vrijdag 4 april 2025

het hiernamaals

Het blijft een groot vraagteken ?  Wat komt er na het leven.  Velen denken het te weten en niemand weet het.  Er is nog nooit iemand na de dood bewust teruggekomen. Dus dan is er niets. 

Aan de hemelpoort gekomen en je klopt aan. Er doet iemand open en die vraagt wat je komt doen. Ik wil naar binnen want ik heb goed geleefd.  Ik pak het grote boek er wel even bij zegt de man of vrouw. Ik zie het.  Je hebt de bijbel verkeerd gelezen dus je komt er niet in.  Ga maar een deurtje verder.  Misschien kan het daar wel.

De bijbel en het eeuwige leven en de vele manieren waarop het gelezen kan worden en ze hebben allemaal gelijk.  Het is ook maar de vraag of er een hemelpoort is. Niemand weet het.

Een bezoekster van de inloop vindt het leven veel te zwaar. Ze wil niets en dan ook echt niets. Slapen en sterven en nooit meer wakker worden. Ze mag euthanasie en ze gaat voor altijd slapen.  Ook dat kan de waarheid zijn. Voor de geboorte is er niets en na het sterven is er weer niets.

Een ander iemand krijgt ook euthanasie. Zijn grote droom. Zijn mens zijn is een te zware last.  Hij denkt dat er iets na de dood is en zijn verlangen daarna is groot. Verlost van al zijn lijden en feest vieren in de hemel.

Dan heb je nog de grote groep die gelooft in reïncarnatie.  Je wordt weer opnieuw geboren en je krijgt dan een net zo goed of beter leven. Ook dat is nog nooit bewezen. Sommige mensen denken het te weten en kunnen hun vorige levens goed beschrijven. Of het klopt ?  Het blijven gedachten.

Meer dan geloven en meer dan gedachten zijn het niet. Wat is echt en wat mag nep zijn ?

Voor de geboorte is er niets en na de dood is er weer niets. Ook dat kan en wordt door velen gezien als de waarheid.

Of je al die mensen die het anders zien gek moet noemen of iets anders. Leven na de dood is onmogelijk. Soms leef je voort in de geschiedenisboekjes. En heeft men het eeuwen later nog over je.

De meerderheid haalt die boekjes niet en na verloop van tijd zijn er geen herinneringen meer. Ze worden vergeten.

De musjes in mijn tuin doen het simpeler en zijn niet bezig met het hiernamaals. Het leven op aarde is het enige leven. Of ze het echt zo zien. Geen idee. Ook dat blijft een vraagteken.

Hoe ik het zelf zie ?  Mijn opvoeding speelt dan een grote rol. Er vanuit gaan dat er iets is en verder niet weten wat dat iets zal zijn. Goed willen leven en dan zie ik wel. Of er iets is na de dood ?  Ik zie wel en ik ga er van uit.  Soms ook niet en heel soms ook geen zin in. Laat mij er maar gewoon niet meer zijn en vaker nog wil ik er dan nog wel zijn.  

Te bewijzen is het niet en ook weten dat niet alles te bewijzen is.  Er is meer dan de mens kan bevatten. Ook dat denk ik dan weer zeker te weten. Ik kan het natuurlijk ook mis hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Treinleven

Al sinds de geboorte van onze kleinzoon in 2011 hebben we een weekendvrij abonnement voor de trein. Ze wonen in Limburg en dat is op de fiet...