De verdoving

 Elke dag een pilletje. Om een psychose te voorkomen. Om te zorgen dat ik in de realiteit blijf.  Lang geleden vond men het nodig. Ik was psychosegevoelig of was het je bent een schizofreen.

Eenmaal ermee begonnen en dan wordt stoppen moeilijk.  Mijn geest blijvend verdoofd. Haal je die verdoving weg. Dan gaat het mis.  Verschillende keren gedaan en niet altijd met een negatief effect. Wel vaker negatief dan positief.

Even de verdoving weghalen en de gevolgen.  En dan effetjes geduld willen hebben. Totdat het weer hanteerbaar wordt. Dat even geduld hebben zit er vaak niet in.  Je moet de gekte dan even aankunnen.  En dat even aankunnen werd in  de loop van de tijd te moeilijk.

Vroeger het pilsje als medicijn.  En dat doe ik niet meer. Het pilletje dat mijn brein een beetje verdoofd. Dat zie je dan terug in mijn gedrag. Vooral in sociale situaties.  De kracht ontbreekt om het anders te doen.

Vrij zijn zeg ik vaak en ondanks dat pilletje voel ik me vrij. Ik hoef niet meer mee te doen aan wat ik gekte vind. Het zal mijn tijd wel duren en ik mag het op mijn eigen manier doen.

Gevangen zitten in mijn hoofd.  Of dat het is ?  Soms wel. Weten dat als ik die verdoving weghaal het allemaal veel te gek wordt.  Ik dan niet meer weet wat echt en wat nep is.  Dat veel dan nep wordt en niet echt.

Even zonder rem erop leven. Soms weer zin in en vaker niet. De laatste keer is alweer 2 jaar geleden en slechte herinneringen daaraan. De fantasie die op hol sloeg met alle gevolgen die daarbij horen. 

Ouder worden en ik kon er niet meer mee omgaan. Net als mijn omgeving die ook even niet meer zag dat.     Afkicken van dat pilletje.  Soms nog zin in maar dan met goede begeleiding en in een gesloten setting.  Onmogelijk.  De GGZ die vindt dat ik nooit meer zonder kan en van mening veranderen doen ze n

De discussie voeren over of het nodig is of niet. Ik heb er de kracht ook niet meer voor.  En dan mijn ervaringen uit het verleden. Laat maar denk ik dan.

Blij met het schrijven en met facebook. Even vrij zijn en even geen rem of belemmeringen. Altijd binnen grenzen natuurlijk. Is dat het pilletje of ben ik dat zelf ?

Vrij zijn als een vogel en dat wil toch iedereen. Laat maar denk ik dan met een glimlach. Vrij als een vogel ben ik en dan een beetje met de rem erop.

Psychosegevoelig geworden door jarenlang dat pilletje denk ik dan.  Neem zelf maar een jaar een pilletje die je brein verdooft en haal die verdoving dan maar weg. Geen mens die dan niet gek zal worden.

Wat is echt en wat is nep. Ik hoef het me door dat pilletje niet af te vragen.  En dat is dan een voordeel.  Verder hoef ik natuurlijk ook niet meer mee te doen aan en dat lukt me ook niet meer.

Blij dat dat pilletje er is .  Of niet blij.  Had men het lang geleden maar anders gedaan.  Zonder pilletje.  Dan was mijn leven anders verlopen.