Winter

Inmiddels bijna winter. Ik hou van de Nederlandse jaargetijden met elk zijn goede en 'slechte' eigenschappen.  De lente en alles komt weer tot leven. De zomer met het mooie weer en het vele licht. De herfst met zijn regen en wind en natuurlijk vallende bladeren. De winter met zijn donkere dagen en als we geluk hebben sneeuw en ijs.

Nog niet zo lang gelden was het in de wintertijd uitrusten van het harde werken in de rest van het jaar.  Het merendeel was werkzaam in de landbouw. Dan is er in de winter weinig werk. Werk afhankelijk van de seizoenen. Ook had men dan geen geld. Nog niet zo lang geleden was er geen bijstand en ook geen ww. Wie niet werkt zal niet eten. Moeilijk voor te stellen. Nog niet zo lang geleden en dan heb ik het over 100 jaar geleden. Op een mensenleven is dat lang. Als je dan weet dat er al meer dan duizenden jaren mensen rondlopen op aarde. Dan is 100 jaar geleden nog niet zo lang geleden : -)

Nu is er hele jaar door werk en hebben we geen winterpauze meer. De landbouw is niet veel mensen meer nodig. Ook ander seizoenswerk is er bijna niet meer of wordt gedaan door arbeidsmigranten. Leven en werken met de seizoenen doen we niet meer.

Het leven zien als de jaargetijden. Dan heb je ook lente, zomer, herfst en winter.  En dan ongeveer 20 jaar voor elke jaargetijde. Er van uitgaan dat we gemiddeld 80 worden.  Het leven eindigt in de winter en we gaan allemaal over of we sterven allemaal. Het is hoe je het wil zien.

Inmiddels 63 jaren oud dus aangekomen in mijn winterperiode. Ik ben een roker dus de kans dat ik de 80 haal is kleiner dan bij de niet rokers.

De lente, zomer en herfst liggen achter me. Het een beetje zien als de echte jaargetijden en dan mag je in de winter gewoon stilstaan en uitrusten van het harde werken. Officieel mag ik met 67 en een paar maanden met pensioen. Afgekeurd dus dan is het anders.

Werken moet. Ook om het systeem in stand te houden en te laten voortbestaan. Een steentje bijdragen aan het grote geheel. Zo zag ik het altijd.  Tot mijn 50^ste gewerkt.  De sociale werkplaats voor mensen met een arbeidsbeperking. Maar het lukte niet meer.  Natuurlijk ook met de gedachte dat ik de 80 waarschijnlijk niet haal dus dan maar gewoon accepteren dat ik arbeidsongeschikt mag zijn.

Doorgaan moet en niets doen is niet populair. Gisteren hoorde ik iemand die al een tijdje met pensioen is zeggen dat anderen vonden dat hij te weinig deed : -). Ik zeg tegen hem dat hij niets mag doen. Hij is met pensioen. Pensioen is er ook nog niet echt lang. Onze voorouders hebben ervoor gestreden.

De winter en dan zien dat velen in hun winter gewoon doorgaan met. Amerika heeft nu een president die midden in de winter zit. Als het om zijn leeftijd gaat !  Het goede leven en de tijd dat ons lichaam op 50 jarige leeftijd op is ligt achter ons. Lichamelijk hoeven we niet meer zo hard te werken dan even geleden.

Ik zie de winter iets anders. Uitrusten en genieten van de tijd die je nog rest. Ik zie het aan mijn lief en hoe ze kan genieten van het feit dat niets meer moet. Zelf heb ik nog niet echt zin om helemaal niets meer te doen. Ik doe af en toe wel mijn lief mee. Wel een lege agenda en aan niemand verantwoording verschuldigd. Ik hoef geen rekening te houden met wie dan ook en kan doen waar ik zin in heb. Dromen van revolutie doe ik nog steeds en daarover schrijven is leuk. Ook blij met het feit dat dat mag en kan.