Diagnoses en meningen

Lang geleden gaf een psychiater me de diagnose schizofrenie met paranoïde trekjes.   Zelf gebruik ik het weleens als geuzennaam. Proud to be a schizo. Soms denk ik er iets anders over.

Dan lees ik weer in de krant dat een schizofreen iemand anders iets ergs heeft aangedaan. Of ik kijk tv en ik zie wat verward zijn ook kan zijn.  Dan heb ik geen schizofrenie en ben ik ook nooit verward geweest.

Later die psychiater even weer opgezocht. Ik wilde meer weten over het hoe, wat en waarom van die diagnose. Ik kwam niet veel verder. Hij had het over soorten en maten van schizofrenie.  Hoe het een ernstige ziekte kan en hoe het heel soms mee kan vallen. Bij mij valt het volgens hem mee.   Hoe serieus ik die diagnose moet nemen…. Of is het niet meer dan de mening van die psychiater ?

Lichamelijk ziek zijn lijkt me toch simpeler.  Ik ben benieuwd of ik ooit een echte ziekenhuisopname mag meemaken. Het lijkt me geen pretje. Soms nachtmerries over en dan word ik wakker door.  Een lichamelijke diagnose lijkt me wel gemakkelijker dan een psychiatrische diagnose maar niet zeker weten. Het psychiatrisch ziekenhuis ken ik goed of kende ik goed. Veel tijd doorgebracht. Bij elkaar opgeteld bijna 3 jaar.   Met het echte ziekenhuis heb ik (nog) geen ervaringen.

Meningen en feiten is ook wel iets over te zeggen. Al die meningen over me en heel soms negatief.  Dan is er niets goeds over me te zeggen. Meningen is dan ook iets waar je niet tegen kunt vechten. Vele meningen en het 1 is nog niet weg of er ontstaat een andere.  

Mijn zenuwgestel speelt dan soms ook een rol. Niet in staat om onder alle omstandigheden en bij iedereen mezelf te zijn.  Opvliegers en angst. Gelukkig is dat met het ouder worden wel minder geworden. Ook in het openbaar spreken zal me denk ik nooit lukken. Of een vraag stellen tijdens een lezing.  Te veel stress en dan hoe ik me daaronder voel.  

Meningen en laat ik het maar positief houden en weten dat velen positief over me denken en soms zelf bewondering voor me hebben. Hoe doet hij dat toch en meer.  Dan facebook wereld en het schrijven. De invloed die dat heeft op de mening die men over me heeft.

Ik ben in het echte leven ook niet echt een prater. Ook wordt mijn humor weleens verkeerd begrepen. Intelligentie speelt dan ook weer een rol. Zoals het bij veel een rol speelt.

Diagnoses en pillen. Even weer iets anders. En dan de psychiaters die soms voor iedere klacht wel een pilletje heeft. In het verleden gaf ik iemand weleens het advies de psychiater niet alles te vertellen. Net zoals je dat niet moet doen bij een psycholoog.  Soms kan het natuurlijk wel maar zelf heb ik daar minder goede ervaringen mee. Het blijft mensenwerk….  Kan AI het beter ? Nu nog niet. En in de toekomst ? #twijfel.

Een diagnose of een mening. Zo kunnen vele diagnoses allebei zijn en soms niet natuurlijk. Het blijft mensenwerk. Ook vertrouwen speelt dan ook een rol. Hoeveel vertrouwen heb je in die ander en kan die ander zich in jouw verplaatsen. Psychiatrisch en lichamelijk kan een wereld van verschil zijn. Of is een wereld van verschil.

Zelf zeg ik nu vaak dat ik psychosegevoelig ben, Ook daar kunnen anderen dan weer verschillend over denken. Open zijn ! Het blijft lastig en het kan vele nadelen hebben.