Wonen

Lijkt me wel een leuk onderwerp. Wonen en hoe mijn wonen er tot nu toe uitzag. Begonnen in het huisje van mijn ouders. Hoe mijn vader een eigen huisje hebben belangrijk vond. Hij moest er ook omheen kunnen lopen en de ruimte hebben voor een moestuin en voor sierduiven en kippen. 

Mijn eerste maanden bracht ik door in een arbeidershuisje aan het verlengde scholtenskanaal in Emmercompascuum. Niets meer weten van die maanden. Ik lag in de kinderwagen. Verhuizen naar de oostelijke doorsnee en het verhaal van mijn oudste zus. Zij liep met mij in de kinderwagen naar het nieuwe huisje.

Mijn oma woonde er en ging verhuizen naar het huisje van de buren. Oostelijke doorsnee NZ 27.  Vele mooie herinneringen aan de tijd in dat huisje. Een eigen kamer met een supergroot bed. Een rustige straat dus op straat spelen was geen probleem. Ik bracht meer tijd buiten dan binnen door.

De auto was zeldzaam want velen hadden in de jaren 60 nog geen auto. De gaskachel of was het petroleum.  De winters en op het ijs voor het huis. Het uitzicht over het bouwland. De lagere school op loop of is het fietsafstand. Ik kan me een novemberstorm herinneren en hoe zwaar het tegen de wind in fietsen was. De winters met ijsbloemen op het slaapkamerraam en het dikke veren dekbed.  En zo nog veel meer mooie herinneringen aan dat plekje.

Toen ik 14 of 15 was verhuizen naar kanaal A NZ 214.  Dat was allemaal wat minder. Ik raakte mijn eigen plekje in huis kwijt en moest het delen met een oudere broer. Het was een minder leuke tijd. En dan de pubertijd en wat dat met zich mee bracht.  Laat maar denk ik dan.

Op mijn 24^ste of 25^ste op mezelf. 1985. Ik kom terecht op een flatje in de Bargeres. Niet voorbereid op het alleen wonen en het was zwaar. Ik was ook niet in staat goed voor mezelf te zorgen. Op zoek naar hulp en de blues : -( 

In 1987 mijn eerste opname in een psychiatrische kliniek in Assen. Ik ben meer in Assen dan dat ik thuis ben. Crisistijden. Het was zwaar. Ik was meer een zombie dan een mens.  In 1991 kwam er een einde aan een lange reeks opnames en weer definitief terug naar mijn flatje. Ik denk niet echt met plezier terug aan dat flatje. Later nog eens langs gefietst en ik kreeg weer spontaan de blues : -(

In 1995 kom ik mijn lief tegen en samenwonen aan de Leemkoelen. Andere en gelukkige tijden. We wonen er nog steeds. Een huurwoning en er is veel verandert aan het huisje sinds het begin. Van gaskachel naar centrale verwarming en zo nog veel meer aanpassingen. Blij mee. Inmiddels ook zonnepanelen. De woningcoöperatie gaat met de tijd mee en wij ook.

Het leuke aan het plekje is dat er geen auto’s voor het huis of achter het huis kunnen komen. Lekker rustig. Ook een tuintje voor en achter het huis. Ook blij mee. Mijn vader vond een eigen huisje belangrijk. Ik niet. En zo nog meer verschillen.

Vijf keer verhuisd tot nu toe (drie keer met mijn ouders en twee keer zelf) en daar blijft het voorlopig ook bij. Zolang het kan blijven we aan de Leemkoelen wonen  en waarom niet : -)  

Een uitzondering op de regel zijn

Ik zit bij de kachel in de inloop. Soms neem ik me voor wat meer aan de stamtafel te gaan zitten. Soms doe ik dat.  Meestal zit ik in mijn eentje bij de kachel. Soms komt er iemand bij me zitten en dat zijn weer uitzonderingen op de regel. Ik geniet altijd van de warmte van de kachel en het doet me aan vroeger denken. Sentiment.  Dat ik dan een uitzondering ben ?  Toeval of een bewuste keuze. Het doen omdat niemand anders het doet kan ook een rol spelen : -).

9 miljoen auto’s in ons landje en ik doe niet mee.  Op fietse en meer wil ik niet.  Zijn het dan financiële redenen waarom ik fiets ?  Soms wel.  Een auto kost geld en je kunt een euro maar 1 keer uitgeven.  Verder ben ik ook geen autorijder. Wel geprobeerd en dan balen.  Autorijden moet ook bij je passen en het past niet bij me.  Ik ben weer een uitzondering op de regel.

Zelf dromen van samen en iedereen heeft het over het eigen belang. Samen voor ons eigen is de norm.  Mensen kennen die elke zin beginnen met ik.  Of ik dat ook doe ?  Oordeel zelf.  Samen voor ons eigen.  Een grap van twee komieken en het was niet de bedoeling dat het volk dit serieus zou gaan nemen. Ze deden het wel.

Dromen van een wereld zonder armoede en zonder rijkdom. Ook dan kun je een uitzondering op de regel zijn. Velen dromen van rijk worden. Zelf heb ik andere dromen. Of dat weer een uitzondering op de regel is.  Ik denk het wel.

Kies ik er dan steeds weer voor om een uitzondering op de regel te zijn. Of is het gewoon mijn mens zijn.  Mijn leven en wat ik meegemaakt heb zorgt natuurlijk ook voor.

Een ggz rugzakje hebben en dan al die verhalen die ik in mijn leven heb gehoord. Ik ben soms niet een echte prater maar kan wel goed luisteren. Ook dat kan weer een uitzondering op de regel zijn.

Hoe op sommige regels geen uitzonderingen mogelijk zijn. Ze zijn wel mogelijk maar zijn dan strafbaar.  Je mag niet stelen is een regel waarop ik geen uitzondering maak.  Zo zijn er meer regels waarop ik nooit een uitzondering zal maken.  Ook dat is mijn mens zijn en misschien wel opvoeding.

Het doen omdat niemand het doet.  Voor mij soms ook een reden om het te doen zoals ik het doe. Als iedereen gaat fietsen koop ik een auto : -)  Als iedereen het over samen gaat hebben ga ik voor ikke.  Of het zo werkt. Soms wel of vaker niet.

Een nieuwe wereld kan een onmogelijke droom zijn en je bereikt er niets mee. Vechten tegen windmolens is gekte en heeft geen enkele zin.  Waarom sommige mensen dat dan toch doen ?  Geen idee.   En moet alles wat je doet zin hebben ? Moet alles wat je doet goedgekeurd worden door anderen ?

Wees jezelf !! Als je dan af en toe een uitzondering op de regel bent !  Accepteer het !  Het zijn de uitzonderingen op de regel die in het verleden de grootste uitvindingen deden.  

Mensen die uitzonderingen op de regel zijn helpen de samenleving verder. Het zijn de uitzonderingen op de regel die het leven kleur geven !

100 jaar

 
Deze foto vond ik afgelopen maand bij een familielid op facebook. Mijn vader Hendrik Staats staat op deze foto samen met zijn familie. Zijn vader is jong gestorven en zijn moeder is hertrouwd met Hendrik Beettjer. Verder staan er nog een aantal mannen op deze foto. Wiekgravers denkt men. Een foto uit de jaren 20 van de vorige eeuw. Als ik die foto zie roept dat allerlei vragen bij me op. Waar is de foto genomen ? Hoe zag het dagelijkse leven er in dit tijd uit ? Wat waren hun dromen en verwachtingen als het om de toekomst gaat ? En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Mijn vader is geboren in 1916 en dat is dus 100 jaar geleden en dan denk ik aan al die veranderingen die we in de afgelopen eeuw gezien hebben. De komst van de bijvoorbeeld de tractor in de landbouw en mijn vader was boerenknecht en heeft die verandering van dichtbij meegemaakt. De tweede wereldoorlog, nu iets meer dan 70 jaar geleden en mijn oudste broer is toen geboren. Grote gezinnen omdat het niet anders kon en dat zie je ook aan deze foto terug. Hard werken kon mijn vader wel en daardoor is hij denk ik ook niet ouder geworden dan 70 en dat mag je dan ook wel oud noemen. Vorig jaar is een broer van mij overleden en die heeft die leeftijd niet gehaald.

Veranderingen en dan is er de laatste 100 jaar ontzettend veel veranderd. Door de komst van de machine is het meeste echte zware werk verdwenen en er zijn dus veel zware beroepen verdwenen en veel andere soorten werk bijgekomen.

En dan ontspanning en vrije tijd en dan heeft mijn vader de komst van de vrije dagen meegemaakt en de komst van de vakantie

En hoe vul je die vrije tijd in en ik ken mijn vader als een echte dierenliefhebber en dan denk ik aan die vele kippen en sierduiven die hij hield.

De komst van de tv en hoe die het leven heeft veranderd. Ik ken verhalen van mijn oudste zus en hoe ze samen met mijn ouders naar een stiefbroer van mijn vader gingen om daar op vrijdagavond tv te kijken en hoe de tv ook in ons huis kwam. Zelf ben ik opgegroeid met de tv. Swiebertje en de fabeltjeskrant en sport en het voetbal waar mijn broers niet zonder konden. Het schaatsen in de winter en Ard en Keesie. Mooie tv en mooie herinneringen.

Mijn vader is overleden in 1986 dus 30 jaar geleden en veel van zijn dromen ken ik dus ook niet. Had hij verwachtingen als het om de toekomst ging en hoe zag hij de vooruitgang en dat is iets waar we het nooit overhadden. Veel ouders willen dat hun kinderen het beter dan zij krijgen en niets meer of minder en wat is dan beter…. 7 kinderen, 10 kleinkinderen en de eerste achterkleinkinderen zijn er inmiddels ook. Zelf heb ik geen kinderen maar vind het leuk er even bij stil te staan dat mijn ouders met zijn tweetjes begonnen en dan het nageslacht.

Hard werken en maar afwachten wat de toekomst brengt en de tijd is verder gegaan met vele veranderingen die ik zelf niet altijd als een verbetering zie. Mens zijn in 2016 is heel anders dan mens zijn in 1916. Alleen als het al gaat om vervoer en de komst van de auto. Zo zijn er veel meer grote verschillen. Ik vraag me af of er eerder een periode van 100 jaar is geweest met zoveel ontwikkeling en zoveel vooruitgang. Zelf denk ik van niet.

Terug in de tijd kan niet en dat vind ik jammer. Zou wel eens terug willen naar die tijd van die foto en een gesprek willen voeren met mijn opa. Hem vertellen hoe het leven er nu uitziet en zijn mening willen horen over de komst van bijvoorbeeld de tractor, de tv en de computer. Het huishoudelijke werk en hoe veel werk kinderen toendertijeikt.. En wat is onmogelijk…. Lijkt me wel een leuk vooruitzicht. Terug in de tijd zonder die tijd te verstoren wordt dan lastig zo niet onmogelijk en ik denk aan de film back to the future. De tijd veranderen en door de tijd reizen. Gevaarlijk en het kan er voor zorgen dat de toekomst er anders uit gaat zien. Maar ja als je mijn grootouders zou vertellen hoe we nu bijvoorbeeld met elkaar praten door een mobieltje hadden zij dat waarschijnlijk ook wel gevaarlijk gevonden.. Wel leuk om op deze plaats even stil te staan bij het leven van mijn ouders en grootouders en dan hebben ze mede bijgedragen aan mijn leven en aan deze tijd. Ben wel benieuwd of er iemand 100 jaar na mijn geboorte stil zal staan bij mijn leven en of 1 van die kleinkinderen of achterkleinkinderen van mijn ouders stil zal staan bij mijn leven en bij deze tijd. Ben ook wel benieuwd hoe het leven in ons land er over honderd jaar uit zal zien en misschien komt die tijdmachine er wel en komt er iemand uit de verre toekomst naar deze tijd om te zien hoe wij nu leven en wat onze dromen zijn voor de toekomst van onze kinderen

Later

In mijn jeugd de vraag krijgen wat ik later wil worden ?  Ik kan me niet herinneren dat me dat gevraagd is.  Weten dat je niet alles kunt onthouden.  Wist ik wat ik wilde worden ?  Huisje, boompje en beestje zal het wel zijn geweest.  Dat is dan bij de meesten zo....

Iets willen worden en dan in economische zin.  Een goede baan waarmee je een leuk huis kunt betalen. En waarmee je de eventuele kinderen goed kunt opvoeden.  Dat denk ik dan. Wat de meeste mensen willen.  En dan een lieve vrouw om dit alles mee te doen.

De ruimte om na te denken over wat ik met mijn toekomst wilde had ik vaak niet. Balen van het feit dat ik mijn verhaal bij niemand kwijt kon...  De blues en slechte tijden en het enige wat je dan wilt zijn goede dagen.  Dat was dan mijn doel voor de toekomst en dan eventueel een lieve vrouw.

Een lieve vrouw is wel gelukt.  Economisch gezien had ik dus niet veel doelen. Al vroeg afgekeurd voor werk en dan later nog een poging doen om aan het werk te komen. Een opleiding volgen voor iets waar ik dan ook niet echt geschikt voor was. 

Als je niet weet wat je wilt doen is er zoiets als een beroepskeuzetest. Ook een paar keer gedaan en : -)   Eigenlijk wilde ik al vroeg gewoon koos werkeloos zijn of : -)

Werken en aan de slag bij de sociale werkplaats.  Gesubsidieerde banen dus je hoeft jezelf niet op te brengen.  Genoeg was op een dag genoeg en stoppen. 

Altijd heb ik me wel nuttig willen maken voor de samenleving. Mijn steentje bijdragen. Dat is iets anders dan alleen maar voor mezelf willen leven.  Dat nuttig maken is wel gelukt.

Later en op een dag is het later.  64 jaren oud zijn en wat waren mijn dromen over 64 jaren oud zijn : -)  Dan zijn veel van die dromen niet uitgekomen en andere weer wel.  Volgend jaar word ik 65 en dan net als mijn vader met een mooie taart op de foto.  Dat is dan mijn streven. Bij leven en welzijn moet dit lukken.

Of ik verder nog plannen heb voor later of ooit gehad heb. Dromen genoeg gehad en veel van mijn dromen zijn niet of nog niet uitgekomen.  Nog niet denk ik dan met een glimlach en weten dat veel van mijn dromen onmogelijk waren of zijn maar dat maakt niet uit.

Later is allang begonnen. De titel van een liedje van het klein orkest en inderdaad. Later is allang begonnen. Vaak zijn we te veel bezig met later en vergeten we te leven !

Dit jaar 30 jaar samen met mijn lief.  Daar was ik 30 jaar geleden niet echt mee bezig. Gewoon leven en dan : -)  30 jaar inloop en ook daar was ik 30 jaar geleden niet echt mee bezig. Gewoon leven en dan : -)

Niet weten hoe oud ik mag worden en daar ben ik wel mee bezig. Ook dan is het gewoon door gaan met leven tot het moet stoppen.  En dan ?   Dat is niet aan mij.   

Verward zijn

Bron: teletekst 19-02-2025

Drie inspecties doen een gezamenlijk onderzoek naar ernstige incidenten met verwarde personen. Het zijn de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd, de Inspectie Justitie en Veiligheid en het Toezicht Sociaal Domein. Vaak is de dader bekend bij zorgverleners, gemeente of justitie.

In het brede onderzoek" wordt gekeken hoe zorgorganisaties, gemeenten, politie en justitie beter kunnen samenwerken om ernstige incidenten te voorkomen, zoals op 1 februari in Nieuwegein. Toen stak een verwarde man een meisje (11) dood.

In 2024 kreeg de politie bijna 150.000 meldingen over verward gedrag. Het gaat vaak om niet-acute situaties, maar de politie is er wel veel tijd aan kwijt.

Mijn woorden 

Verward zijn en het is een boze droom. Zonder dat je het wilt steek je een 11 jarig meisje dood. Je wordt weer ‘nuchter’ in de politiecel en je hebt voor altijd spijt. Dat maak ik er dan van.  Verward zijn en dat heb je dan ook weer in soorten en maten. Soms komt het door middelengebruik en soms heeft het een andere oorzaak.  Ook intelligentie speelt in mijn ogen een hoofdrol.

In de jaren 80 werd ik voor het eerst opgenomen. Gedwongen. Volgens de hulpverleenster was ik een gevaar voor mezelf of was het een gevaar voor mijn omgeving. Ik weet het niet meer.  Gedwongen en medicatie. Ik wist niet wat me overkwam. Ik vond mezelf niet verward. Ik zag de wereld anders dan het was. Dat dan weer wel.  Weten dat iedereen dat de eerste keren zal zeggen. Iedereen is gek behalve ik.

Verward zijn in de jaren 80 was denk ik anders dan nu. Een opname was zo geregeld en je hoefde ook niet direct meer naar huis.  In 4 jaar tijd 7 keer opgenomen. De kortste opname was 4 weken en de langste 14 maanden. Ik was hardleers. Ook viel het alleen wonen me zwaar en ik dronk meer pilsjes dan goed voor me was.  Als het dan echt niet meer ging zorgde ik ervoor dat ik werd opgenomen. 

Verward zijn in de jaren 00 van deze eeuw. Te veel van mezelf vragen en stoppen met medicatie. Dan kun je erop wachten. Een paar keer opgenomen op een gesloten afdeling van de GGZ.  Het was meer een feestje dan een straf. Ook toen was het niet moeilijk om opgenomen te worden.

Veel verwarde mensen tegengekomen in mijn ggz client zijn periodes. En wat is verward zijn ?  Gezien door de ogen van de psychiater of gezien door de ogen van een mede-client ?   Vele verhalen gehoord en weten dat niet alles is wat het lijkt.  Wat mensen meemaken of moeten meemaken. Dan kan ik verward raken niet echt abnormaal vinden. Het kan een gezonde reactie zijn op een ongezonde omgeving en/of ongezonde samenleving.

Verward anno 2025.  Vorig jaar had ik even een korte psychotische periode. Even in de war. En ik was er ook zo weer uit.  Zonder opname en met wat extra medicatie.  

Horen en lezen dat men niet zo snel meer kiest voor een opname. En dat er soms ook geen plek is voor een opname.  Dat is volgens mij vragen om problemen. Hoe een opname kan zorgen voor een onderbreking in het verward zijn. Ook kun je even op adem komen en even een pas op de plaats maken. Heel gezond en veel beter.

Ziekte-inzicht speelt natuurlijk ook een rol. Iedereen vindt dat je een pilletje moet nemen en je denkt er zelf anders over : -(  Soms moet het dan gedwongen. Ik ben er een voorstander van.

En niet te vergeten lotgenotencontact. Hoe verhelderend en genezend dat kan zijn. Ik had vaak meer aan mijn ‘collega’s’ dan aan het deskundige personeel.

Economische waarde

Als haan uit het ei komen en je haalt de avond niet. De hen legt eieren en de haan niet dus economisch gezien heb je niets aan al die haantjes dus weg ermee. Een manier van omgaan met dieren. Dierenrechten zijn er dan even niet.

Zie je meer in de boerderijwereld. Alle dieren die alleen maar geld kosten en niets opleveren worden zo snel mogelijk gedood.

De economie als leidraad. Ook als het om andere produkten gaat is geld verdienen de norm. De aardappel in de supermarkt die nu meestal uit het buitenland komt. Dat denk ik dan. Lang geleden de komst van de kunstmest. De belofte van meer aardappelen van een plant. De boer rekende zich rijk. Hij hield geen rekening met minder geld per kilo en dat gebeurde. Onderaan de streep leverde het niks op en kostte het alleen maar geld.

De economie en meer moet. Schaarste en het aanbod. Een goede balans tussen die twee is belangrijk. Tot nu toe is het meer moet. Des te meer er van iets is, des te lager de prijs. Meer van iets betekent niet meer verdienen of onder aan de streep meer overhouden.

De economische waarde van de mens. Mensenrechten zijn er dus ook als je verder geen economische waarde hebt mag je leven. Gelukkig wel. Lang geleden was er een Duitse leider die het had over een supervolk. De rest mag je vergassen en vernietigen. Dat deed hij dus ook. Gelukkig heeft hij de strijd verloren ! En dan mag je van geen economische waarde zijn.

Een samenleving waar geld verdienen centraal staat. Voor de mensen die geen geld kunnen verdienen moet je goed zorgen. Vaak zorgen de mensen die geen geld kunnen verdienen weer voor het geld verdienen van andere mensen. Dus helemaal van geen waarde klopt ook weer niet.

Het liefst zie ik een samenleving waarin de economie van ondergeschikt belang is. Meer dan een mooie droom is het niet. Of ik dan een beeld heb van hoe die samenleving eruit moet zien. Ik heb het dan altijd over een mix. Tussen het kapitalisme, het communisme en het paradijs. Dat heeft dan ook te maken met mijn beeld van het communisme en het paradijs.

Vaak ook geen zin om dat idee verder uit te gaan werken. Ook omdat de grote meerderheid vindt dat het kapitalisme en meer moet het enige ware geloof is. Het kan niet anders zegt men dan.

Weer terug naar de economische waarde van iets. Gelukkig bestaat er zoiets als gratis geld en heeft in ons landje iedereen het recht om economisch niet rendabel te zijn. Dat is nog niet zo lang de norm.

AOW om maar even iets te noemen is er nog niet zo lang. Nog niet zo lang geleden was je als oudere afhankelijk van je familie. Als je niet meer mee kon doen waren het de kinderen die voor je gingen zorgen.

De verzorgingsstaat deed zijn intrede en dankzij de PVDA kwam er zoiets als AOW en pensioen en dan mag je een aantal jaren van je leven niets doen en genieten. Verdiend zogezegd. Met pensioen. En zo zijn er meer uitkeringen bijgekomen. Gratis geld voor wie niet kan. Gelukkig wel.

Dromen

 

Dromen

Een samenleving waarin niet het recht van de sterkste centraal staat.

Een samenleving waarin rijkdom en armoede asociaal zijn

Een samenleving waarin we samen van mening mogen verschillen.

Een samenleving zonder polarisatie.

Een samenleving waarin de liefde centraal mag staan.

Een samenleving die anders mag zijn dan de samenleving van nu.

Dromen van een mooiere wereld en er zijn velen dit dit doen. Er zijn ook velen die dromen van iets anders.  Dromen van het winnen van bijvoorbeeld veel geld. Niet om goed te doen voor anderen maar om goed te doen voor jezelf.

De economie en meer moet zorgt voor veel dromen. Dromen van veel geld verdienen en dan veel voor jezelf kunnen doen. Op zich ook niets mis mee.

Zelf had ik geen dromen van rijk worden en een goede baan en veel geld verdienen. Als je niet lekker in je vel zit heb je maar 1 droom. En dat heeft dan weer niets te maken met.  Je wilt een goede dag en je wilt lekker in je vel zitten. En dan speelt geld en bezit en nog veel meer geen rol.

Het is me gelukt. Ik zit nu lekker in mijn vel en het gaat vele malen beter dan in mijn crisisjaren. Ook al jarenlang getrouwd. Als iemand echt alles van je weet en je nog elke avond een nachtzoen geeft !  Dan is dat echte liefde. Ook 1 van mijn dromen. De liefde en veel meer ben ik niet nodig.

De economie en meer moet zorgt dus voor vele dromen. En dan een staatslot kopen en dromen van nooit meer hoeven werken. Velen willen dan wel blijven werken : -)

Het begin van dit stukje gaat over mijn dromen voor een mooiere wereld. Een wereld zonder geweld en zonder oorlog. Een wereld waar rijk worden geen streven meer is. Een wereld waar armoede verleden tijd is.  Weten dat dit dan een echte nieuwe wereld zal worden.

Rijkdom bestaat al zolang er mensen op aarde rondlopen. Dat zegt men dan. Ik heb zo mijn twijfel en ook niet weten of het zo is. Armoede kan alleen maar bestaan bij rijkdom. Of dat zo is ? Ik vind van wel.

Leven in een land waar 85 procent van de mensen het meer dan goed heeft en de meesten willen het nog beter hebben. Nog meer kracht om te kopen of nog meer kracht om rommel te kopen.

Nederland is een rijk land en dat kan alleen maar omdat er ook arme landen zijn.

De aarde die ons genoeg biedt voor onze behoefte maar vee te weinig voor onze hebzucht.  Onze voetafdruk is te groot. Kunnen we afscheid nemen van meer moet. Kunnen we afscheid nemen van het recht van de sterkste. Kunnen we afscheid nemen van nog veel meer. Dat wordt moeilijk zo niet onmogelijk.

Dromen van een paradijs op aarde en afscheid nemen van veel. In het klein en in mijn persoonlijke leven heb ik al afscheid genomen van veel. Blij dat dat kan en ik die mogelijkheid heb.

Ook mag ik erover schrijven en mag ik het delen. Weten dat het voor velen ook onmogelijk is om afscheid te nemen van meer moet. Gevangen in het systeem.

Op een dag zal het lukken en dan is het gebeurd met de oude wereld en kiezen we massaal voor echt nieuw. Ook dat is niet meer dan een mooie droom maar wie weet komt op een mooie dag deze droom uit !

Het flexibele brein en het niet flexibele brein

Vandaag een verhaal in de krant over een schietpartij in Zweden. Vele doden inclusief de dader. Het motief is nog onbekend. In den beginne was het motief een conflict met de gemeente. De dader moest solliciteren en kon daar niet mee omgaan. Het antwoord was….. Later blijkt het motief anders te zijn. Het motief is nu weer onbekend.

Nog een verhaal in de krant. Een conflict tussen een burger en de gemeente. Hoe de gemeente niet flexibel met de regels kan omgaan. Net als de burger. Het resultaat is een gevangenisstraf voor de burger inclusief TBS.

Het ontbreken van een flexibel brein zorgt voor veel ellende en problemen. Hoe ga je om met regels. Vooral als je er op tegen bent en ze niet snapt. Soms is het niet te snappen en moet je ze gewoon opvolgen. Soms gaat dat te ver. Dan wil je zelf beslissen en zelf denken. Soms kan dat niet.

De krant staat soms vol met verhalen over mensen bij wie een flexibel brein ontbreekt. Of het ontbreken van een flexibel brein bij de overheid. Dat kan ook en de burger trekt altijd aan het kortste eind.

Niet de sterkeren zullen overleven maar de mensen die zich het beste aan kunnen passen aan de veranderende omstandigheden. Hoe de mens altijd alles naar zijn of haar hand wil zetten.

De dieren doen het anders en als er dan even geen voedsel meer is gaan ze op reis en naar een plekje waar wel voedsel en water is. De mens past de omgeving aan en zorgt dan dat.  Anders dan de dieren.

Het flexibele brein en hoe flexibel is mijn eigen brein. Kan ik me aanpassen of ben ik daar niet echt goed in ?  Ik denk dat ik niet echt goed ben in me aanpassen. Het is met het ouder worden wel iets beter geworden : -)

Koos werkeloos willen zijn en dan ?  Met een WAO uitkering heb je met vele regels niets te maken. Werken hoeft niet en zo hoeft er nog veel meer niet. Ik zit natuurlijk niet voor mijn zweetvoeten in de WAO.  Met de jaren zijn de klachten minder geworden en ik heb geleerd :- )  En natuurlijk ziekte-inzicht en medicatie.

Ziekte-inzicht kan ook iets zeggen over het ontbreken van een flexibel brein. Bij wie denk ik dan.  Bij de psychiater of bij de client ? Ook dat kan weer het ontbreken van ziekte-inzicht zijn en dan ontstaat er strijd. In het verleden heb ik  van het innemen van medicatie een strijd gemaakt.  Nu niet meer. Vechten tegen windmolens  vond/vind ik ook leuk. Weten dat het weinig zin heeft en dan kun je beter kiezen voor acceptatie en aanpassing. Daar kom je verder mee. Maar ik wil wel mezelf trouw blijven. Dat lukt : -)

Moeten leven in een wereld die niet leuk is. Hoe ga je daar dan mee om.  Gewoon de gekte negeren en genieten van wat wel leuk is.  Je aanpassen en weten dat het op een dag anders zal zijn.  Het zal verder mijn tijd wel duren.

Blij dat ik het schrijven heb ontdekt. Blij met het feit dat ik mag. Blij met het feit dat het bij mij nooit goed mis is gegaan. Dus dat ik gewoon in vrijheid mag leven. Blij met het feit dat ik tot op zekere hoogte een flexibel brein heb : -)

De software en de hardware

Een vergelijking maken tussen de mens en de computer.  De hardware bij de computer is alles wat je fysiek vast kunt pakken. De software zijn de programma’s dus alles wat niet fysiek is.  Door de ontwikkeling van de hardware zijn de programma’s meegegroeid. Het 1 kan niet zonder het ander.  Verder is het niet echt veel veranderd.  De manier van rekenen bijvoorbeeld is nog net zo als in het begin. Lampjes die aan en uit gezet kunnen worden. In het begin acht lampjes op een rij en nu ontelbaar veel.  Figuurlijk natuurlijk. Je kunt die lampjes niet letterlijk aan en uit zetten. In den beginne wel.

De mens zien als lichaam dus alles wat je vast kunt pakken is de mens. Dan ben je er nog niet.  De mens heeft ook een bewustzijn en dat kun je niet letterlijk vast pakken. Ons brein zorgt dan voor ons bewustzijn.  De hersenen kun je in een pannetje leggen dus vastpakken. Maar er is nog zoveel meer.

De software zogezegd. Die zorgt dat we allemaal verschillend zijn. Intelligentie bijvoorbeeld is ook iets wat je niet echt vast kunt pakken. Het geweten is net zoiets. Waarom doet de 1 alles wat God verboden heeft en de ander doet het niet.

Het geweten en effe google. Dan komen er woorden tevoorschijn die me gaan uitleggen wat het geweten is. Mijn brein leest die woorden en doet er iets mee. Kun je die woorden nu hardware of software noemen. Kan ik ze letterlijk vastpakken of. Ik lees ze met mijn ogen en dat is weer hardware. Je kunt mijn ogen vastpakken. Lezen is weer iets anders.

De software van de mens en hoe weinig we er nog van weten. Onze hersenen hebben nog vele geheimen. Ik denk even aan de psychiatrie en hoe psychiaters dan met pilletjes iets wat je niet vast kunt pakken kunnen beïnvloeden. Vaak doen ze het op hoop van zegen en dan weet men niet waarom het bij de 1 goed zijn werk doet en bij de ander niet.

De software van de computer is natuurlijk simpeler dan de software van de mens. Binair en rekenen en dan weet men hoe het moet.

Het menselijk brein is vele malen moeilijker en dan zijn er geen rekenregels. Kun je het menselijk brein vatten in een computerprogramma en voorspelbaar maken.

Er is meer tussen hemel en aarde dan de mens ooit kan bevatten. Waarom wordt de 1 gek en waarom de ander niet ? Men weet het nog steeds niet en men zal het denk ik ook nooit weten.

De psychiatrie die een pseudowetenschap wordt genoemd. Het blijft gokken zonder dat het wetenschappelijk onderbouwd kan worden.  De hersenen blijft een boeiend iets.  Een foto maken kan maar dan nog niet weten hoe het werkt.

De ziel is niet zichtbaar te maken.  Is het wit of is het zwart of heeft het geen kleur.  We zijn meer dan een lichaam en meer dan iets wat je kunt vastpakken. Je kunt het ook niet los van elkaar zien. 

Bij de computer heb je de hardware en de software. Zonder elkaar wordt het echt niets.  De mens heeft een lichaam en een ziel (bewustzijn) en zonder elkaar wordt het niets.  Toch een overeenkomst met de computer.