Animisme

Alles heeft een ziel. Bij inheemse volkeren zie je dit vaak terug. Niet alleen dingen maar ook de wind en ga zo maar door.   Hoe ga je om met als je gelooft dat alles een ziel heeft.  Niet alleen meer denken in geld maar denken in.

Je kunt door je gedrag bijvoorbeeld het weer beïnvloeden.  Als het een tijdje regent kun je bijvoorbeeld door het brengen van offers ervoor zorgen dat het stopt met regenen.

Het komt veel voor bij inheemse volkeren. Waar bijvoorbeeld het kapitalisme en onze westerse manier van leven nog niet voorkomt.  We hebben die maneieren van leven bestudeerd en we hebben geprobeerd het te verklaren.  Kan dat ?  Echt weten waarom !  

Anders leven dan wij in de kapitalistische wereld waar veel in geld wordt uitgedrukt. Anders leven. Af en toe zie ik het weer op tv.  Een rivier wordt een rechtspersoon. Het krijgt rechten en de mens heeft plichten tegenover die rivier.   Inheemse natuurvolkeren leven anders dan wij. En zij doen het dan even op onze manier.  Opkomen voor !!

Alles heeft een ziel. Dan moet je een boom niet meer zien als geld maar als een levend wezen met een ziel en met rechten. Dan zie je de aarde niet meer als geld maar als iets wat ook nog een andere waarde heeft.

Het Amazonegebied ook vaak in het nieuws. Er wonen mensen die het als hun leven beschouwen. Ze doen nog niet mee aan de kapitalistische gekte en weten dat.  Dan komen wij en er zit olie in de grond.  Het regenwoud moet wijken voor geld verdienen.  Of het regenwoud moet landbouwgrond worden. Meer en meer moet.   Het blijft een strijd en het geld wint jammer genoeg meestal die strijd.

De indiaan wat je niet meer mag zeggen.  Voordat de Europeaan voet zette in de VS.  Ze leefden anders dan en meer 1 met de omgeving en de dieren.  De komst van de Europeaan veranderde alles. Of Australië.  De Aboriginal en ze kregen het zwaar.  Het kapitalisme en de hebzucht wint jammer genoeg elke strijd.

Terug naar alles heeft een ziel. Je ziet het ook terug in ons landje.  De boer die biologisch gaat boeren ziet dat de grond die zorgt voor het eten een ziel heeft en dat je er anders mee moet omgaan.  De koeienboer die alleen maar aan zoveel mogelijk melk denkt tegenover die andere boer die het anders ziet.  

We zijn nu ook met veel mensen op aarde en we willen allemaal eten en drinken en als het kan  nog veel meer.   Dan zijn er gelukkig nog mensen die vinden dat !  Ook al is het een minderheid. Zolang ze er zijn is er hoop voor de mensheid.

Alles heeft een ziel. Zelfs een bult stenen. Ik weet het.  Elke week even zitten bij het hunebed. Een bult stenen die er al heel lang liggen.  Elke week ga ik even in gesprek met.  Terug in de tijd en in mijn hoofd terug naar 5000 jaar of langer geleden.   Is het echt of is het fantasie ?

Het alles heeft een ziel spreekt me wel aan. Niet alleen naar iets kijken met een Euroteken in mijn ogen maar anders kijken naar !

De kapitalistische en westerse manier van leven is de norm geworden. Gelukkig mag het ook een beetje anders.   En blij dat ik het een beetje anders mag en kan doen. .

Het eerste kwart zit er bijna op

Bijna december 2025 en het eerste kwart van de 21^ste eeuw zit er bijna op. Het was best bijzonder om een millenniumwissel mee te maken. Van 1999 naar 2000. Men had het toen ook over de millennium bug.  Een computerprobleem. Hoe op 1 januari 2000 alle computers het nog deden. En men dacht van niet.

Er zijn niet veel mensen die in hun leven een millenniumwissel zullen meemaken. Van 999 naar 1000 was de vorige.  Een eeuwwisseling meemaken komt vaker voor en ook niet iedereen zal dit meemaken.

De eerste 25 jaar van deze eeuw zitten er dus bijna op. Zelf ben ik geboren in het derde kwart van de vorige eeuw.  Bij de wissel was ik 39 jaren jong. Aan het werk bij de sociale werkplaats en verder veel computertijd. Ik heb zelfs nog een tijdje computerles gegeven. Om er van te leren en meer.

In de jaren 10 gestopt met werken en weer de inloop. Het Pieterpad gelopen en ik word opa. Ook genieten en van genoten.

Hoe snel de tijd kan gaan en binnenkort 2026. Het jaar dat ik 65 mag worden. De pensioengerechtigde leeftijd. Ook al een tijdje niet meer. Ik vind het wel een bijzondere leeftijd. Hoe het voor bijvoorbeeld mijn vader een hoogtepunt was. Ook al weer lang gelden. 1981.

De tijd tikt door en het leven gaat verder. Of er verder nog iets veranderd is de laatste 25 jaar.  25 jaar bij mijn lief en nog steeds de moeite waard. 25 jaar inloop. Soms iets meer en soms iets minder leuk. Ook die tijd tikt door.

25 jaar meer en meer en zo hebben we het allemaal weer iets beter gekregen. Als het gaat om geld en kopen en kopen : -)  Vandaag in het nieuws dat er bijna 10 miljoen auto’s in ons landje zijn. Hoeveel meer nog ?

Leeftijdgenoten die blij zijn dat ze zonder computer mochten opgroeien. Voor de smartphone en voor nog veel meer.  Dat vindt volgens mij iedere oudere generatie. Zo zijn mijn ouders opgegroeid zonder zoiets als tv. Ik weet niet anders of het was er altijd al.

Het digitale leven van de meesten en zonder kunnen we niet meer. Wat deed ik voordat de computer er was. Ik weet het niet meer.

Nu AI oftewel kunstmatige intelligentie. Teksten en goede raad kun je nu door de computer laten doen. Als we iets willen weten vragen we google. Ook wat echt of nep is ?  Soms weten we het verschil niet meer. En het is soms niet meer te zien.

Ik lees een waarschuwing in de krant.  Super AI en het kan een gevaar worden voor de mensheid. Wat vond men in 2000 een gevaar voor de mensheid ? Ik weet het niet meer.

Leven in twee eeuwen. De 20^ste en 21^ste eeuw. Geboren in de 20^ste en mogen sterven in de 21^ste eeuw. Ook mogen leven in een rijke periode. Blij mee. En het is nog steeds vrede.  Iemand zei lang geleden dat elke generatie een oorlog zal meemaken.  Misschien zijn er uitzonderingen op deze regel.

Had ik eerder willen leven ? Nee. Had ik later geboren willen worden ?  Ook nee. Het is goed zo.

het meer is voor mij vol : -)

Ik wilde vandaag met de trein naar Utrecht. Een nieuwe hoed kopen. Ik heb me bedacht.  Ik kijk naar al die hoeden die ik nu al heb. Ik vind het meer dan genoeg. 

Het meer is voor mij in meerdere opzichten gewoon vol. Tevreden zijn met en meer hoeft en moet niet. Niet moeten is dan ook belangrijk. Al die koop verslaafde mensen en ik besluit niet meer mee te doen.

Het meer raakt nooit vol zegt een inloopkameraad en hij heeft het over onze zucht naar meer. Het houdt ons al eeuwenlang aan de gang. Het heeft ons veel gebracht.

Ziektes waar we een oplossing voor hebben gevonden. Dood gaan we trouwens nog steeds maar anders dan pakweg 50 jaar geleden. Pijn hoeven we ook niet meer te hebben. En zo nog veel meer.

Onze zucht naar gemakzucht heeft ons ook veel gebracht.  Van A naar B willen bijvoorbeeld en zo vliegen we de hele wereld over. Niet met onze eigen vleugels maar met een apparaat. Apparaten genoeg om mee van A naar B te gaan.  Lopen kan natuurlijk nog steeds. Nu als hobby en niet meer omdat het moet. MIjn fiets is inmiddels elektrisch geworden : -)

De vooruitgang moet en zo gaan we door met. Ik ben benieuwd hoe de wereld er over 50 jaar uit zal zien. Moeten we dan nog werken voor ons geld of is dat dan ook niet meer nodig. Geen idee.

Het meer is voor mij vol. Gelukkig mag dat en dan kan genoeg ook gewoon genoeg zijn. Een beetje genieten van het goede leven wat ik mag hebben. Ook weten dat het leven niet overal zo goed is als in ons landje.

We hebben er ook hard voor gewerkt. Samen hebben we er iets leuks van gemaakt. Er is natuurlijk altijd wel wat te klagen. Genoeg wat nog beter kan. Tv kijken en de politiek een beetje volgen en dan : -( Ook dat is niet verplicht. Je hoeft het niet te volgen en zo hoef je nog veel meer niet.

Ik heb het er natuurlijk ook vaker over. Ik kan geen genoeg krijgen van schrijven over. Ik denk dan een beetje aan de toekomst en weten dat het meer ook kan overstromen. Dan is het gebeurt met ons goede leventje.

Ik was eerst van plan om te stoppen met schrijven. Genoeg mag genoeg zijn. Maar toch iets te doen willen hebben. Naast het genieten van genoeg mag genoeg zijn : -)

Kan het ? Met zijn allen besluiten dat het meer vol is. Met zijn allen stoppen met kopen en kopen. Met zijn allen kiezen voor iets anders. Geen idee. Hoe het huidige systeem het alleen maar goed doet bij meer en meer.

Het is in het verleden door sommige volkeren wel bewezen. Het kan zonder geld. Het kan zonder te veel te vragen van de planeet.  En het kan al heel snel te veel zijn.

Ach ja. De meerderheid gaat toch wel door met.  Gelukkig mogen er uitzonderingen zijn en gelukkig mag ik ook een uitzondering zijn ! 

Op een dag !   Dromen van en dat mag.

Over dromen en nachtmerries

Op 23 september kwam Ksenia Marasarova naar de Grote Kerk met de voorstelling: “Zij zagen Oorlog”. In deze voorstelling speelt ze achter elkaar een aantal korte verhalen over mensen in tijd van oorlog en hun keuzes. Ook zingt ze hun liederen. Zes mensen hebben twee overeenkomsten. Ze moeten allemaal een keuze maken. En ze hebben goede bedoelingen. “Zij zagen Oorlog” gaat over universele emoties als woede, liefde en het vermogen tot vergeving.

1 van de verhalen gaat over een psychisch zwaar gewonde man. Keuzes die hij moest maken in oorlogstijd en dan de gevolgen.

Elke nacht weer wordt hij gillend wakker. En slapen lukt daarna niet meer. Een nachtmerrie. Ze kruipt in de huid van die man en laat hem die nachtmerrie vertellen. Het is echte horror en een echte nachtmerrie. Hij wil er van af maar weet niet hoe !  Hoe keuzes die je moet maken in het leven doorwerkt in je dromen.

Ik beschrijf die nachtmerrie hier maar even niet maar het is echte horror en ik zou ook gillend wakker worden en niet meer durven slapen.

Het over dromen willen hebben en daar horen nachtmerries bij. Dromen zijn ook heel persoonlijk. Wat voor de 1 zorgt voor nachtmerries kan op de ander geen enkel effect hebben. Waarom het zo is ?  Geen idee en volgens mij hebben de wetenschappers hier ook geen goede verklaring voor.

Dromen en zelf hou ik van dagdromen en dan dromen van een wereld die anders is. Die afscheid heeft genomen van oorlog.  Allemaal op dezelfde golflengte en vechten is niet meer nodig.  Een wereld zonder honger en armoede. We hebben afscheid genomen van de sterkeren die alleen maar sterker willen worden.   De sterkeren gaan het anders doen !    Weten dat de kans dat die dromen uitkomen klein zijn.

Dromen kunnen ook levensecht zijn. Wakker worden naast je geliefde en het is een nacht die je alleen maar in dromen tegenkomt.

Dromen van rijk worden hebben alles met het systeem te maken. Zelf heb ik dromen die niets met het systeem te maken hebben. Ik hoef niet zo nodig de staatsloterij te winnen.  Systeemdromen en dan kun je met dat geld heel veel armoede uit de wereld helpen. Misschien is dromen van vrede ook wel een systeemdroom : -)  

Echte dromen en zo wordt ik ook weleens wakker uit een droom. Ik moet naar het toilet. Gillend wakker worden ken ik gelukkig niet.  En daarvoor dank ik God op mijn blote knieën.  Mijn echte dromen zijn heel onschuldig en verder zonder echte betekenis. Het is ook verwerken van wat je overdag meemaakt.

Of het zijn mooie dromen. Gelukkig niet de nachtmerries van die man uit het begin van dit verhaal.

Natuurlijk zijn er ook mensen die dagdromen van oorlog en nog meer ellende. Het is voor hen een mooie droom. Bloederig, veel dood en meer. Of dat zo is ? Ik denk het wel.

Als je over de grenzen van je mens zijn gaat kun je nachtmerries krijgen. Dat is dan denk ik de oorzaak.  Soms heb je geen keuze en moet het. Het systeem accepteert geen nee.   Blij dat ik zonder oorlog mag leven en hopen dat het zo blijft.

Stofjes in ons brein

Gisteren zat ik te kijken naar een programma over een afslankmedicijn. Het medicijn is een groot succes.  Het zorgt ervoor dat het stofje in het brein van mensen die overgewicht hebben niet meer werkt.  Ze hebben geen honger meer en vallen af. Je moet het wel je leven lang blijven gebruiken. Als je stopt gaat het stofje weer werken en dan kun je niet meer stoppen met eten.

Stofjes in ons brein. Ik denk ook even aan bijvoorbeeld onze koopzucht. Het leven is niet meer dan kopen en kopen.  Een avondje tv en ik ga dat weer denken. Dat komt dan door al die reclame.  Koopzuchtgas noemde ik het ook weleens. Of het is koopzuchtgas.

Het begint al vroeg in ons leven en blijft maar doorgaan. Het stofje wordt gestimuleerd. Genoeg hebben mag niet.  1 van mijn grote ergernissen. Het zorgt er ook voor dat ik geen zin meer heb in kopen en kopen. Alleen wat echt nodig is. En weten dat dit beter is voor het klimaat en beter is voor nog veel meer.

Het stofje in ons brein dat zorgt dat we blijven willen. Het willen houdt ons al eeuwenlang aan de gang.  Het zorgt er ook voor dat we nooit genoeg hebben. Hoe genoeg is genoeg veel leuker kan zijn. Maar dat is weer een ander stofje. Een stofje dat ondergeschikt is aan : -(

Het stofje in mijn brein dat zorgt dat ik psychotisch kan worden. Is me ook verteld. Ik heb een ander brein dan de meeste anderen. Daarom een pilletje nodig die dat stofje onderdrukt of aanvult. Het zorgt ervoor dat.

Stofjes in ons brein en ik denk even aan drugs en alcohol. Die zorgt ook voor stofjes in ons brein. Velen kunnen niet zonder meer.  En dan wel een verschil tussen alcohol en drugs. Of is er geen verschil ?  Dat kan natuurlijk ook.

Het brein van de Europeaan en het brein van andere volkeren. Er is maar 1 mens zegt me dan. Ik heb zo mijn twijfels. Vele andere volkeren die het anders deden  en die andere stofjes……

Zijn die stofjes individueel of heeft iedereen ze nodig. Niet iedereen heeft overgewicht. Niet iedereen is verslaafd aan alcohol en drugs. Niet iedereen is verslaafd aan steeds meer willen.

De stofjes in het brein van bijvoorbeeld de Aboriginal.  Of de Indiaan.  Of de Afrikaan. Voordat wij er kwamen deden ze het anders.  Ze hadden andere stofjes of ze gebruikten het anders.  Totdat en nu ?

De verschillen tussen de mensen of de verschillen tussen de mensen die er niet zijn.  De verschillen zijn er.   Mensen die chagrijnig worden van ons systeem  en mensen die het er goed op doen.

Een medicijn tegen eten en eten. Straks een medicijn tegen kopen en kopen : -) Ik denk dat het laatste niet kan. Het systeem doet het er namelijk goed op. Het is er afhankelijk van.  

Pilletjes en pilletjes zijn er genoeg.  Soms nodig en soms niet nodig. Pilletjes die ervoor zorgen dat en die er voor zorgen dat !

Drugs zijn er ook genoeg. Ons brein kan niet zonder……Gezonde en ongezonde drugs die ons aan de gang houden.  Gang is alles : -)(  

Mijn brein

Alle mensen zijn hetzelfde.  Een hart, longen, nieren, twee ogen, twee oren, benen en nog veel meer.  Lang of kort en toch zien we er allemaal anders uit.  Alle Chinezen lijken op elkaar zeggen we dan en voor de Chinezen zijn wij ook allemaal hetzelfde : -)

Het brein maakt ons weer allemaal anders. Hoe we denken. Hoe we reageren. Hoe intelligent of hoe dom we zijn. Ook dat laatste hoeft niet meer dan een mening te zijn. Ons brein : -)

Jaren geleden kreeg ik te horen dan ik een schizofreen brein heb. Het advies was om een programma te gaan volgen om te weten over hoe en wat.  Wat betekent het hebben van een schizofreen brein.

De krant lezen en tv kijken. Wat doen andere schizofrene breinen met hun leven en waar zijn ze toe in staat.  Dan word je niet echt vrolijk van.  Ik vergelijk mezelf even met al die schizofrene breinen uit het nieuws.  Tja denk ik dan.  Dan heb ik geen schizofreen brein en ben ik nog nooit verward geweest !

Het zorgt natuurlijk verder wel voor rust.  Arbeidsongeschikt zijn en je hoeft niet bang te zijn om weer goedgekeurd te worden. Bij het GAK en later het UWV wordt het ook gezien als een ernstige en niet te genezen ziekte.  Ik hoef niet meer.

Ik laat de diagnose schizofrenie ook vaak los. Ik ben henk staats en een mens. Meer ook niet.  Wel een bijzonder mens. En dat vindt ook bijna iedereen van zichzelf. Hoe uniek ben ik ? Geen idee en ik laat dat oordeel graag aan een ander over.

Niet als iedereen zijn. Mijn leven en wat ik heb meegemaakt. Dat heeft een ander niet meegemaakt. En wat de ander heeft meegemaakt was niet mijn leven. Wat dat betreft zijn we allemaal uniek.

Schizofreen en vroeger zag men dat als een gespleten persoonlijkheid. Klopt zeg ik dan. Ik heb een analoog en digitaal leven. Twee.  En dan mijn band met de computer.  Digitaal en ook dat is weer twee.

Mijn brein is uniek en toch. Onder een scan ziet mijn brein er net zo uit als ieder ander brein van de mens.  Wat er zich in afspeelt kan weer uniek zijn.  Na de dood doet het brein niets meer.  De ziel gaat verder en we zijn weer allemaal hetzelfde.  Volmaakt zegt iemand en volmaakt is volmaakt en voor iedereen gelijk.

Onze imperfectie zorgt er dan voor dat we allemaal verschillend zijn : -)

Verschillend denk ik dan met een glimlach en ik zie iedereen hetzelfde doen en ik doe mee.  Gelukkig mag ik het een beetje anders doen dan.  Dat kan iedereen dan weer van zichzelf denken.

Weer allemaal woorden uit mijn brein. Verbonden met mijn vingers en ik laat mijn geest weer waaien. Of me dat anders maakt dan anderen ?  Geen idee. Of ik anders wil zijn of net als iedereen ?  Laat mij dan maar anders zijn.  Dat zie je ook aan mijn uiterlijk.  Of niet natuurlijk.

Weer genoeg woorden uit mijn brein. Altijd rond de 500 woorden en 15 of 16 kb. Weer computertaal.  Mijn digitale leven……

  

Meningenland

De verkiezingen liggen weer achter ons. We hadden de keuze uit 21 partijen dus 21 meningen.  De uitslag en we zijn nog nooit zo verdeeld geweest.  Vele meningen en : -)  Zelf heb ik supersociaal gestemd. Zonder me echt te verdiepen in wat ze echt wilden met het land.  De leuze supersociaal was genoeg.  Als je echt goed wilt kiezen moet ik me even goed gaan verpdiepen in de verschillende programma’s.  Tv kijken kan natuurlijk ook en dan de debatten gaan volgen. Alleen de grootste meningen hoor je dan.  En er is nog zoveel meer.

Meningenland en soms wil ik geen mening hebben. Ik kan niet overal verstand van hebben. Ook goed om bij stil te staan. Schoenmaker hou je bij je leest.  Laat waar je geen met rust.

Al die meningen op de gezichten van mensen die ik soms zie. Best wel lastig. Meestal laat ik het maar gewoon zo.  Zelf zonder mening door het leven gaan en dan zie je meer dan een ander.

Ook de onhebbelijke gewoonte hebben om al die energie persoonlijk te nemen. Ook al is dat niet zo.  In het verleden deed ik dit en dan is het leven zwaar. Ouder worden en ik heb geleerd dat persoonlijk nemen niet nodig is.

Toch zegt een glimlach me meer dan duizend woorden. Ook al is de glimlach niet altijd echt.

Meningen en dan geen mening over bijboovbeeld mijn medemens willen hebben. Ook roddelen en praten over iemand is me vreemd. Niet mee opgegroeid en mee grootgebracht.

Je kunt als mens niet over alles en iets een mening hebben. Voor een mening moet je alles weten en alles weten is weer onmogelijk. Ik denk even terug aan die verkiezingen en de vele redenen die je kunt hebben om op een partij of persoon te stemmen. Zijn gezicht staat me niet aan dus mijn stem krijgt hij niet, kan al een reden zijn.

Je kunt pas oordelen als je het hele verhaal kent. Ook meer theorie dan praktijk. Mens zijn is vaak anders. Jammer genoeg wel of niet.

Meningenland en zo zijn er vele meningen in ons landje. Heel soms gebaseerd op feiten. Vaker gebaseerd op iets anders.

Het goede leventje in ons land en alles wat het goede leventje bedreigd is fout en verkeerd. Ook al zijn de feiten anders. Komt ook voor. De opwarming van de aarde bijvoorbeeld.  We willen niet minder maar willen altijd meer.  Ook dat is een mening. Of is het een feit.

Geen idee zeg ik weleens en dan wil ik ook even geen idee hebben. Geen mening willen hebben. Waarom moet je over alles en iets een mening hebben.  Dat is mens zijn zegt iemand tegen me.

Gelukkig mag mijn mens zijn anders zijn. Of het echt anders is ? Geen idee. Wanneer ken je jezelf echt ?  Ik leer nog elke dag van mezelf en ik leer nog elke dag van alles en iets.

Nooit uitgeleerd en je leven lang leren. Ook een feit of is het weer een mening.

Loslaten

Een gesprekje met iemand die een jaar of wat geleden gestopt is met tv kijken. Hij heeft er geen zin meer in. Ook het nieuws volgt hij niet meer.  Af en toe kijkt hij even en er is dan nog niets verandert.  Nog steeds allerlei problemen in de wereld. Nog steeds oorlog. Nog steeds meer moet en zo ging hij nog een tijdje door. 

Tijd en waar besteedt je je tijd aan. Afgelopen week verkiezingen en ik kijk en ik probeer het een beetje te volgen. Vaker nog snap ik er niets van. Het is voor mij een vreemde wereld.  Stemmen doe ik en dan maar gewoon supersociaal. Dat spreekt me wel aan. Willen wonen in een land waar de sterkeren voor de zwakkeren zorgen. Waarin het niet alleen maar gaat om zoiets als economie. De meerderheid denkt er anders over.

In de ochtend kijk ik tijdens het wakker worden naar het journaal. Vaak is het meer kijken zonder te zien. Ik zie wel dat we in ons landje niets te klagen hoeven te hebben. Ik zie de ellende en honger elders in de wereld. Het leuke is dat wat ik zie vaak zo weer vergeten ben. Het houdt me verder ook niet zo bezig. Of het is balen van…..

Zeuren over tevreden zijn en dromen van een genoeg is genoeg economie. Ik laat het verder nu maar even los. Voor mezelf kan het wel. Gewoon genoeg hebben aan genoeg.  Soms zin om bijvoorbeeld een nieuwe hoed te kopen maar een hekel gekregen aan geld uitgeven. En ik heb ook genoeg hoeden. Zo is het met meer.  Geen zin mee om !

Zeuren over het systeem zonder grenzen en zonder genoeg. Het einde is natuurlijk voor iedereen hetzelfde. Ook voor het systeem denk ik dan. Op een dag kan niet genoeg hebben niet meer. En dan ?  Anders ?

Loslaten is wel belangrijk. Vooral het loslaten van de dingen die je toch niet kunt veranderen. Je druk maken om heeft dan weinig zin. En de tijd die dan vrijkomt bij het loslaten van is ook wel belangrijk.

Bijna 65 jaar oud zijn en werken hoef ik al heel lang niet meer. De wereld van de werkenden is inmiddels voor mij ook een andere wereld geworden. Ik zit wat dat betreft in een andere levensfase.

Opa zijn en me druk maken om de toekomst van dat joch. Ik denk terug aan jaren geleden. Ik maakte me druk om en het is toch goed gekomen. Het systeem redt zich wel en de meeste mensen kunnen er goed mee omgaan.

Leven in een andere wereld en in een wereld waarin de meeste mensen niet leven. Ze zijn bezig met bijvoorbeeld consumeren moet en met nog veel meer. Iemand heeft het over een stofje in onze brein die zorgt dat we nooit echt tevreden kunnen zijn en dat er voor zorgt dat we altijd bezig zullen zijn met. .  Oh ja loslaten.

Niet meer mee hoeven doen en niet meer mee willen doen. Ik wil niet medeverantwoordelijk zijn voor en vul zelf maar in.

Dus morgen vind je me weer op het muurtje. Kijkend naar rijdende auto’s en kijken naar al die mensen die bezig zijn met.  Gelukkig mag ik het op mijn eigen manier doen. Anders dan de meesten en gelukkig anders dan de meesten. 

hoe sociaal is de mens ?

Ik zie beelden uit een oorlogsgebied. Gebrek aan meel. Er komt een vrachtwagen met meel het gebied in. Men vecht om een zak meel. Niet echt op een leuke sociale manier.  Het recht van de sterkste en de zwakkeren hebben pech.

Dichter bij huis en vervuild water uit de kraan. Je moet het eerst koken. Een oproep van de burgermeester om eerst te koken en dan pas water uit de supermarkt halen. Laat wat water liggen voor de mensen die niet kunnen koken. Vergeefse moeite.

Sociaai n de geschiedenis en de macht van het geld en de macht van de macht. Het recht van de sterkste is de norm.  Zwak heeft pech en vaak overleven ze het niet.

Is de mens sociaal ?  Ik zie het als een menselijke eigenschap en soms iets meer dan dat. Het zit niet in ieder mens.  Sociaal zijn.,...

Afgelopen week verkiezingen in ons landje en ik kies supersociaal.  Dat dit politiek is geworden… Mens zijn en een goed mens willen zijn. Dan is dat iets meer dan het recht van de sterkste.  Ik vind dat iedere politieke partij sociaal moet zijn.

Ik zit op het muurtje.  Men vraagt mij om een sigaret. Vaak zeg ik nee.  Bang dat als ik eenmaal begin met weggeven steeds meer mensen langs zullen komen voor een  sigaret. Hoe duur het is geworden en arm mag niet meer roken. Het is schadelijk. Oké maar waarom mag het dan niet meer.  Als men alles wat schadelijk is duur maakt…..

Sociaal en de geschiedenis. Een Argentijn gaat samen met anderen Cuba bevrijden van het grootkapitaal. Zijn naam is Che Guevara. Hij heeft op een rondreis de armoede gezien. En besluit zijn leven te wijden aan het opkomen voor de zwakkeren.  Hij ziet het als zijn roeping. Hij overleeft het niet.

De strijd in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw voor een sociaal Nederland. De AOW doet zijn intrede en nog veel meer. De arbeider krijgt het steeds beter en ook mag je als je niet kunt werken gratis geld. Solidair zijn is de norm. Wie werkt doet het ook een beetje voor de mensen die niet kunnen werken.

Het recht van de sterkste en wie zwak is heeft  pech. Kijkend naar de geschiedenis is dit vaak normaal.  Hoe niet normaal sociaal zijn kan zijn.

Mensen die leven met de bijbel in de hand. Dit boek als leidraad en dan is het vaak wel sociaal en mogen de zwakkeren bestaan. Maar die ook weten hoe moeilijk goed en sociaal leven is en kan zijn.  

Een goed mens willen zijn en dan sterk zijn. Dan ben je er ook voor de zwakkeren. Of is dat weer niet normaal. Ikke en ikke en de rest mag stikken.

De vluchteling die een veilige schuilplek wil. Iemand uit een arm land die ons goede leven ziet en dat ook wel wil.  Dat het goede leven ons niet komt aanwaaien. Dat je hier ook moet werken als het kan.  En nog veel meer. Dat vertelt men hem niet.   De vluchteling die welkom moet zijn. Moet of is het iets anders.  En dan al die anderen die met die vluchteling meekomen. Een vluchteling mag maar al die rommel die dan ook binnenkomt ?  Rommel ?

Er is maar 1 land en dat is de aarde. Er is maar 1 volk en dat is de mens. Er is maar 1 geloof en dat is de liefde. Een mooie sociale gedachte van  vrijdenker Floor Wibaut (1859-1936)] Hoe de werkelijkheid anders is of misschien wel moet zijn.,,,   

Denken of is het filosoferen

Een beetje nadenken over wat dan ook is mijn leven geworden. Of is het een hobby ? Het kan allebei.  Jaren geleden begonnen met schrijven.  Een uurtje of langer nadenken over iets en het dan toevertrouwen aan het scherm en delen.  Ook delen is dan belangrijk. Laten zien hoe ik denk en laten zien waar ik mee bezig ben.

Ook bezoek ik al een tijdje lezingen. Sinds een paar jaar ook het filosofiecafé in Emmen. Vaak lezingen over filosofen van vroeger en hoe ze dachten. Mensen uit deze tijd die filosofie studeren en dan de filosofen van vroeger gaan bestuderen en uit gaan leggen aan anderen.  

Zelf ben ik niet altijd bezig met de filosofen van vroeger. Deze tijd telt. En mijn eigen denken zonder invloeden van wie dan ook. Ik heb ook nog nooit een boek van hun gelezen. Ik vind het wel grappig en leuk om dan een lezing bij te wonen waar hun denken wordt beschreven en uitgelegd.  Vaak gebeurt het dan jammer genoeg zonder een kritische noot of hun eigen mening en denken over die filosofen. Het zet me ook aan tot denken over. Voeding.  

Afgelopen week een lezing over Aristoteles. Zijn denken is nog steeds actueel. Over planten en dieren en de mens. De mens aan de top van de piramide.  Maar zonder alles eronder geen mens.  We mogen wat dat betreft wel wat bescheidener zijn.  Zonder bijvoorbeeld water of zonder planten en dieren geen mens.  De schepping met de mens als kers op de taart.  En zonder de taart geen kers. 

Denken en in tegenstelling van de planten en dieren kunnen we denken. Dat brengt natuurlijk ook een grote verantwoordelijkheid met zich mee.  Als wij het fout doen en te weinig rekening houden met bijvoorbeeld de planten en dieren  sterven we uit en met ons veel meer.  Of het is anders ?  Dat kan natuurlijk ook.

Denken en filosoferen over wat dan ook is nu dus een beetje mijn leven. En schrijven en delen natuurlijk.

Blij met het feit dat verder alles klopt. Geen financiële zorgen en nog veel meer zorgen niet. Daar hoef ik me dan niet meer bezig te houden. Alle tijd voor. Dat is dan ook belangrijk.  Geen ruis op de lijn denk ik dan.  Hoe ruis dan zorgt voor.  

Ik denk even aan de filosofen van vroeger. Ze hadden ook geen zorgen over bijvoorbeeld eten en drinken. Ook werken voor de kost deden ze verder niet. Het denken was hun werk geworden. En daar konden ze de tijd voor nemen. Ook belangrijk. De tijd ervoor hebben.  

De tijd hebben en kunnen nemen voor zoiets als filosoferen en denken.  En natuurlijk oefening baart kunst.  In het verleden lang bezig met denken over voordat ik begon te typen. Leuk om te doen.  Nu wat minder.  Gewoon de vingers op het toetsenbord en mijn geest begint te waaien. Zo noem ik het dan.  De geest moet kunnen waaien. Verder is het natuurlijk een product van mijn brein en hopelijk ook een beetje voeding voor het brein van anderen. 

Is nadenken filosoferen. Vaak is filosoferen is iets meer dan denken. Gisteren gogol even gevraagd naar het verschil tussen denken en filosoferen. : -) ik noem google even gogol.  Ook met een reden of : -)

hetr antwoord van gogol: Denken is het algemene proces van het verstand, waarbij je ideeën en voorstellingen bewust opvolgt. Filosoferen is een specifieke, systematische en kritische vorm van denken die gericht is op het onderzoeken van fundamentele vragen, het bevragen van aannames en het streven naar wijsheid. Waar denken ook praktisch kan zijn voor alledaagse problemen, richt filosoferen zich op universele en algemene inzichten die voor iedereen gelden.

Nu even eten en mijn koffie opdrinken. Voeding voor mijn lichaam. Het allerbelangrijkste  

met tevreden zijn doe je de grote baas verdriet

Afgelopen weekend een mooi verhaal in de krant.  Iemand heeft weer een leuk alternatief bedacht voor de groei-economie.  Iets anders dan meer moet.  Af en toe lees ik dan weer een verhaal van iemand die net als ik vind dat groei tot onze ondergang zal leiden.  Aan alles moet een limiet zitten. Ook aan groei.

Doet me ook denken aan tevreden zijn. Met weinig tevreden kunnen zijn is altijd mijn streven. Ook omdat je door steeds maar meer te willen nooit tevreden kunt zijn.

Iedere keer weer dat stofje zegt iemand tegen me.  Een stofje in ons brein waar je steeds weer aan toe moet geven. Het zit in ieder mens. Dat zegt men dan. Het zorgt ervoor dat we steeds weer meer willen.

De vrouw denk ik met een glimlach kan een goed voorbeeld zijn. Elke keer meer kleren willen hebben. Het is nooit genoeg.  Verslaafd zijn aan. Niet alleen de vrouw. Ik ken ook mannen die iets verzamelen en het komt nooit af. Altijd is er wel iets wat…... Af is het nooit.  De mens.

Af is het nooit. Ook als je dan kijkt naar de geschiedenis. Af is het nog nooit geweest. En genoeg is genoeg bestond ook niet. Of bestaat nog steeds niet.

Het stofje in ons brein zorgt ervoor dat we aan de gang blijven. En dan altijd maar meer en meer willen. Je mag even tevreden zijn en dan is het weer meer moet.  Op een dag is er een pilletje die zorgt dat……

De economie zoals we die nu kennen en die we al eeuwenlang kennen. Tevreden mag het niet zijn. Een oneindige cirkel van.  Totdat de aarde het niet meer aankan. En dan ? Geen idee.

Je kunt voor jezelf en in het klein wel een punt zetten aan nooit tevreden mogen zijn. Ook al doe je de grote baas daarmee verdriet. Ik ken ze. Mensen die gestopt zijn met meer moet. Ik kan daarvoor soms ook in de spiegel gaan kijken 

In sommige opzichten is het voor mij (jammer genoeg) ook nooit genoeg. Ik denk aan mijn schrijven over. Genoeg mag het niet zijn. Of is het gewoon wat te doen willen hebben. Dat kan natuurlijk ook. Soms noem ik het gewoon mijn typevaardigheid op peil houden.  Ook al komt elk verhaal op hetzelfde neer.

Ons leven zin geven en dan geven we al eeuwenlang ons leven zin met meer en meer moet. Rijkdom is en was het streven. Hoe we als Nederlandse volk al heel rijk zijn geweest. Ook armoede kennen we als volk. Steeds weer het kapitalisme als uitgangspunt. Ook gebruik maken van de zwakte van anderen. Ook dat zie ik terug als ik kijk naar de geschiedenis. Is het gebruik maken van je eigen kracht of misbruik maken van de zwakte van anderen ?

Dromen van een andere economie. Ik vond het een leuk verhaal. Een zorg en welzijnseconomie en geen recht van de sterkste meer. Oh ja, het recht van de sterkste wordt de plicht om de zwakkeren te helpen.

We zitten al eeuwenlang gevangen in meer moet en genoeg mag het niet zijn. Zelf zit ik ook een beetje gevangen in meer moet.  Ik doe mijn best om met mijn eigen meer moet zo min mogelijk schade aan te brengen aan de aarde… Ik kan ook geen genoeg krijgen van schrijven over genoeg is genoeg en minder is leuker : -)

Tevreden zijn is ons streven. En op een dag zijn we het echt…. 

perfectie

Een topschaatser vertelt. Het gaat niet alleen maar om hard schaatsen en winnen. Het is voor mij meer dan.  Dan is het de perfecte race willen schaatsen. Dat lukt maar een paar keer in je leven.  De keren dat alles goed gaat en je het zelf ook de perfecte race vindt. Als je dan ook nog eerst wordt kun je meer dan tevreden zijn.

Het is voor hem topsport.  Het hele jaar toewerken naar de perfecte race. Het kwam volgens hem niet vaak voor.  Een paar keer is het meer dan perfect.  Al die andere winnende races ben je zo weer vergeten.

De naar perfectie strevende mens. De keren dat je echt tevreden over iets kunt zijn. De keren die je wat dat betreft nooit meer zult vergeten.

Of ik zelf ook een perfectionist ben ?  Jaren geleden vond een hulpverleenster van wel. Waarom moet het altijd goed gaan ?  Waarom mag het niet een keertje wat minder.  Waarom niet klein beginnen en dan wordt het steeds beter.

Of ik mezelf een perfectionist vind ?  soms wel en vaker nog probeer ik het los te laten.  Een machine kan perfect zijn en de mens niet. Zo denk ik er nu over. Misschien is dat ook wel perfectionistisch denken : -)

Naar vermogen mijn best doen kan ook perfectionistisch denken zijn. Mijn mens zijn of is het meer dan mijn mens zijn.

Schrijven en het is bijna dagelijkse kost geworden. Mijn vingers op het toetsenbord en gaan met die banaan. Op zoek naar het perfecte stukje. Ook niet belangrijk. Gewoon iets te doen willen hebben en mijn medemens laten weten hoe ik denk en wie ik ben.

Onthoud je alleen maar de perfecte dagen en momenten en vergeet je de rest ? Veel weet ik nog en veel ben ik vergeten. Zijn het de perfecte momenten die ik nog weet of is het iets anders ?  Vaak is het iets anders.

De topsporter die het hele jaar traint voor de winnende race.  De eerste plaats is het enige dat telt.  De andere topsporter die het doet voor en weet dat hij of zij nooit eerste zal worden. Het gaat ook vaak om grenzen verleggen. Een nieuwe persoonlijke toptijd.  Totdat dat niet meer mogelijk is.

Het leven zien als een wedstrijd en dan van een ander willen winnen. Gelukkig mag het ook anders.

De perfectie loslaten en gewoon leven zonder er iets van te verwachten.  

Ik denk ook even aan de gelovige medemens.  Goed leven en de beloning zal er zijn. Of ik daar ook 1 van ben ?  Soms wel.  Goed leven en weten dat het dan uiteindlijk goed komt.

Het leven en elke dag weer opstaan en iets doen wat je wil doen. Ook dat kan topsport zijn. En dan al die medemensen die     Ook dat kan lastig zijn.

Perfectie van jezelf verlangen en daardoor ook perfectie van de ander verlangen. Al die meningen die daardoor ontstaan.  Laat mij maar alleen zingt een zanger en liedjesschrijver.  Gemakkelijker dan om steeds weer aan de verwachtingen van een ander te moeten voldoen.

De mens zien als verre van perfect.  Als de mens perfect zou zijn, krijg je een mooiere wereld.  Zonder strijd, zonder oorlog en zonder nog veel meer....  Misschien is dit ook weer een perfect streven.  En er is meer dan 

zonder geld

Lang geleden ging de Europeaan in rijkdom geloven. In goud en geld.  Op vele andere plekjes deed men dat niet of nog niet.  De Europeaan die de wereld ging ontdekken. Alleen maar om er beter van te worden. En op vele plekjes brachten ze het geld en het goud. Of men wilde of niet.  Ze moesten.   Zo zijn er vele leuke manieren van leven vernietigd door de komst van het geld en het goud.

Nu anno 2025 zijn er bijna geen plekjes meer te vinden waar men het doet zonder geld en goud. Rijkdom en armoede zijn overal gangbaar geworden. Een keuze is er niet.

Zit het in de genen ? Ik denk het wel. Er zijn nog steeds mensen bij wie het niet in de genen zit. En dan ?  Tja en dan.

Of ik zelf ook iets heb met geld en met meer moet ?  Soms wel natuurlijk. Ik ben een Nederlander en dat zit het in je bloed.  Al eeuwenlang.  Jammer en helaas. Wel de gekte zien en kennen van rijkdom en armoede.  Lang geleden is het uitgevonden en het is een erfenis uit het verleden en voor de toekomst.

Zelf ben ik niet echt bezig met geld en bezig met meer en meer. Protest. Ik word gek van al die reclame en al dat aanzetten tot kopen en kopen en meer moet. Dus ik doe er als het even kan anders. Het zorgde lang geleden wel voor een gedwongen opname in de GGZ. Ik werd gek van en men vond me een gevaar en nu met een glimlach : -)

Nu een stuk wijzer geworden en weten dat ertegen vechten geen zin heeft en ook meedoen niet verplicht is. Ook weten dat het niet te veranderen is.  Die gekte is sterk en veel te sterk voor mij. Meedoen is het enige dat rest.

Geluk met het feit dat ik in Nederland mag wonen en dat er ruimte is in het systeem om niet mee te doen.

Genoeg hebben voor wat ik echt nodig ben en meer hoeft ook niet.  Zeggen dat geld niet bestaat en meer. Het is een leuk ruilmiddel. Voor mij persoonlijk wel. Het kan ook gif zijn.  Vraag maar aan de nakomelingen van die Aboriginal. Vraag maar in Afrika.  Vraag maar aan de oorspronkelijke bewoners van de VS ?  Bij hen zat het niet in de genen en ze waren te zwak voor.

Dan wil ik leven zonder dat spul. Dan wil ik leven zonder te streven naar meer moet. Dan wil ik leven in een andere wereld.

In ons landje heb je die vrijheid. Gratis een beetje geld voor wie niet kan meedoen. Niet willen meedoen is iets anders want meedoen is verplicht tenzij het niet kan.

Gek word ik er niet meer van of ik heb een manier gevonden om ermee om te gaan. Er tegen vechten heeft ook weinig zin. Ook al kan ik dat vaak niet laten en als een boer met kiespijn : -) Gewoon binnen de regels het anders doen. 

Het zien als een andere wereld en zo zijn er vele werelden waarin je kunt gaan leven. Ook dat is ontwikkeling en wijzer worden.  In ons landje is die ruimte er. Op vele andere plekjes niet. Dan moet het en is er geen keuze.  Jammer genoeg niet.

Op een dag zien we massaal de gekte van het geld, het goud en van het kapitalisme. En geven we iedereen waar ook ter wereld de ruimte om er niet aan mee te doen. We weten dan dat het niet voor iedereen de waarheid is of hoeft te zijn.

van analoog naar digitaal

Het grootste gedeelte van mijn leven speelde zich analoog af. Het internet moest nog worden uitgevonden. Verder was veel van wat we nu normaal vinden anders. Zonder de computerchip en de snelle ontwikkeling van dat ding was er veel nu nog niet geweest.

Analoog leven. Velen weten niet meer hoe dit was. Zet de computer uit en je weet. Ik denk even aan mijn crisisjaren 80 en meer. Moeite met me uiten en mijn zenuwen. Hoe ik pas mezelf kon zijn als alles klopte en vaak klopte niet alles.  Mijn zenuwgestel was zwak en soms nog. Opvliegers en meer. Het verlamde. Afgewisseld met goede periodes. Dat gelukkig wel. En toch had ik nooit het idee dat ik helemaal uit de verf kwam.

Mijn jeugd en later de pubertijd. De alcohol en de keuzes die ik toen maakte. Meestal waren het geen keuzes en gewoon het leven.

In de jaren 80 al mijn eerste kennismaking met het digitale leven. De toekomst. In de jaren 90 een cursus en de mogelijkheden zien. In de jaren 00 een paar jaar computerles gegeven. Ook voor mezelf natuurlijk. Dan moet je meer weten dan de cursisten. Computerbladen kopen en meer. Uren op mijn computerkamertje boven. Downloaden van muziek, films en noem maar op.

Begin jaren 10 van deze eeuw  facebook en ik ontdek het delen. Moeite met mezelf zijn in het analoge leven en ook geen mensen om me heen bij wie ik mijn ei helemaal of echt kwijt kan. Wel een lief en dat is toch iets anders.

Ik ontdek het schrijven en ik besluit mijn schrijfsels ook te delen. Om mijn andere kant te laten zien. Er is meer dan die zwijgzame Henk en er is meer dan.

Soms vind ik mezelf een echte schizofreen. En dan die gespleten persoonlijkheid : -) Lekker vrij zijn met de laptop op schoot en mijn vingers doen de rest. Blij met het feit dat ik blind kan typen. En daarnaast de andere analoge Henk.

Jarenlang was anoniem mijn graf ingaan een nachtmerrie. Nu niet meer. Heel soms zin om met al mijn digitale activiteiten te stoppen. En dan na verloop van tijd weer lekker anoniem over straat kunnen.

Aan de andere kant ben ik ook wel verslaafd aan facebook en aan schrijven. Houden van delen en houden van. En dan neem ik de nadelen maar gewoon voor lief. Mensen die echt willen en die me echt kennen weten dat er meer is dan.

Mijn digitale mens zijn en mijn analoge mens zijn. En de grote verschillen tussen die twee. En houden van allebei.

Soms zin om mijn analoge leven weer iets meer voorrang te geven en wat meer te ontwikkelen. . Op zoek naar mensen bij wie ik mijn verhaal wat beter kwijt kan. Zodat het niet altijd digitaal hoeft.  Wat me tegenhoudt ?  Geen idee en misschien ooit. Zolang ik het nog kan doen met het toetsenbord en het kan delen kan ik ook tevreden zijn.  En dan neem ik de vele nadelen maar gewoon voor lief.

Af en toe kom ik mensen tegen die mijn digitale leven niet kennen. Ook heel blij mee en ik laat het dan maar gewoon zo….

Diagnoses en meningen

Lang geleden gaf een psychiater me de diagnose schizofrenie met paranoïde trekjes.   Zelf gebruik ik het weleens als geuzennaam. Proud to be a schizo. Soms denk ik er iets anders over.

Dan lees ik weer in de krant dat een schizofreen iemand anders iets ergs heeft aangedaan. Of ik kijk tv en ik zie wat verward zijn ook kan zijn.  Dan heb ik geen schizofrenie en ben ik ook nooit verward geweest.

Later die psychiater even weer opgezocht. Ik wilde meer weten over het hoe, wat en waarom van die diagnose. Ik kwam niet veel verder. Hij had het over soorten en maten van schizofrenie.  Hoe het een ernstige ziekte kan en hoe het heel soms mee kan vallen. Bij mij valt het volgens hem mee.   Hoe serieus ik die diagnose moet nemen…. Of is het niet meer dan de mening van die psychiater ?

Lichamelijk ziek zijn lijkt me toch simpeler.  Ik ben benieuwd of ik ooit een echte ziekenhuisopname mag meemaken. Het lijkt me geen pretje. Soms nachtmerries over en dan word ik wakker door.  Een lichamelijke diagnose lijkt me wel gemakkelijker dan een psychiatrische diagnose maar niet zeker weten. Het psychiatrisch ziekenhuis ken ik goed of kende ik goed. Veel tijd doorgebracht. Bij elkaar opgeteld bijna 3 jaar.   Met het echte ziekenhuis heb ik (nog) geen ervaringen.

Meningen en feiten is ook wel iets over te zeggen. Al die meningen over me en heel soms negatief.  Dan is er niets goeds over me te zeggen. Meningen is dan ook iets waar je niet tegen kunt vechten. Vele meningen en het 1 is nog niet weg of er ontstaat een andere.  

Mijn zenuwgestel speelt dan soms ook een rol. Niet in staat om onder alle omstandigheden en bij iedereen mezelf te zijn.  Opvliegers en angst. Gelukkig is dat met het ouder worden wel minder geworden. Ook in het openbaar spreken zal me denk ik nooit lukken. Of een vraag stellen tijdens een lezing.  Te veel stress en dan hoe ik me daaronder voel.  

Meningen en laat ik het maar positief houden en weten dat velen positief over me denken en soms zelf bewondering voor me hebben. Hoe doet hij dat toch en meer.  Dan facebook wereld en het schrijven. De invloed die dat heeft op de mening die men over me heeft.

Ik ben in het echte leven ook niet echt een prater. Ook wordt mijn humor weleens verkeerd begrepen. Intelligentie speelt dan ook weer een rol. Zoals het bij veel een rol speelt.

Diagnoses en pillen. Even weer iets anders. En dan de psychiaters die soms voor iedere klacht wel een pilletje heeft. In het verleden gaf ik iemand weleens het advies de psychiater niet alles te vertellen. Net zoals je dat niet moet doen bij een psycholoog.  Soms kan het natuurlijk wel maar zelf heb ik daar minder goede ervaringen mee. Het blijft mensenwerk….  Kan AI het beter ? Nu nog niet. En in de toekomst ? #twijfel.

Een diagnose of een mening. Zo kunnen vele diagnoses allebei zijn en soms niet natuurlijk. Het blijft mensenwerk. Ook vertrouwen speelt dan ook een rol. Hoeveel vertrouwen heb je in die ander en kan die ander zich in jouw verplaatsen. Psychiatrisch en lichamelijk kan een wereld van verschil zijn. Of is een wereld van verschil.

Zelf zeg ik nu vaak dat ik psychosegevoelig ben, Ook daar kunnen anderen dan weer verschillend over denken. Open zijn ! Het blijft lastig en het kan vele nadelen hebben.

het ontregelde brein

Ik kijk tv.  Een uitzending vanuit een gevangenis. Er zitten veel mensen met psychiatrische problematiek.  Sommigen zijn psychotisch en weigeren medicatie. Dwangmedicatie is het vervolg. Psychotisch zijn en verward en wat is dat ?  Ik zie en ik denk even aan mijn eigen psychoses.

Hoe anders ze zijn en waren dan die psychoses van die mensen in die gevangenis. Zie ik wel vaker.  Wat is dan een psychose ?

Ik lees de krant en weer een berichtje over een psychotisch iemand. In zijn psychose vermoordt hij iemand.

Wat doet dat met de mening van het volk en de meerderheid over wat een psychose is ?  Dan ga je niet echt positief denken over de psychose en over de diagnose schizofrenie.

Dat de 1 niemand dan kwaad zal doen en de ander wel.  Dat verschil verdwijnt als sneeuw voor de zon en voor iemand met de diagnose schizofrenie moet je oppassen. Ze kunnen levensgevaarlijk zijn en meer.

Hoe het ene ontregelde brein anders kan zijn dan een ander ontregeld brein. Daar sta je niet bij stil.

Altijd heel open over mijn diagnose zonder stil te staan bij wat de ander er van kan maken.  De media en de krant en weer iemand die TBS met dwangverpleging krijgt opgelegd.  En dan heeft die man tegenover je het over het mooie van een psychose.  Niet te snappen en die is echt gek.

Intelligentie en mens zijn speelt natuurlijk altijd een rol. En dan drugs en alcohol en hoe die bij overmatig gebruik een psychose en gekte kunnen aanwakkeren. Er is meer dan.

Er is meer dan.  Dat zeg ik best vaak of ik schrijf het vaak.  En wat is dan een psychose ? Meer dan wat je in de krant leest en op tv ziet.  Gelukkig zijn er dan mensen die dit doorhebben en er bij stil staan dat het meer is dan.

Proud tob e a schizo. Ik blijf het schrijven en gebruiken. Maar weten dat het voor veel mensen een bedreigende en idiote wereld is.  Wie zegt dat nou ?  Blij zijn met de diagnose schizofrenie ?  En als je dan de volgende dag de krant leest…. 

Wat is dan het verschil tussen het ene ontregelde brein en het andere ontregelde brein. Hoe geen brein hetzelfde is en hoeft te zijn.  Er is meer dan.

Voor mij wel een reden om open te zijn over mijn diagnose. Laten zien dat niet iedere psychose eng hoeft te zijn. En wat is verwardheid ? Vele soorten en maten.

En dan de rol van intelligentie. Heel belangrijk als het om psychoses gaat. En niet te vergeten je mens zijn.  De ene mens zal nooit iemand kwaad doen. De ene mens zal dat onder normale omstandigheden nooit doen. Psychotisch zijn kan dan anders zijn maar dat hoeft niet.

Als het om geweld gaat. Er worden nog steeds meer psychotische mensen slachtoffer van geweld dan dat ze geweld plegen. In de daklozenwereld zijn psychotische mensen altijd aan de beurt.

Zelf zal ik het blijven doen. Open zijn over mijn diagnose en gelukkig ben ik niet meer psychotisch en heb ik mijn brein weer onder controle.  Ook weten dat dit anders kan zijn.    

There is someone up above

Een avond bijgewoond over het onbehagen van Juf Ank. Een boek over het Nederlandse volk. Een boek over het gebrek aan het gevoel van veiligheid. Een gevoel over geborgenheid missen en nog veel meer missen.

We hebben het goed met zijn allen of de meerderheid heeft het meer dan goed.  Maar verder is er bijvoorbeeld weinig vertrouwen. Het vertrouwen in de politiek is onder alle groepen laag. Ook voor het eerst. Alle groepen : -)  De politiek heeft een bult werk te doen.

Ook over misdaadcijfers van dit moment en die zijn laag.  Weinig misdaad of relatief weinig misdaad. En toch voelen we ons niet veilig. Hij noemt al die beveiligingscamera’s die we installeren. Om ons veiliger te voelen.

Een sterke en betrouwbare overheid kan ook zorgen voor een behaaglijk gevoel en voor een gevoel van geborgenheid.  Vertrouwen in de politie is er volgens hem wel. .  Weten dat als er problemen zijn er altijd iemand is die zal helpen.

Ook noemde hij het gebrek aan Geloof. Weten dat er altijd iemand is die op je let en die er is als het nodig is. Veilig in Jezus armen. Dat geloof kom je steeds minder tegen. Je moet het zelf doen en er is niemand bij wie je kunt schuilen.

Ze zijn er natuurlijk nog wel.  De mensen die geloven dat Jezus is gestorven voor de zonden van de mens.  En als je dat accepteert weet je of geloof je dat alles goed zal komen.

Of ik dat zelf ook geloof ?  Geen Bijbelkennis hebben. Of van lang geleden. 1 keertje lezen kan genoeg zijn. Gelovig als kind en puber en wat blijft er dan van over.

Weten dat er een Hogere macht is die zal zorgen dat. Of ik dat geloof. Soms is het meer dan geloven en dan is het zeker weten.

De spreker van deze avond noemt dit ook als oorzaak van het onbehagen. Niet meer geloven en niet meer zeker weten dat er someone is up above. Het is allemaal onzin.  De meeste mensen zeggen dan wel dat er meer is dan. Wat dat meer dan is weten ze niet.

Een veilig gevoel kun je ook te danken hebben aan een veilige kindertijd. Je welkom voelen kan daarvan afhangen.  Ook dat is waar en ik merk het aan mezelf. Voel ik me welkom in deze wereld ?  Soms of is het vaak niet.  Weten dat het komt door mijn eerste levensjaren en meer is het niet.

Onthoud altijd dat er iemand is die op je let en onthoud dat Hij er altijd voor je zal zijn. Dat geloof heb ik wel. Lijden heeft ook altijd zin. Als het maar niet overheersend is.  En dat is het bij mij niet.

Leven en wonen in een rijk westers land. En toch mis je dan iets. Het ontevreden gevoel kan groot zijn. We mopperen graag en veel kan beter.  De imperfectie van het systeem en de imperfectie van de mens.  Zelf heb ik dat wat minder.  Je kunt de krant aan de kant gooien en de tv uit het raam. Wat blijft er dan over van dat ontevreden gevoel…… Ik mag leven en wonen in het paradijs…..    Ons landje is voor velen een mooie droom en het paradijs. Zelf zien we dat niet altijd.  Jammer genoeg niet. 

10-10-2025

 @Marco Peters

Hoe zou het zijn om er niet meer te zijn?

Hoe zou het voelen om niets te voelen?

Zal de rust voelbaar zijn?

Want DAT lijkt mij hemels fijn

Op 10 oktober 2020 kwam er een einde aan het leven van Marco. Vandaag precies 5 jaar geleden. Psychisch ondragelijk lijden en euthanasie zag hij als een gemoedelijke en zachte dood.  Ik volgde zijn strijd voor euthanasie en gemakkelijk was het niet.  Het is hard werken om op een zachte en gemoedelijke maner te mogen sterven.

Jaren lang was hij ermee bezig en vele tegenslagen. Al die jaren kwam hij af en toe in de Inloop. Hij deed mee aan de tweemaandelijkse bowlingmiddagen die ik organiseerde. Af en toe weer een berichtje van hem. Wanneer is het bowlen ? Hij genoot ervan.

Ook was hij fan van mijn schrijfsels en dan ook af en toe een mailtje met het verzoek om hem de blogs toe te zenden. Hij bewaarde ze en zette ze op zijn externe harde schijf. Zijn nalatenschap zoals hij dat zelf zag.

Ondragelijk lijden en je weet pas wat het is als je het ziet. Een paar keer zijn echte lijden gezien en toen snapte ik pas zijn wens voor helemaal niets.  Als helemaal niets zag hij het zelf niet.  Verlost van het mens zijn en dan iets anders.

Psychiatrie en psychisch ondragelijk lijden. Hoe voorzichtig men dan is met zoiets als euthanasie. Zolang er leven is kan er hoop zijn.  Euthanasie is dan bijna onbespreekbaar. Soms ziet men het als onderdeel van het ziektebeeld en dan ?

Het leven zien als iets dat je lief moet hebben. Dan is vrijwillig stoppen met leven ook mogelijk. Lichamelijk ondragelijk lijden met geen zicht op verbetering. Dan komt euthanasie vaak voor. Bij psychisch lijden zie je het wat minder.   Zelfmoord komt wel voor en dan is het ook afgelopen.

Het inloophuis zien als een plekje voor mensen met een ondersteuningsvraag bij psychische problemen.  Dan hoort lijden er jammer genoeg bij.  Gezelligheid is soms troef in de inloop maar ook de andere kant komt voor.  Het hoort bij het leven.

Net als afscheid nemen van mensen door sterven.  Van een aantal bezoekers hebben we afscheid moeten nemen. Lichamelijk ziek met de dood tot gevolg.

Psychisch lijden en dan de dood als verlossing zien. Nu een paar keer meegemaakt in die dertig jaar inloop. Marco was er 1 van. In de begintijd ook een paar keer maar dan anders. 

Vorig jaar kwam er nog een einde aan het leven van Cora. Ook euthanasie en ze had echt alles geprobeerd  voor anders. Later horen hoe blij ze was dat ze mocht sterven.  De dood als verlossing.

Zelf weet ik ook een beetje wat psychisch lijden is. Gelukkig maar een beetje. Gezien hoe zwaar echt psychisch lijden kan zijn en is en dat is geen feestje.

Af en toe kom ik in de inloop en het is weer gezellig en weer feest.  Vaak geen zin om er aan mee te doen. Ik ben dan te veel bezig met de andere kant van het leven.

Ik kan het dan niet laten om even terug te denken aan al het lijden wat ik er heb gezien. En hoe belangrijk het inloophuis ook voor hen was. Meer dan feest en meer dan gezelligheid.

Ik zal me dan ook altijd blijven inzetten voor iets meer dan feest en iets meer dan gezelligheid. Denkend aan het lijden !!   Zonder verdriet geen feest.  Zonder tranen geen vreugde.  En dan even terugdenken aan al die mensen voor wie het leven alleen maar verdriet en tranen was.

Blij dat zoiets als euthanasie voor mensen die psychisch ondragelijk lijden steeds normaler is geworden….. En dat het kan !

meer dan alleen maar protesteren.

Meer dan alleen maar veur het goede doel !

Ik kom dit tegen in de krant. Een artikel over Extinction Rebellion. Een groep mensen die zich samen inzet tegen met name klimaatverandering. Minder fossiele brandstoffen en minder van nog veel meer is de boodschap.

We zitten met zijn allen op de verkeerde weg. Zo kun je de boodschap ook lezen. Het neokoloniale kapitalistische systeem heeft zijn langste  tijd gehad. Het moet anders. Als we dat niet doen gaan we met zijn allen ten onder. Eeuwenlang meer en meer eist zijn tol en op een gegeven moment is dat te veel voor de planeet. Goed dat ze het doen en goed dat ze laten horen dat !!

Zelf vind ik al jaren dat er een einde zit aan meer en meer moet. Het kan niet oneindig doorgaan. Er zijn ook leukere manieren van samenleven te bedenken.

Hoe natuurvolkeren het deden. Totdat wij kwamen en zorgden voor anders. De hele wereld is in de ban van het kapitalisme en van meer moet. Dan zijn die protesten maar een druppel op de gloeiende plaat. Of dat demonstreren helpt ? Het kan ook te laat zijn.  Dan kun je beter met een glimlach dan met een spandoek over straat lopen. Omdat we toch vrolijk lachend naar de bliksem gaan.  Doe me nog maar een pilsje……

Ik lees enkele reacties op het plaatje op facebook. Laat ze maar aan het werk gaan. En met de acties zorgen ze ervoor dat werkenden niet naar hun werk kunnen. En dan de financiële schade die ze ermee aanrichten. Asociaal wordt het genoemd. Door mensen die gevangen zitten in het systeem. Die vinden dat het niet anders kan. Het kapitalistische en economische systeem als enige ware geloof. 

Die klimaat maar onzin vinden en ook al bestaat het.   De problemen die het met zich mee brengt lossen we wel op de traditionele manier op.  Met meer moet natuurlijk. Minder kan niet en is onzin.

Zelf protesteer ik al jaren op mijn eigen manier. Door niet mee te doen aan….  Niet mee doen is ook protesteren. Ik hoef niet zo nodig een snelweg te blokkeren. Soms wel zin om met ze mee te gaan doen. Dat dan weer wel.  Er zijn natuurlijk veel meer mensen die weigeren nog langer mee te doen.   Die wakker zijn en afscheid hebben genomen van.  Maar de meerderheid zit gevangen en is te blind om te zien….. Henk en Ingrid zijn in de meerderheid en voordat zij zien dat het anders moet en belangrijk dat het ook anders kan zal het te laat zijn.

De natuur heeft natuurlijk zoals altijd het laatste woord.  Van die 8 miljard mensen nu op aarde zullen denk ik niet veel overblijven. Of en hoe en wat ?   De toekomst zal het ons laten zien. En misschien denk ik wel verkeerd. Dat kan natuurlijk ook.

Misschien is er een God en die zal dan ingrijpen. Niet omdat Hij dat wil maar omdat het moet.