Elke ochtend even in de tuin met een sigaret en nooit alleen. Altijd een paar musjes die me gezelschap houden. Nu het wat warmer wordt zijn ze ook veel actiever. Als men mij vraagt of ik huisdieren heb begin ik altijd over de vogeltjes oftewel de musjes in mijn tuin.
Vorige week op 1 van de eerste mooie dagen zit ik even in de voortuin. Een grote struik met een paar musjes en ze vermaken zich prima. Ik vermaak me met het kijken naar die musjes. Hoe leuk hun leven is. Gezien door mijn ogen.
Of ze hebben in de ochtend weer een bult lawaai en ik sla aan het fantaseren. Het hoofdkwartier van alle musjes in ons land vindt je in onze tuin en meer. Weten dat die musjes niet aan politiek doen.
Best wel slim van die musjes. Geen politiek en geen democratie. Hun brein is ook veel kleiner en beperkter dan het brein van de mens. Niet ontwikkeld zeggen we dan terwijl je het ook ontwikkeld kunt noemen : -)
Ik weet ook niet of ze aan het recht van de sterkste doen. Vele andere dieren doen dat wel of zo zijn wij dat gaan noemen. Zelf zijn ze er denk ik niet bewust mee bezig. En zo vraag ik me veel meer af.
Soms vind ik het jammer dat ik geen bioloog ben geworden en dan een studie maken van de musjes. En dan er een dik boek over schrijven voor mijn medemens. Om te leren van de musjes.
Een dag geen musje gezien is een dag niet geleefd. Als je de mensen leert kennen ga je van de dieren houden. Ook waar of voor mij waar. Ik heb duizend keer liever de musjes dan de meeste mensen. Misschien moet ik dat weer zien als mijn eigen gebrek.
Soms zie ik op tv weer iemand die van zijn tuin een vogeltjesparadijs heeft gemaakt en daar moet je veel voor doen. Wij doen het wat simpeler met een beetje voer en een paar struiken. Niet echt bezig met het maken van een vogeltjesparadijs. Maar wel elke dag genieten van.
Met zijn allen leren van de vogeltjes. Ons brein gebruiken om wat meer in harmonie te leven. Iets minder ikke en ikke en wat minder eigen belang. Wat minder economie en wat minder geld.
Musjes doen daar niet aan. Ze zijn het niet nodig en zo zijn ze nog veel meer niet nodig. Ik denk dat ze wel blij met ons zijn. Ook omdat we ze voeren en water voor ze neerzetten. Mogen ze lekker lui zijn
Of ze zich ook bewust zijn van mij als mens. Ik denk het wel. Vogeltjes zijn al heel lang bang voor de mens. Genetisch bepaald. Lang geleden waren we grote vrienden totdat en de musjes bleven daarna bij ons uit de buurt. Weten dat en ze weten ze denk ik nog veel meer. Of ze echt weten ? Wat is weten in het vogeltjesbrein ?
Reïncarnatie en dan wil ik wel terugkeren als musje. Mensen die er verstand van hebben zeggen dat dat niet kan. Je kunt niet terugkeren als dier. Maakt me ook niet uit. Ik geniet elke dag weer van de vogeltjes en dat blijf ik nog een tijdje doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten