die zich kan aanpassen aan andere omstandigheden. De mens die.  We zien wel wie die mens mag zijn en…..

Tot dan gaan we denk ik wel door met de vooruitgang. En die vooruitgang kun je dan terugzien in.   De sterkeren zullen net als in de dierenwereld het wel overleven.

Van die 8 miljard mensen van nu hoeven er dan weinig over te blijven. Het grote geld heeft nu de macht. Of dat grote geld het zal overleven ?   Geen idee.  Is het grote geld de sterkste ?  Of zijn het de anderen die niets met dat spul hebben de sterksten zijn. Die het zullen overleven ?

Misschien is er wel niets aan de hand en kunnen we rustig en ongestraft doorgaan met verzamelen en met meer en meer moet.

Ons DNA zorgt ervoor dat en daar is niets aan te doen. Hoe graag we ook willen. Misschien laat de dierenwereld ons dan zien hoe het verder gaat. Of misschien weten sommigen al hoe het verder gaat en dan spelen ze daar op in.  De toekomst in handen van ons allemaal.

Misschien is er een hogere macht die zal ingrijpen en ons redt. Of is het de natuur die altijd het laatste woord heeft en zal hebben. 

Niemand is perfect

Als je daarvan uitgaat zul je niet zo snel kritiek hebben op een ander. Hij doet zijn best is dan het belangrijkste om te weten. Er vanuit gaan dat een ieder zijn of haar best doet.

Mens zijn is gewoon iets anders dan perfect zijn. Al die mensen die zichzelf perfect vinden en daarom vinden dat ze  kritiek mogen hebben op een ander. Die het in hun ogen niet goed doet en die in hun ogen verre van perfect zijn.

Perfectie bestaat niet. Niet als het om de mens gaat. We leven en we doen ons best.  Meer dan ons best doen kunnen we niet.  Altijd maar weer de perfectie.

Is de natuur perfect ? Soms denk ik van wel. De musjes in mijn tuin die het in mijn ogen perfect doen. Ze doen het zonder veel van wat wij belangrijk vinden. Daarvoor zijn het dieren. Ze weten niet beter.

De mens die niet beter weet. Een uitgebreid brein heeft en we kunnen nadenken. In tegenstelling tot dat musje. Dat denkt niet na en doet gewoon.

De mens doet ook gewoon. Wat volgens hem goed is en wat volgens hem leven is. Iets anders dan de dieren en planten.

En we hebben taal. Ook dieren zullen wel taal hebben. We willen dan alles van hun taal weten. Andersom zie je niet. De dieren die alles van de mensen willen weten. Daar zijn ze niet mee bezig. Misschien wel niet belangrijk.

Perfectie en elke dag leren van het leven.  Het brein dat zich ontwikkelt en het brein dat nu eenmaal het brein is. Niet meer en niet minder.

Het menselijke brein is nog steeds een raadsel. We weten al veel en op een dag zullen we alles weten.  Dan kunnen we het negatieve blokkeren en is het over met alles wat niet perfect is aan de mens.

Kunnen we als niet perfecte mens het perfect doen ?  Ja. Velen staan niet stil bij hun imperfectie en ze leven. Wat is dat ? Perfect zijn en het perfect doen.  Als je dan vergeet dat het leven meer is dan perfectie.

De mens zien als onderdeel van het grote geheel.  Van de natuur en de natuur is gewoon perfect geschapen.  Dan zijn wij dus ook gewoon perfect.  We doen het goed. Ook omdat we nu nog niet beter weten.

Nu nog niet beter weten. Op een dag weten we natuurlijk wel beter. Leren van het leven en meer is het niet. Zijn we ooit uitgeleerd ?  Ik denk het niet.

De dieren en planten leren niet en doen het al eeuwen op dezelfde manier. Wel steeds meer mensen en steeds minder ruimte voor het op dezelfde manier doen van de dieren en planten : -)

De aarde met al zijn bewoners. Perfect denk ik dan en dan zijn wij als mensen ook perfect. Het is gewoon zo en het hoort zo te zijn. 

Niet te veel bezig willen zijn met mijn eigen imperfectie. Ook belangrijk. Dan vergeet je te leven  en dat mag je niet vergeten.

Ik doe mijn best en meer dan mijn best doen kan ik niet.  En dan hoeft het niet perfect : -).