Vandaag een verhaal in de krant over een schietpartij in Zweden. Vele doden inclusief de dader. Het motief is nog onbekend. In den beginne was het motief een conflict met de gemeente. De dader moest solliciteren en kon daar niet mee omgaan. Het antwoord was….. Later blijkt het motief anders te zijn. Het motief is nu weer onbekend.
Nog een
verhaal in de krant. Een conflict tussen een burger en de gemeente. Hoe de
gemeente niet flexibel met de regels kan omgaan. Net als de burger. Het
resultaat is een gevangenisstraf voor de burger inclusief TBS.
Het ontbreken
van een flexibel brein zorgt voor veel ellende en problemen. Hoe ga je om met
regels. Vooral als je er op tegen bent en ze niet snapt. Soms is het niet te
snappen en moet je ze gewoon opvolgen. Soms gaat dat te ver. Dan wil je zelf
beslissen en zelf denken. Soms kan dat niet.
De krant
staat soms vol met verhalen over mensen bij wie een flexibel brein ontbreekt.
Of het ontbreken van een flexibel brein bij de overheid. Dat kan ook en de
burger trekt altijd aan het kortste eind.
Niet de sterkeren
zullen overleven maar de mensen die zich het beste aan kunnen passen aan de
veranderende omstandigheden. Hoe de mens altijd alles naar zijn of haar hand
wil zetten.
De dieren
doen het anders en als er dan even geen voedsel meer is gaan ze op reis en naar
een plekje waar wel voedsel en water is. De mens past de omgeving aan en zorgt
dan dat. Anders dan de dieren.
Het flexibele
brein en hoe flexibel is mijn eigen brein. Kan ik me aanpassen of ben ik daar
niet echt goed in ? Ik denk dat ik niet
echt goed ben in me aanpassen. Het is met het ouder worden wel iets beter
geworden : -)
Koos werkeloos
willen zijn en dan ? Met een WAO
uitkering heb je met vele regels niets te maken. Werken hoeft niet en zo hoeft
er nog veel meer niet. Ik zit natuurlijk niet voor mijn zweetvoeten in de
WAO. Met de jaren zijn de klachten
minder geworden en ik heb geleerd :- ) En
natuurlijk ziekte-inzicht en medicatie.
Ziekte-inzicht
kan ook iets zeggen over het ontbreken van een flexibel brein. Bij wie denk ik
dan. Bij de psychiater of bij de client
? Ook dat kan weer het ontbreken van ziekte-inzicht zijn en dan ontstaat er
strijd. In het verleden heb ik van het
innemen van medicatie een strijd gemaakt.
Nu niet meer. Vechten tegen windmolens vond/vind ik ook leuk. Weten dat het weinig
zin heeft en dan kun je beter kiezen voor acceptatie en aanpassing. Daar kom je
verder mee. Maar ik wil wel mezelf trouw blijven. Dat lukt : -)
Moeten leven
in een wereld die niet leuk is. Hoe ga je daar dan mee om. Gewoon de gekte negeren en genieten van wat
wel leuk is. Je aanpassen en weten dat
het op een dag anders zal zijn. Het zal
verder mijn tijd wel duren.
Blij dat ik
het schrijven heb ontdekt. Blij met het feit dat ik mag. Blij met het feit dat
het bij mij nooit goed mis is gegaan. Dus dat ik gewoon in vrijheid mag leven.
Blij met het feit dat ik tot op zekere hoogte een flexibel brein heb : -)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten