Schoon luisteren

Gisteren een lezing bijgewoond over schoon luisteren. Het werd georganiseerd door filosofiecafé Emmen. Men had een filosofe uitgenodigd die veel bezig is met schoon luisteren.

Luisteren zonder vooroordelen. Luisteren zonder dat je direct hoeft te reageren. Luisteren zonder je eigen mening een rol te geven.  Het doet me denken aan een oefening die ik lang geleden op de middelbare school kreeg, Hoe gaat het met de boodschap als de ontvanger met iets anders dan luisteren bezig is. Hoort hij dan de boodschap goed. Hoe zit het met de zender. Wat is de bedoeling van de boodschap. De zender en de ontvanger. En natuurlijk de boodschap. Hoe ruis op de lijn kan zorgen dat de boodschap niet goed overkomt. Hoe belangrijk schoon luisteren kan zijn.

Politiek wil ik zelf ook even noemen. Dan is het niet de bedoeling de boodschap van de ander goed te horen. Luisteren speelt vaak geen rol. Vaak is het niet meer dan een mening hebben en dan maakt het niet uit wat de ander van die mening vindt. De oppositie en de regering. Twee verschillende partijen en de meerderheid beslist.

De filosofe van vanavond vertelde haar levensverhaal. Hoe ze uiteindelijk koos voor het filosofische pad.  Studeren omdat iedereen bij haar in de klas het deed. Ze wilde het zelf ook. Kiezen voor geneeskunde omdat iedereen dat deed. Arts worden en wat voor arts ? Daar begon bij haar het denken. Wat voor soort arts wil ik worden? Een zoektocht. Uiteindelijk draait ze de vraag om. Wil ik eigenlijk wel arts worden? Het antwoord was nee. Ze koos voor iets anders.

Weer verder met schoon luisteren. Hoe belangrijk dat kan zijn. Zonder direct met een eigen mening klaar te staan. In sommige beroepen is schoon luisteren heel belangrijk. Ze noemt arts zijn en hoe belangrijk schoon luisteren dan is.

Ik heb het druk zegt de zender. Jij kunt dan gelijk gaan denken dat de zender daardoor last heeft van stress. Beter is dan om dat even te controleren door even een vraag te stellen. Hoe je daarmee misverstanden kan voorkomen.

Wijsgerig een probleem benaderen werd ook nog even genoemd. Een vraag aan jezelf stellen zonder direct een antwoord te verwachten. De vraag die de filosofe had. Wat voor soort arts wil ik worden ?  En daar niet direct een antwoord op te hebben. Verder gaan met leven en de vraag komt steeds weer terug. Op een dag draaide ze de vraag om. Wil ik eigenlijk wel arts worden ?  Nee was het antwoord.

Nu helpt ze anderen op een wijsgerige manier bij het maken van keuzes. Ook voor ons had ze een opdracht.  Stel jezelf een vraag en begin met Wat is ?  Ik vul het voor mezelf aan met liefde : -)  Zonder daar direct een antwoord op te hebben. Wat is liefde ?  Voor mij houden van en er voor elkaar zijn. En zo ga ik af en toe weer met deze vraag aan de gang : -)

Schoon luisteren. Woordelijk horen van de ander zegt zonder dat je direct een eigen mening over wat je hoort hoeft te hebben. Hoe we vaak luisteren om te reageren. Je kunt ook luisteren om te begrijpen. En dan ontstaat echt contact.

Het was een leuke en leerzame avond en alweer zin in de volgende avond filosofisch bezig zijn.