Horror

Horror

Begin dit jaar een dagje alleen op stap. Amsterdam en mijn neus achterna. Ik kom uit bij een spookmuseum. Schreeuwende reclame en het is eng en horror. Ik kende het verder niet. Ik zie mensen bang die kant uitkijken en ik heb zin in echte horror.

Ik besluit naar binnen te gaan en een spooktoer te gaan volgen. Ik word in het Engels begroet. Ze hebben even niet door dat ik een Nederlander ben. Ik speel het spel even mee. Ze komen er toch achter dat ik een Nederlander ben. Ik krijg de keuze. Met een groepje Engelstalige mensen de toer volgen of wachten op de volgende groep die Nederlandstalig is. Ik besloot met de Engelstalige mensen mee te gaan. Amsterdamse en Nederlandse spookverhalen uit het verleden worden nagespeeld. Ik denk dat het echt is. Ze hebben de tand des tijds overleefd en het speelt zich nu af op die plekje Amsterdam. Psychotisch zijn en alles speelt zich af in mijn hoofd. Soms ook echte horror en nu even in het echt horror. Bang ben ik niet. We worden gevraagd naar onze echte angsten. Stephen King zeg ik met een glimlach.  Horrorboeken en films en het maakt me niet angstig.

De toer begint en men doet zijn best om het echt eng te maken. Sluip door en kruip door. Voorstellingen en na een tijdje gaat de volgende deur open voor een nieuw horrorverhaal uit het verleden. 

Balthazar Gerards komen we ook tegen. Lang geleden vermoorde hij Willem van Oranje. Hij werd gefolterd en zijn hoofd komt op een spies terecht. Dit gebeurde in de 16^de eeuw.   Het hoofd is er nog en praat.  Ik denk dat het echt is. Eng verhaal en meer. We gaan verder met de spooktocht en komen in een doolhof terecht. Ik kom er alleen voor te staan en ik vind met enige moeite de uitweg. De Inquisitie doet ook mee. Een rechtbank van lang geleden en ik vind het nep. Wieter goan en na 1 uur en een kwartier zit de tocht erop.  Een borrel en ik ga weer naar buiten. Ik weet even weer wat echte horror is. Later op zoek op het internet. Even kijken waar ik echt geweest ben.  The Amsterdam Dungeon. Een interactieve tour door de duistere geschiedenis van Amsterdam. Nagespeeld door acteurs.

Horror en hoe veel van die psychoses die ik heb gehad zich afspeelden in mijn hoofd. Met hallucinaties en meer. Passief beleven was het altijd wel. Liggend op de bank speelt zich van alles af in mijn hoofd. Afgewisseld met de werkelijkheid. Bang ben ik nooit en gewoon wachten tot het uitgeraasd is. Soms het verschil tussen dag en nacht kwijt.

Nooit gewelddadig naar anderen toe en gewoon mijzelf blijven. Weten dat ik nog nooit iemand kwaad heb gedaan. Even lekker laten uitrazen en alles wordt weer normaal.

Hoe saai het echte leven kan zijn. Hoe ik kan genieten van saai. Passief ben ik vaak ook. Laat het maar gebeuren en ik ben de toeschouwer. Hoe gek het ook wordt. Ik heb het meegemaakt. 

Hoe blij ik ben met het feit dat het niet blijvend is. Dat het pilletje meestal gewoon zijn werk doet.  En laat het leven verder maar gewoon lekker saai zijn. In mijn hoofd genoeg meegemaakt of veel te veel.