Consumeren, consuminderen en overconsumptie

Consumeren moet. Het kopen van spulletjes die je niet nodig hebt kun je consumeren noemen : -)  Of is het gewoon gebruiken en verbruiken. Het voorzien in een behoefte. Hoe behoefte van persoon tot persoon kan verschillen.

Je werkt om te kunnen leven. En wat is dan leven ? Ook een boeiende vraag. Economisch gezien is consumeren het kopen van dingen die je denkt nodig te hebben. Denkt nodig te hebben en eigenlijk ben je ze niet nodig. Met consumeren houden we ook de boel aan de gang. Hoe rijk de gemiddelde Nederlander is. Welvaart noemen ze dat.  Hoe rijk we zijn vergeleken met pakweg 70 jaar geleden.

De jaren na de tweede wereldoorlog. Consumeren bestond nog niet. Ik kom uit een arbeidersgezin met 4 kinderen die net na of tijdens de tweede wereldoorlog zijn geboren en 3 kinderen in de jaren 60 van de vorige eeuw. Een wereld van verschil.

Net na de tweede wereldoorlog had men het nog niet over consumeren. Mijn vader was een boerenknecht en mijn moeder huisvrouw. Armoede troef en men wist niet beter.  Een verhaal van mijn oudste zus die dan voor een christelijke feestdag een jurkje en een paar schoenen kreeg.  Omdat het feest was. Mijn ouders moesten daarvoor sparen.

Hoe anders de laatste drie waaronder ik het hadden. De jaren 60 en er was al veel meer. Aan veel geen gebrek meer.  Zelf kwam ik niets tekort. Hoe anders het voor ons was. Van alles meer dan genoeg en de consumptiesamenleving kwam eraan. Meer kunnen kopen dan je echt nodig had.

Men heeft het nu ook over consuminderen. In de jaren 50 geen thema en het woord bestond nog niet.  Meer en meer moet. Zo leven we al een tijdje. Mensen die het anders zien en minder willen. Niet meer nemen dan echt nodig is. Mode en een trend. Ook beter voor de planeet.  

Meer en meer geld en meer spulletjes. Hoe veel groter de supermarkten zijn geworden vergeleken met de jaren 70 van de vorige eeuw. Het gaat goed in ons landje. Alles in overvloed.

Er is een andere kant. Hoe de aarde onze overconsumptie niet meer aankan. Het is maar goed dat men niet overal zo rijk is als in Nederland. Dan zou je aan 4 planeten aarde nog niet genoeg hebben

Zelf heb ik het ook beter dan mijn ouders. Genoeg om goed van te kunnen leven. Genoeg om meer dan goed van te kunnen leven. Te weinig voor een auto zeg ik altijd met een glimlach. Minder is meer is dan mijn motto.

Gelukkig kunnen zijn met minder. Consumeren en consuminderen zegt me niet zoveel. Gewoon wat ik echt nodig ben en een klein beetje meer. Mijn ouders hebben niet voor niks zo hard gewerkt. Zodat hun kinderen het beter zullen krijgen. Ook dat houdt nu op. De kinderen van nu zullen het niet beter krijgen dan hun ouders.

We moeten met zijn allen een stapje terug doen. Altijd maar meer en meer kan niet. Aan alles zit een houdbaarheidsdatum. Weten dat dat moeilijk zal worden. We zijn gewend aan meer en meer en dat kan nu niet meer.