Koning klant

Een klant is een klant en dan mag een persoonlijke mening over die klant geen rol spelen.  Af en toe kom ik het tegendeel tegen. Dan het idee hebben dat ze me liever niet als klant hebben.  Graag of niet denk ik dan en als ik dan merk dat het liever niet is.  Dan maar een ander adresje zoeken voor.....

In de jaren 70 had je een programma met de titel Koning Klant. Een consumentenprogramma. En wanneer ben je koning klant ?

De economielessen op de middelbare school. Leren over de dienstverlenende sector. Naast de landbouw en veeteelt had je met name ook een dienstverlenende sector. In dienst van de mens. De winkels, de zorg en nog veel meer.

In de jaren 50 tot begin jaren 60 werkte de meerderheid nog in de landbouw, veeteelt en industrie. 80 procent en de overige 20 procent hield zich bezig met dienstverlening. Nu is het andersom.

In de jaren 60 naar de schoenenwinkel voor nieuwe schoenen. In de groei zijn en de aandacht die de schoenverkoper besteedde aan het opmeten van de voeten. Je voelde je even een koning : -)  Of een nieuwe broek nodig hebben en de verkoper ziet direct welke maat je hebt. Klant zijn is koning zijn en ook dat is verleden tijd. Net als garantie is garantie en nu de vele uitzonderingen op die garantie. Ingewikkeld is dat wel geworden. Voor velen te ingewikkeld en de garantiegevers maken er gebruik van. De zogezegde kleine lettertjes.

Vaak voel ik me bij vele bedrijven geld in plaats van een mens.  Je geld voelen is geen leuk gevoel. Zelf ben ik liever mens. Geld verdienen als doel hebben en dan maakt het niet uit hoe je het verder doet. Jaren geleden een auto gekocht en vragen om een eerlijke prijs. De autoverkoper was wel blij met me en ik betaalde veel te veel.

Een stukje ggz is ook wel leuk om te beschrijven. Van psychiatrie naar ggz en van patiënt naar client. Van een psychiatrisch patiënt naar een ggz client was een grote stap. Een andere bejegening speelde daarbij een grote rol. In de jaren 90 op de voorloper van de inloop hadden we het over deelnemers in plaats van cliënten. Ik zie mezelf allang niet meer als een client. Een mens zijn met een psychische kwetsbaarheid zeg ik dan.  Psychisch of psychiatrisch en ook dan kan een wereld van verschil zijn. Soms bij mij meer psychiatrisch dan psychisch.  

Zelf hou ik ook van koning klant zijn. Behandeld worden als een koning of is het behandeld worden als mens.  Niet alleen maar geld willen zijn. Mijn mens zijn is meer dan een euro. Hoe het economische denken vaak de hoofdrol heeft en daarna pas de rest. Gelukkig zijn er nog genoeg plekjes waar je gewoon mens en soms koning klant mag zijn .

Dienstverlenend bezig willen zijn en daar hoort ook een stukje dienstbaar bezig zijn bij. Ook daar wordt nu door velen/sommigen anders over gedacht. Jammer genoeg wel.

Veel gedaan binnen de inloop en op andere plekjes. Dienstbaar bezig zijn vond ik daarbij altijd het leukste. In dienst van mijn medemens en dan jezelf iets minder belangrijk vinden. Mijn leven opnieuw kunnen doen en dan koos ik voor een dienstverlenend beroep.