Met een lach en een traan

 Vorige week weer filosofiecafé. Een filosoof die weet wat psychotisch zijn is doet zijn verhaal. In 1987 kwam hij met een psychose terecht op een observatieafdeling van de GGZ.  Jaren later gaat hij de aantekeningen die men toen gemaakt had inzien.. Observatie en wat de buitenstaander dan ziet. Niet wetende waarom je zoiets doet. Hoe hij zijn psychose nu een mooie droom noemde. Met open ogen dromen en dan verder wakker zijn. Zo heb ik het zelf ook weleens beleeft. Als een mooie droom. En dan niet meer weten wat de droom is en wat echt.

Verder kon hij er ook niet negatief over zijn. Hij vertelt het verhaal wel vaker. De mensen die zijn verhaal horen willen dan ook wel een keer psychotisch zijn. Ook was het voor hem eenmalig en verder niet zoveel aan de hand.

Zelf had ik mijn eerste opname ook in 1987. Gedwongen en het was meer dan alleen maar psychotisch zijn. Ook een gesloten observatieafdeling. Ook medicatie en dat had veel invloed op mijn mens zijn en wat ik liet zien. Zelf nooit mijn dossier van die tijd ingezien. Net weten of het er nog is.  Voor mij was het leven beslist geen feestje. Integendeel. Een diep dal en weinig hulp ervaren. Ik moest het zelf doen en dat lukte ook niet. Onderdak en niet meer moeten werd het belangrijkste. 

Een psychose en opname zien als een feestje. Ook deze eeuw een paar keer opgenomen geweest en dat was een feestje. Anders dan in de jaren 80. Wel gedoe met medicatie.  Ook op een gesloten afdeling en cliënten onder elkaar kunnen veel plezier hebben.

Al die jaren in de psychiatrie en ook dagbesteding en inloop. Vele mensen ontmoet die weten wat psychotisch zijn is. Ook anderen die het zwaar hadden of hebben gehad. Dan is ggz niet echt een feestje meer.  Mensen die er niet meer zijn en het niet meer aankonden. Ook die kende ik. Dan wil je niet psychotisch zijn.  Een mooie droom kan het zijn maar ook een lange nachtmerrie. En dan de bijwerkingen van de medicatie. Die mag ik niet vergeten te noemen. Bijwerkingen die door een ander niet als bijwerkingen worden gezien en alweer misverstanden.

Verward zijn en dan even niet meer weten wat je doet. Ik zat laatst te kijken naar het tv-programma verward. Iemand die onder invloed van drugs andere mensen iets ergs aandoet Ook een psychose. Zien dat men wel wil helpen maar niet kan. De rechten van de verwarde medemens. Hoe verward zijn dan even niet leuk meer is. En dan de oordelen en vooroordelen die er bij horen. Dan begrijp ik heel goed dat als mensen horen dat ik de diagnose schizofrenie heb anders tegen me gaan doen. Sommigen vinden mij dan soms ook eng.

Weten dat ik in sommige opzichten geluk heb gehad. Dat ik tot op zekere hoogte gewoon normaal kan functioneren. Dat de medicijnen gewoon goed hun werk doen. Ook dat is niet vanzelfsprekend. Voor mij waren sommige psychoses gewoon een ‘mooie’ droom en gelukkig geen nachtmerries. Ook heb ik nog nooit iemand anders kwaad gedaan. Of dat geluk is ?  Soms denk ik van wel. Of het is gewoon mijn mens zijn. Dat kan ook.

Met een lach en een traan terugdenken aan alles wat ik tijdens al die jaren heb meegemaakt.   

Wat is echt en wat mag nep zijn

Af en toe lees ik weer iets over het nepnieuws van de NOS. Niets van waar en onderdeel van het complot.  Of iets over Wappies en hoe ze vinden dat ze gelijk hebben. Al het andere is een groot complot. Wat is echt en wat mag nep zijn. Het internet en wat is waar en wat is niet waar. Het kan een dagtaak zijn om waar van niet waar te onderscheiden. Dan google. Iets niet weten en google weet het antwoord. Alweer de vraag: “wat is waar en wat is niet waar”.

Hoe je voor het internettijdperk de encyclopedie had en elkaar. Wat de 1 niet weet is wellicht bekend bij de ander. Samen kom je verder. Voor nieuws had je de krant. Voor elke doelgroep een eigen krant. En natuurlijk radio en tv. Hoe er voor zowel links als rechts tv en radio was.

En natuurlijk de straat en elkaar. Sommige nieuwtjes gingen als een lopend vuurtje door de samenleving. Ver voor de tv en ver voor de radio was er natuurlijk ook nieuws. Hoe de radio en met name de tv alles dichterbij bracht. Niet meer alleen het geschreven woord maar ook beelden.

Nu in 2024 is internet heel normaal geworden. De komst van het internet opende een nieuwe wereld. Hoe alles anders werd.  En nog steeds moet je je bij alles wat je op het internet afvragen of het nep of echt is.

Iets anders en psychosegevoelig zijn. Zoals jullie weten ben ik psychosegevoelig en dan speelt wat echt is en wat nep een grote rol. Een pilletje ter ondersteuning en verder op een bepaalde rustige manier moeten leven. Anders slaat mijn brein op hol en dan weet ik niet meer wat echt en wat nep is.

Een droomwereld en ik haal fantasie en wat echt is door elkaar. Als ik dan even niet zit op te letten kom ik weer in een droomwereld terecht waar geen buitenstaander iets van snapt. Of de buitenstaander gaat mee in mijn droomwereld. Niet meer weten wie Henk echt is.

Psychotische mensen die een ander kwaad doen of erger. De kranten staan er af en toe vol van. Mensen die even niet meer weten wat echt en wat nep is. Ontoerekeningsvatbaar kan een verzachtende omstandigheid zijn bij wat ze hebben gedaan. Even de werkelijkheid uit het oog verliezen met grote gevolgen.

Mensen die dan gaan denken dat iedereen die even al dan niet tijdelijk psychotisch is in staat is een ander kwaad te doen. Weten dat het de uitzonderingen zijn die dan in de krant komen of in het journaal aandacht krijgen. Misschien 1 procent van de mensen die elk jaar psychotisch worden.

Het is een ingewikkelde wereld geworden en als je daar gevoelig voor bent ligt gekte op de loer. Ook voor mensen die niet gevoelig zijn voor psychoses kan het al lastig zijn. Al die prikkels die je elke dag weer moet verwerken. Je steeds maar weer moeten afvragen of het echt of nep is. Soms is het natuurlijk duidelijk maar dan al die grensgevallen. Het kan waar zijn of dat kan toch nooit waar zijn ! En dan is het waar.  De gekte die echt blijkt te zijn.

Soms zin om alles uit te zetten. Geen krant meer. Geen tv meer en geen radio meer. Zonder prikkels en invloeden van buitenaf door het leven willen. En dan mijn medemens die ook invloed op mijn mens zijn heeft. Ik snap ze soms heel goed. De mens die er voor kiest om kluizenaar te worden. Leven zonder en in hun eentje.  Maar toch teveel houden van !!   Maar soms twijfel.  

Normaal

In 1974 besloten twee Achterhoekse mannen een bandje op te richten. Met een aantal gelijkgestemden begonnen ze een rockband. Hemelvaartsdag 1975 mochten ze optreden op het roemruchte Lochemfestival. Met Engelstalige, Nederlandstalige en een paar liedjes in het Achterhoeks. Het publiek geloofde het wel en het boeide ze niet. Totdat de zanger in het Achterhoeks begon te zingen. Het publiek werd wakker. Ze waren getuige van een uniek moment in de popgeschiedenis. Het bandje was Normaal. En wie kent ze niet. De Engelstalige en Nederlandstalige liedjes werden eruit gegooid en men ging verder in het dialect.

IN 1977 oerend hard en het succes kwam snel en bleef. Ze stonden toen bekend als de ruigste band van Nederland. En ze waren verre van Normaal.  In 1976 kwam de eerste single uit. Bij de piratenzenders werd het gedraaid en ik hoorde het ook. Na de eerste elpee besloot ik fan te blijven zolang ze bestaan. Inmiddels al 49 jaar Normaal : -)

Hemelvaartsdag wordt gezien als oprichtingsdatum en het vieren van hun verjaardag. In al die jaren vele keren op Hemelvaartsdag naar Normaal geweest. Jarenlang speelden ze op Hemelvaartsdag in Emmercompascuum en ik was erbij. Het plekje waar ze in 1975 begonnen is er ook nog steeds. Het openluchttheater in Lochem en dit jaar spelen ze er weer.   Ze vieren dan hun 49^ste verjaardag. Ik zal op Hemelvaartsdag er weer even bij stil staan.

Verre van Normaal zijn. Dat waren ze. De kranten stonden er jarenlang vol van. Stunts bedenken waardoor ze weer in de krant kwamen. Zolang ze maar over ons praten en dan maakt het niet uit hoe.  Ook oorspronkelijk en authentiek zijn vond de zanger belangrijk.   Rockmuziek met teksten in het dialect was daarvoor nog niet eerder vertoond : -)   En nog veel meer voorbeelden.

Zelf in 2015 voor het laatst naar een concert geweest. 40 jaar en ze stoppen ermee. Hemelvaartsdag 2015 traden ze op in Lochem. Niet in het openluchttheater. Te klein geworden.   Een afscheidstournee. In september weer in Emmercompascuum en ik ben erbij.   Stoppen en ze komen terug. Elk jaar op   Hemelvaartsdag treden ze nog op. Dit jaar weer in het openluchttheater in Lochem en dan 3 keer.   Misschien volgend jaar ook. 50 jaar Normaal. Misschien ben ik er bij.

Dit jaar komt er een boek uit. Met de titel:  “Feesten als wilde beesten 50 jaar Normaal”.  Mijn hoofd zit vol herinneringen aan al die jaren. Leuke en ook de minder leuke horen erbij.

Als ze toen hadden gekozen voor een andere naam. Dus niet normaal maar. Was ik dan fan geworden en gebleven. Ik denk het niet ! Of wel. Weten doe ik het niet. Vond het wel lachen. Jezelf Normaal noemen en iedereen spreekt over je en vind je niet Normaal.

Of ik Normaal ben. Gelukkig niet. Of iedereen me Normaal vindt. Gelukkig niet. Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen. Of er mensen bestaan die dan precies het gemiddelde van alle afwijkingen zijn : -) Ook wil ik niet door iedereen Normaal worden gevonden. Ik moet er niet aan denken : -)

het kleine huis op de prairie

 

Het kleine huis op de prairie (Engels: Little House on the Prairie) was een Amerikaanse historische western-/dramaserie over het leven op een boerderij in de buurt van Walnut Grove, Minnesota. De serie speelt zich af van de late jaren 1870 tot de jaren 1890 en is los gebaseerd op de gelijknamige boekenreeks van Laura Ingalls Wilder.

De serie was 1 van mijn lievelingsprogramma’s in mijn jeugd. Het laat het leven zien voordat de auto en nog veel meer zijn intrede deed. Paard en wagen was toen de norm. Een boerengezin levend in Amerika en hoe het leven er toen uitzag. Simpel. Zaaien en oogsten. Zelfvoorzienend en een dorpje waar je bij een winkel wat je niet zelf had kon kopen. Het gezin centraal en op zondag naar de kerk. Ook speelde geld niet echt een belangrijke rol. Een beetje is/was genoeg.

Hoe veel van wat nu belangrijk is er nog niet was.  Nog geen auto’s, geen radio en tv. Hoeveel leuker het toen was vergeleken met nu. Ook dat is natuurlijk mijn persoonlijke mening. Ik had toen graag willen leven en opgroeien.

Zonder al die gekte van deze tijd. Vergeleken met het leven toen is er heel veel veranderd. De vooruitgang is natuurlijk niet te stoppen en vooruitgaan moet. Bij het kijken naar dit programma vraag ik me weer af waarom vooruitgang moet?

Stilstand is dan veel leuker en dan ben je niet meer nodig dat het gezin uit deze serie. Lekker simpel leven en geen overbodige prikkels en geen ingewikkeldheid. Hoe ingewikkeld het nu is geworden vergeleken met toen.

Hoe het in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw was weet ik nog (een beetje). De tv had de hoofdrol en kijken naar het kleine huis op de prairie behoorde bij de opvoeding. Net als andere tv programma’s  Opgroeien in een boerenarbeidersgezin en 1tje van de tweede leg. Zoals ze dat noemen. 4 oudere kinderen en dan een tijdje niets en dan nog 3 kinderen. Ik hoorde bij de jongste drie. Opvoeden deden mijn ouders toen niet echt meer. De tv had de hoofdrol. Ook goed natuurlijk. Als je dan kijkt wat er toen op tv was.  Niets mis mee : -)  Later miste ik wel begeleiding bij het maken van keuzes.  Of er was niets te kiezen. Dat kan ook maar daar wil ik verder ook niet meer over zeuren. Het leven en meer is het niet.

Leuk dat het kleine huis op de prairie nog steeds op tv te zien is. Er zijn meer mensen die naar deze tijd verlangen. Zonder alles wat er daarna is bijgekomen. De vooruitgang heeft ons veel gebracht. Ik vind veel van wat erbij is gekomen gekte. Maar weten dat het leven verder gaat en niet alles hetzelfde kan blijven.

Terug naar 2024 en meer als het kleine huis op de prairie hoeft het leven voor mij nu niet meer te zijn. Genoeg mag genoeg zijn. Lekker rustig aan ouder worden en genieten van het goede. Een kopje koffie met gelijkgestemden. Samen met mijn lief leuke dingen doen. En dan leuke dingen doen die niet veel geld hoeven te kosten. Levend in mijn eigen kleine huis op de prairie. Ook als staat dat huisje in een grote stad. Ik ben geen boer dus het land bewerken hoef ik niet. Gelukkig niet. Levend in een rijk land dus ook voor de mensen die niet kunnen werken is er geld. En wat ik gekte vind laat ik maar gewoon gekte. In het klein heb ik er geen last van.

Om even bij stil te staan

Als iedereen zou leven als Nederland zijn er vier aardbollen nodig

We zijn net drie maanden onderweg in 2024, maar als iedereen zou leven zoals in Nederland zouden alle grondstoffen voor dit jaar al 'op' zijn. Dat meldt onderzoeksorganisatie Global Footprint Network. Vandaag is het daarom de Nederlandse 'Overshoot Day'.

Elk jaar becijfert de organisatie de dag waarop we alle grondstoffen hebben verbruikt die onze planeet in twaalf maanden kan voortbrengen. Vorig jaar viel in Nederland de Overshoot Day op 12 april. Dit jaar is dat dus - en volgens de organisatie is dat absoluut geen grap - op 1 april.

De aarde biedt genoeg voor ieders behoefte maar niet voor ieders hebzucht. Is het hebzucht ? Het feit dat we meer gebruiken dan de aarde ons elk jaar kan bieden.  Of zijn we domweg met te veel mensen. 1 brood voor10 mensen of vele broden voor 100 mensen. Dat kan een groot verschil zijn. 18 miljoen mensen op een klein stukje aarde. En we moeten het ermee doen.

Dit jaar is wereldwijd gezien 25 juli overshootday. En dan moeten we nog een maand of 5 voordat het jaar om is.  Interen zogezegd en er blijft dan ook minder over voor toekomstige generaties. 8 miljard mensen kan veel te veel zijn. Meer dan de aarde aankan.  Toekomstverwachtingen en men verwacht dat er over een jaar of 50 minder mensen zullen zijn.

Ook is er de natuur. Als je daar teveel van vraagt of als er van een soort teveel zijn grijpt de natuur in. Doemdenkers verwachten een nieuwe pandemie die veel mensen het leven zal kosten. Zodat het probleem van te veel vanzelf zal verdwijnen.

Meer en meer moet. Zolang de economie groeit gaat het goed met ons. Ook iets wat velen denken. Zolang we elk jaar maar meer met ons geld kunnen doen gaat het goed. Dat we daarmee te veel vragen van de planeet is nooit echt een thema.  Ik lees het berichtje over overshootday op 2 april en niets erover in het journaal. Ook in de politiek staat het niet op de agenda. Net alsof het niet bestaat en net alsof we niet teveel vragen van de aarde. Weten dat het op een dag anders zal zijn en dan heeft niemand het geweten of anders.

Een planeet waar het kapitalisme regeert en meer en meer moet. Leven alsof de aarde alles aan kan. Ongestraft meer en meer willen en meer vragen. Op een dag betalen we er een hoge prijs voor en weten dat het niet anders meer kan.

Iemand heeft het over de indianen en hoe ze leefden. Genoeg mag genoeg zijn en niet meer nemen dan echt nodig is. Geld verdienen is iets waar ze niet mee bezig waren. 1 bizon voor eigen gebruik doden en meer ook niet. Toen kwamen er anderen en die doodden alle bizons. Geld verdienen zonder zich af te vragen wat de gevolgen van dat geld verdienen is. 

De opwarming van de aarde en velen noemen het de natuur. Niets aan te doen. Lekker gemakkelijk want dan hoeven ze  het niet anders te gaan doen. Rustig ongestraft doorgaan met ! Zelf denk ik dat het op een dag echt anders moet of de natuur grijpt in…..