De afgelopen week veel verhalen in de krant over een nieuwe ringweg bij de stad Groningen. Na jarenlange overlast is die ringweg af. Ook over het vele geld wat deze ringweg heeft gekost. Zelf heb ik er niet zoveel mee. Ook verhalen over de binnenstad en de winkels. Velen gingen even niet winkelen in de stad. Dat het met het openbaar vervoer goed bereikbaar was wordt niet genoemd. Het kan weer met de auto dus het volk komt nu terug. Wel even veel reclame maken.
Zelf ben ik
in de jaren 60 opgegroeid in een arbeidersgezin voor wie de auto een ver van
mijn bed show was. De bromfiets was het
vervoermiddel. Voor vele anderen ook. Vele arbeiders werkten in een fabriek in
Emmen. Deze regelde het vervoer en liet bussen rijden. Heel langzaam werd de
arbeider rijker en konden ze zich een auto kopen. De auto als doel en ook als
heilige koe.
De heilige
koe was ook de titel van een autoprogramma op tv. Misschien wel gesponsord door
de auto-industrie. Zelf haal ik in de jaren 70 ook een rijbewijs en ik koop zo’n
ding. Vooral voor mijn ouders die het zonder deden. Mobiliteit en dan geeft de auto vele
mogelijkheden. Ik heb het echter nooit leuk gevonden. Misschien wel verkeerd
geleerd.
Nu doe ik al
weer jaren zonder. De trein als alternatief. Velen vinden dat niks. Afhankelijk
zijn van en ik zie het anders. Zoals ik vele dingen anders zie.
Af en toe
vraag ik me af hoe het op andere plekjes is. Ik kijk tv en ik zie dat de auto
overal de macht heeft. Soms zijn ze nog te arm om 1 te kunnen kopen. En dan het
paard en de wagen en natuurlijk de bromfiets. Ook een manier om van a naar b te
gaan.
Een
autowegenkaart kopen. Ook even benoemen en je gaat geloven dat heel Nederland
asfalt is. Inmiddels beter weten en toch.
De auto geeft
vele mogelijkheden als het gaat om verplaatsen. Mogelijkheden die je daarvoor
niet had. Ook is het heel normaal geworden om een auto te hebben. Soms hoor je
er zonder niet bij. Laat mij er dan maar niet bij horen.
Zonder is ook
leuk maar het blijft behelpen denken de autorijders. Ik zie elke dag vele auto’s
rijden. Ik zie het als beweging. Zittend op mijn muurtje bij het station aan
een doorgaande weg. Ik tel weleens de auto’s die dan even stilstaan voor de spoorbomen.
De trein gaat altijd voor : -) Ook tel
ik weleens de man en de vrouw die achter het stuur zit. In den beginne was het
autorijden vooral weggelegd voor de man. Ook dat is alweer verleden tijd. Hoe
snel iets alweer verleden tijd kan zijn.
Het tempo van de huidige samenleving en
hoe snel alles gaat. Ligt het aan de auto dat het zo snel gaat. Dat iedereen
het druk heeft. Dat alles sneller en sneller moet. Soms denk ik van wel.
Gelukkig is autorijden niet verplicht en kan het zonder. Ik heb er ook niets mee en ik heb nog nooit een mooie auto gezien. Ook dat is natuurlijk persoonlijk. Zonder kan en mag nog. Blij mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten